"BITWA O LINIĘ KUZMENKI" Czy to ofensywa czy tylko epizod szerszej operacji? Na te pytania stara się odpowiedzieć dowództwo tzw. "Operacji Specjalnej". Z okazji przekroczenia 20 tys. obserwujących, mimo mojego urlopu jako bonus przedstawiam opis OPFOR zgrupowania "WSCHÓD". 1/N
Gen. KUZMENKA zamierzał bronić kierunki podejścia do obszarów kluczowych, co nie pozwoli ZSU wejść w przestrzeń operacyjną. Głównym i nadrzędnym celem WSCHODU jest utrzymanie linii przebiegającej wydłuż drogi kolejowej, która dzieli obszar operacyjny na dwie części. 2/N
Kontrolowanie przez SZU 2/3 tej linii całkowicie pogrzebie możliwość skutecznej obrony przez WSCHÓD. Na 40 km na Pn. i Pd. od niej każda walka to licytacja na pogłębiacie się deficyty. RUS dowódca musi mieć "Ścianę Tarcz", ale brak mu zasobów, by trzymać z dala od niej SZU. 3/N
Gen Kuzmenka, zdecydował się na obronę "Rygla-1". Prawe skrzydło ma biski dostęp do Doniecka i POŁUDNIA oraz ciężki teren. Pozostaje lewe skrzydło. Zrobił je "otwarte" ale pozostawił "zawias" z 58. Armii. Mając na zachodzie brygady WDW i DNIEPR ocenił, że to wystarczy. 4/N
Wcześniejsze operacje zaczepne SZU były prowadzone z dala od szlaków komunikacyjnych i kluczowych zaludnionych obszarów, utrudniając planowanie SZ FR. RUS pośpiesznie rozmieszczając rezerwy. W rezultacie SZU z powodzeniem zidentyfikowały i ujawniły elementy ich ugrupowania. 5/N
Główne siły WSCHODU, rozmieszczone w odległości 40-60 km od linii frontu (Linia Kuzmenki), pozostałe na linii frontu (pas przesłaniania) w celu wzmocnienia pozycji obronnych. Posunięcie to doprowadziło do wykorzystania około jednej trzeciej rezerw zgrupowania. 6/N
Rosyjskie dowództwo zareagowało chaotycznie i wysadziło zaporę wodną w Kachowce co uniemożliwi SZU przeprawę przez Dniepr. W rejonie Wałujek - Urazowo - Nowy Oskoł w rosyjskim obwodzie biełgorodzkim formuje 1. Armia Pancerna co wskazuje, że może odgrywać rolę rezerwy. 7/N
Gen. Kuzmenka w ostatniej chwili odczytali zamiar SZU i przed ich uderzeniem rozmieszczają pułki: 114., 143., 394. z 127. Dywizji, wraz z 60. Brygadą z 5. Armii, na kierunkach Wremiwka - Wielka Nowosilka. ten manewr siłami uratowało WSCHÓD przez rozbiciem ich "Ściany Tarcz". 8/N
8.06 na dobre rozpoczęła się bitwa. Na kierunku szachtarskim na pd-zach. od Wielkiej Nowsiłki 37. Brygada z 36. Armii i jednostka "Kaskad" odparły boleśnie ataki ale oddali SZU Nowodonetske. Prawdopodobnie ginie też dowódca WSCHODU i duża cześć jego sztabu co pogłębia chaos. 9/N
Dowodzenie przejmuje gen. ppłk. Aleksander Romanczuk (ur. 5 kwietnia 1959 r.) Bardzo ciekawy oficer zajmujący się w Sztabie Generalnym analizowaniem taktyki SZU. Doświadczony praktyk. Od 2019 r. był szefem „Akademii Broni Połączonej Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej”. 10/N
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Przedstawiam cykliczną subiektywna listę najbardziej sprawnych i niebezpiecznych dowódców Federacji Rosyjskiej. Opisy oparłem na opinii Rosjan oraz własnych badań i obserwacji przebiegu walk, w których oni uczestniczyli.
Zapraszam
1/N
"Lis Zaporoża" gen. ppłk. Aleksander ROMANCZUK (ur. 5 kwietnia 1959 r.). Pisałem, że to bardzo ciekawy oficer zajmujący się w Sztabie Generalnym analizowaniem taktyki Ukraińskiej. Latem 2023 roku przejął dowodzenie Zgrupowaniem "WSCHÓD" na kierunku Zaporowskim 2/N
Latem br. rozwinęła się tam dla Rosjan trudna sytuacja. Romanczuk w przededniu nadchodzącej ofensywy ukraińskiej prawidłowo określa kierunku głównego ataku i w ostatniej chwili wzmacnia je, co uchroniło Rosjan przez przed poważnymi konsekwencjami. 2/N
Czyli jak ukraińska ofensywa wpływa na potencjał sił i logistykę Rosjan. Jak gen. Załużny krwawo gra z Rosjanami w "The Hunger Games". Co ma wspólnego gen. Surowikin z rozwiązaniem problemu tzw. „Pasa Głodu”? Zapraszam do zapoznania się z analizą.1/N
Rosjanie zaadaptowali swój system dowodzenia tworząc pośrednie sztaby (połączone) aby usprawnić kierowanie walką na wymagających kierunkach operacji. W ten sposób konsolidują zasoby, co pozwala im zachować wydajność pracy personelu w procesie kierowania intensywnymi walkami.2/N
Z zasady nie opisuję publicznie UAF. Dla lepszej orientacji przedstawiam analizę systemu dowodzenia UAF. Cechą charakterystyczną jest brak w nim klasycznego dowództwa szczebla dywizyjnego. UAF za to stworzyło doraźne regionalne sztaby odpowiadające temu szczeblowi dowodzenia.3/N
Czyli jak ukraińska ofensywa wpływa na potencjał sił i logistykę Rosjan. Jak gen. Załużny krwawo gra z Rosjanami w "The Hunger Games". Co ma wspólnego gen. Surowikin z rozwiązaniem problemu tzw. „Pasa Głodu”?
Zapraszam do zapoznania się z analizą.1/N
Rosjanie zaadaptowali swój system dowodzenia tworząc pośrednie sztaby (połączone) aby usprawnić kierowanie walką na wymagających kierunkach operacji. W ten sposób konsolidują zasoby, co pozwala im zachować wydajność pracy personelu w procesie kierowania intensywnymi walkami.2/N
Z zasady nie opisuję publicznie SZU. Dla lepszej orientacji przedstawiam analizę systemu dowodzenia SZU. Cechą charakterystyczną jest brak w nim klasycznego dowództwa szczebla dywizyjnego. SZU za to stworzyło doraźne regionalne sztaby odpowiadające temu szczeblowi dowodzenia.3/N
Co wiadomo o „Generale Armagedonie” i jego miejscu pobytu? Kim jest dla SZ FR gen Siergiej Surowikin i jaka jest jego przeszłości? Postaram się na te pytania odpowiedzieć w tym analitycznym wątku o jednym z najbardziej uzdolnionym i krwawym rosyjskim dowódcy. 1/N https://t.co/i9VaVwxWLstwitter.com/i/web/status/1…
Siergiej Władimirowicz Surowikin urodził się w 1966 roku w Nowosybirsku. W 1987 roku ukończył z wyróżnieniem Wyższą Szkołę Wojskową w Omsku im. Frunze. Służbę rozpoczął jako dowódca plutonu strzelców zmotoryzowanych, następnie kompanii. 2/N
Ciekawostką jest że w 1989 r. jako młody oficer podczas ćwiczeń z narażeniem życia wyprowadzał z poligonowego parku sprzętu technicznego płonący BMP wypełniony amunicją, za co został odznaczony medalem. 3/N
AKTUALIZACJA OPFOR - Moja ostania aktualizacja OSINT (źródła otwarte) informacji na temat zgrupowań SZ FR. W tym wątku przedstawię moje ogólne oceny dotyczące sił rosyjskich. Wnioski nie są ostateczne i są spekulacją opartą na mojej wiedzy na temat funkcjonowania SZ FR. 1/N
Zgrupowanie "DNIEPR" - Wysadzono zaporę i zalano obszar dolnego Dniepru. Zakładam, że po to by cześć sił przekierować do poobijanego POŁUDNIA i na granicę RUS-UKR. Ukraińcy wciąż grillują DNIEPR na całej długości, a gen. MAKAREWICZ nie ma już wartościowych rezerw do rotacji. 2/N
"WSCHÓD" twardo walczy z SZU. 36. bije się krwawo i umiejętnie. 58. dostaje klasycznie z dystansu i płacząc manewruje, by mniej jej bolało. Rezerwy są ale topnieją bo część odesłano na granicę UKR-ROS. Gen. KUZMENKO spanikował i użył drogiej amunicji kasetowej na UKR saperów. 3/N
"PRZYCZAJONE MŁOTY” - czyli analiza OPFOR zgrupowania SZ FR "CENTRUM", którym dowodzi gen. Andrei MORDWICZEW. Czy rzeczywiście jest on „betonem”? Czym jest "elastyczne ugrupowanie operacyjne"? Dlaczego dowódca rosyjski obawia się „metody skrawania”? Postaram się to omówić. 1/N
Kilka moich uwag o gen. Mordwiczewie. Ranny w ataku na jego sztab (uznany za zabitego). Ma coś do udowodniania SZU. Jest krwawym pragmatykiem, nie liczący się ze własnymi starami. Jego 8. Armia płakała krwią, ale sama zadawał największe straty w walce. Piszą, że jest betonem? 2/N
Swoich podwładnych traktuje z bezwzględną surowością ale sam też nie unika niebezpieczeństw. Preferuje dowodzenie z wysuniętych stanowisk. Często wybiera najniebezpieczniejszych rozwiązania. Najniżej go oceniam z RUS gen. ze względu na te straty ale to sprawny dowódca. 3/N