Thread by @ms_ambivalent

#احمد_نجاتی_کارگر
منزلت محمدی،مادر احمد،می‌گوید که او پس از آزادی بدن و صورتش کاملا کبود بود.احمد می‌گفت جایی که بود تمام روز آنها را کتک می‌زدند و بعد نصف سیب زمینی پخته و تکه‌ای نان را به سمتشان پرت می‌کردند روی زمین پر از خون و کثافت بازداشتگاه.احمد ۲۴ خرداد ۸۸ /۱
#مهسا_امینی

در بحبوحه ی اعتراضات انتخابات بازداشت میشود.مادر احمد می‌گوید که احمد نمی‌دانست که او را پس از دستگیری به کدام بازداشتگاه برده بودند،احمد به خانواده اش گفته بود در آن مدت روزها زندانیان را کتک میزدند و فیلمهای درگیری را پخش میکردند و بعد با باتون به جان زندانیان می افتادند/۲

و میگفتند باید اعتراف کنید فلان جا را اتش زدید و کسی نمیپذیرفت.او به مادرش گفت تنها دو روز قبل از آزادی آنها را به اوین منتقل کرده بودند.احمد قبل از اوین،در کهریزک زندانی بود.
بعد از ازادی به قید وثیقه،احمد ۱۰ روز در خانه ماند اما درد کلیه‌ها و پهلوها امانش را می‌برد تا آنکه/۳

سرانجام در ۲۲ تیرماه ۸۸ راهی بیمارستان لقمان تهران می‌شود.او ۹ روز در کما بود و هر روز دیالیز میشد و پزشکان گفتند کلیه هایش از کار افتاده و ریه هایش عفونت شدیدی دارد.یکی از پزشکان با پدرش تماس گرفته و به وی گفته بود پسرتان شدیدا کتک خورده و این وضعیت کلیه ها نشان از کتک شدید/۴

(احتمالا رابدومیولیز) دارد.روز ۳۱ تیر ماه احمد نجاتی از کما بیرون آمد و تلفن خانه اش را به مسئولین بیمارستان داد تا به خانواده اطلاع دهند . سرانجام در روز ۱۵ مرداد به خانواده اعلام شد که احمد ۲۲ ساله فوت کرده است اما پزشکی قانونی علت فوت را مسمومیت نوشت.خانواده اش دو روز بعد/۵

یعنی ۱۷ مرداد جسد او را از بیمارستان تحویل می‌گیرند و سپس پیکرش را در آرامگاه دو طبقه‌ای که طبقه نخست آن متعلق به مهدی برادر بزرگتر احمد بود، دفن می‌کنند..مدتی بعد مجری برنامه خبری ۲۰:۳۰ در برنامه ای گفت که احمد زنده ست.مادر احمد میگوید:ما شبکه ۲ را گرفتیم و دیدیم که میگویند/۶

که ببینید این خانواده دروغ گو و شیاد هستند و پسرشان زنده ست و با یک نفر به نام احمد نجاتی کارگر مصاحبه کردند که می‌گوید من زنده هستم.من یک پسرم به نام مهدی هم هشت سال پیش فوت کرده، ما آمده بودیم که سنگ قبر را بلند کنیم این یکی برادرش را دفن کنیم روی آن قبر قدیمی، سنگ قدیمی/۷

می‌شکند و آنها می‌آیند از همین فیلم می‌گیرند.خیلی به ما ظلم کردند.پدر احمد نگران می‌شود، لباس‌هایش را می‌پوشد و رو به همسرش می‌گوید که باید بروم کنار احمد باشم. توی خانه دلم قرار نمی‌گیرد.او میگوید من سه شبانه روز آنجا بودم که این لعنتی ها جنازه ی پسرم را ندزدند.رفتند/۸

فیلمبرداری کردند و گفتند ما شیاد و دروغگوییم.درحالیکه من مدرک بهشت زهرا را دادم.بچه من آنجا دفن است.خدا لعنتشان کند من سه روز بالا سر این قبر بودم ولی شبها بیرونم می‌کردند.روز دوباره بر می‌گشتم از ترس اینکه مبادا جنازه پسرم را ببرند‌.برادر عزیزم روحت شاد و راهت ادامه دارد/پایان