Thread by @Stoonbrace

Belgische maritieme veiligheid - Deel 1:
Kort bij huis.

Het moest een opiniestuk worden, het is nu een twitter thread. C'est la vie.

Here we go.

Het belang van zeehandel voor België is nauwelijks te overschatten. Volgens sommige ramingen genereert die handel naar onze havens tot 45 miljard euro per jaar (of 8% van het BBP). De Belgische Exclusieve Economische Zone (EEZ) is bezaaid met kritieke (energie)infrastructuur.

De basis van onze maritieme veiligheid is het Maritiem Informatiekruispunt. Daar verzamelt en interpreteert men informatie die camera's en andere sensoren detecteren. Het MIK beschikt niet over eigen middelen om hierop te reageren maar doet beroep op partners zoals Defensie.

Voorlopig beperken die middelen zich tot 2 kustpatrouilleurs (CPV). De Castor en de Pollux. Vrij simpele schepen met niet veel meer dan een navigatieradar en een 12.7mm machinegeweer. Vaak gebruikt voor kustwachttaken zoals visserijwacht, pollutiebestrijding, etc

Voor dat takenpakket volstaan de patrouilleschepen ruimschoots maar recent werden we ons vrij bruusk bewust van het feit dat er ook échte dreigingen op de loer liggen in de vorm van een Russisch spionageschip. Die kunnen de CPV's wel schaduwen maar meer niet.

De Russen beschikken over uitgebreide capaciteiten om onderwaterinfrastructuur te saboteren. Eens onder water zijn onze CPV's machteloos. We hebben dus snel capaciteiten nodig die daar kunnen ingrijpen.
bbc.com/news/world-eur…

Ingrijpen begint met vroege detectie. In het verleden maakte het MIK al gebruik van de B-Hunter drones van defensie. Om onze verdediging zo ruim mogelijk te maken lijkt het inzetten van de MQ-9B in een maritieme patrouille-rol voor de hand te liggen.
ga-asi.com/remotely-pilot…

Beschouw drones in deze als aanstuurbare sensoren waarbij bemande Maritime Patrol Aircraft (MPA) fungeren als spelverdeler. Met Noorwegen en Duitsland die de P-8 Poseidon aankopen en Nederland dat (opnieuw) naar MPA's kijkt vormt zich een interessant potentieel partnerschap...

Om de CPV's te ondersteunen hebben we schepen nodig die middelen aan boord hebben om de zeebodem te surveilleren. De toekomstige mijnbestrijdingsvaartuigen (MCMV) zijn daar uitermate voor geschikt maar ze zijn pas tegen 2030 allemaal geleverd en de dreiging is er nu.

De Koninklijke Marine besloot in 2020 om een civiel schip te huren om alvast ervaring op te doen met de Mine Counter Measures-toolbox. De Geosea werd geleased voor een periode van 5 jaar. De bemanning is civiel en wordt aangevuld met militairen die de toolbox inzetten.

Waarom doen wij niet gewoon hetzelfde? In plaats van een bijkomend patrouilleschip te bouwen leasen we tot 2030 een civiel schip. Op dat moment beschikken we over 6 MCMV's (dus 2 permanent inzetbaar).

Met gemiddeld 1 schip voortdurend ingezet als deel van een Standing Nato Mine Countermeasures Group (SNMCG) blijft er nog capaciteit over om onze EEZ van bewaking te voorzien in steun van de CPV's.

Met de aankoop van een derde ASWF garanderen we ook dat er steeds een fregat beschikbaar is om zo nodig gewapenderhand onze infrastructuur te beschermen. Dat een drieslag hier noodzakelijk is bewijst de voorbije periode van 9 maand zonder operationeel fregat...

Het voorgaande was een (veelal té) korte beschrijving van de middelen die we nodig hebben om onze belangen dicht bij huis te verdedigen. De realiteit is helaas onderstaande. Het aandeel van de Marine in het Starplan van deze regering is minimaal. Dat moet anders. Dringend.

Want we hebben natuurlijk ook belangen ver van huis. Dat komt ervan als je een maritieme handelsnatie bent. In een volgende thread zal ik het daar over hebben. Hier vinden jullie alvast een voorsmaakje:
euronav.com

Oh ja, retweet en tag uw favoriete #ComDef parlementslid.