Thread by @KlaraSpurgjasz

#Buongiorno i Paweł Rubcow w Wall Street Journal (patrzcie moi mili). Chwilę to musiało poczekać, ale skoro Drew Hinshaw i Joe Parkinson dostarczyli garść nowych informacji i (kolejne) potwierdzenie kilku tez, których wielu exobrońców Rubcowa wolałoby nie usłyszeć, to zapraszam na niteczkę (dla odmiany dość krótką).

Cc: @Cenckiewicz, @CDzwoni, @StZaryn, @wybranowski, @PawelSokala, @BartoszLewand20, @HubnerrMax, @PNisztor, @michalrachon, @arpulawski, @bgraczak, @KarolDarmoros, @PRZEkanal

1/10

Hiszpańskie władze podejrzewają, że GRU zrekrutowało go około 2010 roku, podczas jednej z wizyt u ojca i macochy (…) Gonzalez który ma czworo dzieci z hiszpańską żoną i rosyjską dziewczyną, był atrakcyjnym potencjalnym nabytkiem".

Do tej pory wiedzieliśmy z dokumentów, że GRU musiało współpracować z Rubcowem przynajmniej od około 2012 roku - okazuje się, że jeszcze wcześniej, a zatem zgodnie z podejrzeniami, które były podnoszone przez niektóre osoby. Z wypowiedzi Oihany Goirieny wiemy też, że Pablo z rodziną odwiedzał Rosję przynajmniej raz w roku, co oznacza, że dogodnych okazji do nawiązania i "formalizacji" współpracy było sporo.

I druga sprawa - kolejne źródło potwierdza fakt istnienia Viktorii Nikitushkiny (rosyjskiej partnerki Rubcowa) i ich dziecka, wciąż jednak są to informacje bardzo szczątkowe.

2/10

„W ciągu roku od rewolucji na Ukrainie Rubcow zdążył zjednać sobie parlamentarzystów, sekretarzy prasowych i urzędników celnych”. Wszystkie spotkania odbywane przez Gonzaleza były szczegółowo dokumentowane i wysyłane do centrali – chociaż za sposób postępowania z raportami zdarzało mu się oberwać od mocodawców, którzy wielokrotnie próbowali skłonić go do większej ostrożności i szybszego usuwania śladów dokumentów z urządzeń którymi się posługiwał. Jak już wiadomo, próbowali bez większego powodzenia.

Szczególną sympatią mieli Rubcowa obdarzyć urzędnicy ukraińskiego Ministerstwa Obrony, co autorzy artykułu wnoszą nie tylko z cyklicznych zaproszeń na oficjalne spotkania czy uroczystości, ale także z zaproszenia w 2016 roku na "zwiedzanie" bazy wojskowej mieszczącej się w pobliżu granicy polsko-ukraińskiej, gdzie nie tylko mógł śledzić ćwiczenia wojskowe, ale swobodnie rozmawiać z amerykańskimi i kanadyjskimi instruktorami.

3/10

Do tej pory sądzono, że Rubcow był na radarach europejskich kontrwywiadów od 2016 roku, ale okazuje się że hiszpańskie Centro Nacional de Inteligencia przyglądało mu się już dwa lata wcześniej, w 2014. W 2017 dołączyło do nich Langley - analitycy CIA śledząc "komunikację, oficjalne dokumenty i rejestry biznesowe rozrysowywali kontury rosyjskiej sieci szpiegowskiej, w skład której wchodził Gonzalez", piszą autorzy tekstu, wspominając o "stosie raportów opisujących podwójne życie Pablo Gonzaleza".

4/10

"Z czasem zaczęli go śledzić także odpowiednicy CNI w MI6 i w Polsce, gdzie Gonzalez przeprowadzał wywiady z członkami nowej partii lewicowej i zaczął spotykać się z lokalną niezależną dziennikarką."

Nie w 2022 roku po notatce od Amerykanów/Brytyjczyków niepotrzebne skreślić. Rubcow wpadł w sieci zainteresowania polskiej kontry dość szybko - nie wiem na ile zasadne może być tu domniemanie, że już w 2019 roku, czyli w roku kiedy osiadł w Polsce "na stałe", ale myślę, że wreszcie możemy brać to otwarcie pod uwagę.

Działalność Gonzaleza była swego rodzaju prezentem dla śledzących jego poczynania kontrwywiadów. Im więcej misji, wyjazdów (czasem samowolnych), spotkań i kontaktów, tym dokładniej służby specjalne mogły odtworzyć mapę jego powiązań, mocodawców, prowadzących i współpracowników.

Być może można było już wtedy "zgarnąć" Gonzaleza, ale jak chcą autorzy artykułu - analitycy CIA i CNI woleli śledzić rozwój działalności Gonzaleza, niż przerywać ją krótko po uzyskaniu pewności co do jego podwójnego życia (czyli około 2017 roku).

5/10

Śledzenie Gonzaleza umożliwiała nie tylko jego rozbuchana aktywność, ale też potknięcia - jedna z agencji była w stanie pozyskać dokumenty przechowywane przez Gonzaleza w chmurze, prawdopodobnie około 2017 roku. Pomagały w tym również coraz szerzej krążące po środowisku dziennikarskim plotki na jego temat - wyposażenie z najwyższej półki, najlepsze kamery, drogie drony, kosztowne wycieczki, a nawet wygłoszona w listopadzie 2021 roku w towarzystwie zagranicznych korespondentów przepowiednia rychłej inwazji Rosji na Ukrainę.

(Na marginesie: w listopadzie 2021 Rubcow był też pochłonięty relacjonowaniem kryzysu migracyjnego na granicy polsko-białoruskiej, szczególnie dużo uwagi poświęcając aktywistom działającym przy granicy, zdjęciom zmarzniętych dzieci, czy pogrzebów migrantów. To jemu Joanna Iwińska opowiadała, że „To taka sama sytuacja jak podczas II wojny światowej. Kiedy ludzie w Polsce i innych krajach próbowali ukrywać Żydów. (...) „To samo dzieje się teraz na tym obszarze. Ci ludzie, którzy pomagają, boją się swoich sąsiadów z powodu narracji władz z polskiej telewizji”, a on skwapliwie rozpowszechniał tego typu narracje.)

6/10

Jak już wiedzieliśmy z ustaleń hiszpańskich dziennikarzy, w lutym 2022 po krótkim zatrzymaniu przez ukraińskie SBU, za radą hiszpańskiej ambasady, Gonzalez opuścił Ukrainę. Przez Turcję i Hiszpanię wrócił do Polski, tłumacząc się dziennikarzom, że wyjazd z Ukrainy i wizyta w Hiszpanii była związana z odnowieniem ważności hiszpańskiego dowodu osobistego. Nie wiedział jednak, że każdy jego krok był obserwowany przez brytyjski wywiad.

7/10

24 lutego rozpoczęła się rosyjska inwazja na Ukrainę. I tu pojawia się wątek, który znamy w Polsce dość dobrze - rzekomej notatki otrzymanej od Brytyjczyków. Według ustaleń WSJ, notatka ta miała na celu upewnienie się, że polskie służby już wiedzą, że Gonzalez "wrócił do miasta" – jest znów w Polsce i znów działa.

Wrócił i miał pełne ręce roboty. Na przykład? Odwiedził lotnisko przez które przechodził jeden z największych transferów broni od czasu II wojny światowej, a po wizycie sporządził szczegółowe notatki dotyczące jego układu i logistyki. 27 lutego w nocy, pod obserwacją polskich służb, Gonzalez z Magdaleną Chodownik wrócili do mieszkania w akademiku. Krótko przed północą funkcjonariusze weszli do mieszkania, przeszukali ich oboje, a następnie wyprowadzili Gonzaleza. Resztę wydarzeń tamtej nocy i ich kontynuację wszyscy znamy.

8/10

Według WSJ Polacy nie ostrzegli Hiszpanów o planowanym zatrzymaniu Gonzaleza, Hiszpanie dowiedzieli się o tym po fakcie. I nie jest to nic szczególnie dziwnego, ale dodaje uroku tym wszystkim, głoszonym przez niektórych "dziennikarzy śledczych" teoriom o polskich służbach działających na cudze dyktando, które nie były w stanie same nic zrobić i posłusznie wykonywały polecenia sojuszników.

Co ciekawe, autorzy materiału twierdzą również, że Gonzalez podczas przesłuchań miał twierdzić, że jest wiele wart dla Kremla i może nawet wymienią go na Aleksieja Nawalnego. Tej wersji wydarzeń, przyznam szczerze, jeszcze nie widziałam, więc nie wiem czy zostało to zaczerpnięte z jakichś materiałów udostępnionych przez służby lub prokuraturę, czy może przekazane przez kogoś z uczestników wydarzeń. Gonzalez nie udzielił autorom odpowiedzi na przesłane pytania, nie udzielił też żadnego komentarza, podobnie jak poproszone o to rosyjskie służby specjalne (SVR i GRU).

9/10

Warte wspomnienia jest jeszcze jedno zdanie - autorzy artykułu, poruszając problem wymiany, piszą: Polska wstrzymywała proces Gonzaleza, wiedząc, że kiedy się on rozpocznie, będzie dużo trudniej go wymienić. Niby do znudzenia było już powtarzane, że to właśnie negocjacje dotyczące wymiany Gonzaleza wstrzymywały jego proces i że z tej przyczyny udostępnianie mu jakichkolwiek akt "ze względu na przygotowanie do procesu" jest skandaliczne i kuriozalne, ale... Cóż, powiedzmy to jeszcze raz, może kiedyś wreszcie uda się z tą wiadomością dotrzeć nawet do najbardziej opornych.

10/10

Tyle krótkiej relacji o wątku Rubcowa, a cały artykuł polecam Państwa uwadze, bo dotyczy też innych postaci, które zobaczyliśmy na lotnisku w Ankarze i całego ciągu zdarzeń, które do tego doprowadziły.

wsj.com/world/europe/s…