Thread by @vaykigencim

bugün mesai çıkışı eve dönerken güzel ve görece seküler bi kız yanıma gelip ortaköy’e nasıl gideceğini sordu. ben de tarif ettim ve bindiğim otobüse binmesini söyledim. otobüste benim olduğum yere geldi ve karşımda dikildi. cidden çok dalgındım ve tek amacım hemen eve varmaktı

navigasyonda farklı bi yol gösterdiğini ve emin olup olmadığımı sordu. navigasyon madem gösteriyor bana neden sordunuz, amacınız ortaköy’e gitmekse dediğim yol en makulü dedim.kuruçeşmede oyunculuk kursuna gittiğini ve gerçekten acelesi olduğunu o sebeple telaşlı olduğunu söyledi

mühim değil diyerek geçiştirecektim ancak bi anda kursun içeriğini sorma gafletinde bulundum. o da rahatsız olmadı ki anlatmaya başladı ve hangi günler gittiğini söyledi. pespaye ve bitkin haldeydim,tamamen sohbet icabı sormuştum ve hiçbir art niyetim yoktu, zaten çok yorgundum

tamamen bambaşka bi dünyanın insanıydı ve muhtemelen benim dünyama dair tek bir fikri yoktu. durağa geldik ve bana şimdi ne yapacağını sordu. gitmesi gereken durağın yolumun üstünde olduğunu ve dilerse ona eşlik edebileceğimi söyledim, sizi rahatsız etmem umarım dedi.

estağfirullah dedim, bu kelimeyi tuhaf karşıladı. ışıklarda beklerken buraya bi üst geçit yapılmasının çok mantıklı olacağını, zaten alt geçide göre daha az maliyetli olduğunu söyledi. çok salakça fikirdi ancak o an kulağıma çok makul geldi. belediyeyle iletişime geçeceğim dedim

iletişime geçeceğim ve buraya üst geçir yapılması için elimden geleni yapacağımı söyledim. inandı.cimer’den ben de talep oluşturacağım, size destek olmayı çok isterim dedi.ben de bu çabası için teşekkür ettim. nihayet durağa geldik ve ona bineceği otobüsü söyledim. görüşürüz dedi

görüşürüz? dedim. evet dedi. bunun mevcut şartlarda pek mümkün olmadığını, nitekim adını bile bilmediğimi kendisine söyledim. görüşmek gibi de bir niyetim yoktu işin aslı. çünkü kız çok güzeldi ve muhtemelen ismet özel diye birinin varlığından haberi bile yoktu

yarın bi gün televizyonda sizi görürsem anımsarım dedim, biraz da hevesine destek olmak içindi. çünkü oyuncu olacaktı ve bence hak ediyordu. görüşmemiz için hakkımda yeteri kadar bilgiye sahip olduğunu düşünüyorum dedi. sizden sen’e geçmişti. hem de tam veda edecekken

kursun kuruçeşme’ye çok yakın olduğunu tekrarladı ve her gün o duraktan otobüse bindiğini söyledi. benden bir şey isteyip istemediğini sordum. ne isteyeceğini bilmiyordum. çok teşekkür etti ve görüşmek üzere dedi. ben de kendisine tebessüm ettim ve ayrıldım.

ayrıldığımda kafamda çok soru işareti vardı. acaba dönüp numarasını istemeli miydim? durağa dönüp bari ismini sormalı mıydım? bi anda ters tepkiyle karşılaşır mıydım? kendimi yormanın bir çare olmayacağını fark edince oluruna bıraktım. bu hikaye burda bitti mi emin de değilim