Goedemorgen! Ik kreeg de analyse niet als draft opgeslagen, dus ga ik maar gewoon op 'tweet all' klikken.
Om het trio aan analyses dan maar compleet te maken. Het ‘kamikaze-voetbal’ van Peter Sylvester Bosz. Ja, hij heet Sylvester. Met bewegend tactiekbord deze keer! Rawr! #PSV
Ik heb ‘voor de leuk’ Peters systeem bij Leverkusen aangehouden voor mijn spreekbeurt. Ik snap dat de beste man ongetwijfeld volwassener is geworden in de tussentijd, maar Leverkusen voelt als het onvervalste onverdunde Bosz-systeem. Volle bak gaan.
Om maar met de deur in huis te vallen: Bosz’ aanstelling gaat zorgen voor pijnlijke keuzes op het middenveld. De Apeldoorner speelde bij Leverkusen met een ‘dubbele tien’ en een ‘energieke balafpakkende zes’. Ziet u het probleem al?
Bosz’ elftal verandert in balbezit in een 2-1-4-3. Spitsen trekken de verdediging naar achter, de backs houden het veld breed en de tienen creëren tussen de linies. De 6 en de twee CB’s bewaken de balans. Mooie driehoekjes ook.
Het betekent (u raadde het al) dat Veerman niet op zijn favoriete positie kan spelen. Inzakken en passes versturen zal (als Bosz vasthoudt aan zijn systeem) verleden tijd zijn. Hij zal naast Xavi plaats moeten nemen op de nummer 10 positie en vaker voor de goal moeten komen.
Guus Til bestaat niet meer in mijn hoofd jongens. Wen er maar aan. Ik wil tot het begin van volgend seizoen niet meer over die man nadenken.
Anyway: De tacticsbro’s op het internet wilden mij heel graag duidelijk maken wat Bosz met Brandt en Havertz deed. Laat ik dan ook de beroerdste niet zijn. Ik ga het jullie ook even uitleggen.
De twee speelden op de vleugels onder Bosz' voorganger Heiko Herrlich. Bosz haalde de creatievelingen naar het centrum. Hij wilde dat zijn meest creatieve spelers vaker aan de bal kwamen en in de as kunnen ze ook nog de meeste schade aanrichten.
Hij bouwde een systeem dat enigszins lijkt op de vroege iteraties van het Ajax van Ten Hag. Alleen dan dubbelop zeg maar. Donny van de Beek verdiende een transfer naar United door consequent vanaf de nummer tien positie voor de goal op te duiken.
Onder Bosz wisselenden Brandt en Havertz die rol met elkaar af. De een was de bliksemafleider in de korte combinaties. Terwijl de ander in de ‘half spaces’ dwars door de linies heen beukte. Een goed gemikte steekpass: gevaar.
En dat brengt ons terug bij de moeilijke vragen op het middenveld: Guus Til is bijna direct gediskwalificeerd, omdat hij deze steekbal niet in huis heeft en technisch te beperkt is voor de nummer 10 rol onder Bosz. Alleen Joey en Xavi kunnen dit.
En we hebben dus Stijn Spierings nodig. Heel erg nodig zelfs, want eigenlijk kan alleen Guti die 6-rol onder Bosz uitvoeren bij ons. Wellicht Boscagli ook wel overigens, maar die zie ik liever centraal achterin.
En Veldheer Boscagli brengt ons vrij soepeltjes bij de verdediging van Peter Bosz. Nou, dat is simpel. De fameuze '5 seconden regel' treedt in werking bij balverlies. Van alle spelers wordt verwacht dat ze er 5 seconden alles aan doen om de bal te heroveren.
Lukt dat niet? Dan zakt het hele elftal in een defensief 4-4-2 blok, zoals we dat bij heel veel trainers zien.
Conclusie 1: Ik zie Peter Bosz heel graag komen. Het voelt als een eeuwigheid geleden dat we een trainer bij PSV hadden die op een aantrekkelijke, aanvallende manier wil voetballen. Wie kan er überhaupt een noemen?
Conclusie 2: Om Bosz zijn spel te laten spelen, moeten we flink inkopen en zullen we niet dezelfde spelers kunnen gebruiken die onder Van Nistelrooy verkozen waren. Er moeten andere jongens komen die op #BoszBall kunnen spelen.
Bosz doen?
Oh en doe me een plezier! Deze lijstjes kosten een hoop tijd, dus als je ze leuk vindt, wordt een followtje zeer gewaardeerd!
Tot het volgende trainersgerucht!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Ik had hem al aangekondigd: een spreekbeurt over het tactisch falen van Ruud van Nistelrooy bij PSV. Over onbegrijpelijke keuzes, een wispelturige managementstijl en een trainer die zijn spelers niet begreep. En Guus Til. Veel over Guus Til.
Guus is het meest frustrerende en onduidelijk aspect van ons seizoen. Tegen de topclubs kon iedereen zien waar hij goed in is. Over Luuk de Jong heen denderen en bijsluiten in de spits voor hoge ballen. Waarom werd hij dan nooit zo gebruikt?
Guus is geen allrounder. Hij moet het hebben van die situaties waar hij zijn fysieke kwaliteit kan gebruiken. Zodra we tegen ‘de kleintjes’ speelden, werd zijn gebrek aan techniek een enorm probleem. We hebben allemaal gezien dat Joey zich kapot ergerde aan hem toch?
Nou, here we go. Opa heeft zich ook maar even verdiept in "Cocuball". Ik ben toch aangenaam verrast door de verhalen over ons clubicoon of zoals Rooney zei: ‘de beste coach waar ik ooit mee heb gewerkt.’ #PSV
Ook in Phillips verhaal (net als bij Marsch) gaat het over flexibiliteit. Elkaars positie overnemen en door die positiewisselingen ruimte te creëren. Hij begon zelf natuurlijk als linksbuiten en veranderde in een van de beste verdedigende middenvelder die Nederland ooit had.
De hoofdregel: je zorgt eerst dat je de basisprincipes goed op orde hebt, voordat je extra dingen kunt doen. Voor sommigen houdt het dus op bij de basis, maar anderen kunnen uiteindelijk de momenten in het spel herkennen die kansen opleveren.
Omdat Jesse Marschs naam nu toch echt begint te gonzen hier. Is je ouwe Opa even in de filosofie van de beste man gedoken. Even de oude journalistieke veren afgestoft. Om in de termen van Fabrizio Romano te spreken: here we go. #PSV
Het belangrijkste is dat hij alle 11 spelers constant op elkaars positie letten. Als 1 speler gaat, MOET hij kunnen vertrouwen op beweging achter zich. Zo creëer je vrijheid voor agressiviteit en overtalsituaties.
Als er eilandjes ontstaan, verliezen spelers hun motivatie om door te drukken (waar kennen we dat van PSV-ers?) en daarom is dat vertrouwen het allerbelangrijkste.