🧵1) Frankrijk op Ramkoers, dreigt een Schuldencrisis van Biljoenen?
Zelfs de minister van Financiën noemt een IMF-bailout als mogelijkheid.
Waarom is deze Franse ramkoers zo onafwendbaar?
En slepen ze de Nederlandse belastingbetaler uiteindelijk dieper de problemen in?
2) Frankrijk zakt weg in schuld en chaos.
Eerder deze maand bespraken we al het pakket van €44 miljard aan belastingverhogingen en bezuinigingen, dat premier François Bayrou een “moment van de waarheid” noemde om een herhaling van de Griekse schuldencrisis te voorkomen.
3) Inmiddels lijkt hij daar definitief geen steun voor te krijgen.
De Franse staatsschuld is inmiddels opgelopen tot €3,3 biljoen en dreigt zonder de genoemde bezuinigingen in 2026 op te lopen tot 118% van het bbp.
Ter vergelijking: in Nederland ligt dit cijfer onder de 45%.
4) De Franse regering heeft geen meerderheid meer in het parlement, dat grofweg verdeeld is in 3 blokken:
Het centrumblok rond president Macron dat de regering steunt
Een alliantie van linkse partijen
Het rechtse blok met Rassemblement National (RN) van Marine Le Pen.
5) Le Pen gaf al aan dat haar partij tegen zal stemmen op 8 september en dat ze nieuwe verkiezingen wil.
Ook de linkse partijen hebben aangegeven Bayrou niet te steunen en hebben, geheel volgens Franse traditie, een grote algemene staking aangekondigd.
6) Uit onderzoek blijkt dat 2/3 Fransen de oproep om het land “plat te leggen” ondersteunen, met een overweldigende meerderheid op de flanken.
Ook bij meer centristische politici bestaan twijfels: nog zwaardere lasten voor de middenklasse zouden RN alleen maar verder versterken
7) Als Bayrou op 8 sept. de stemming verliest zou dit de 2e kabinetsval in 1 jaar tijd betekenen en Frankrijk in slechts 20 maanden tijd een 5e regeringsleider bezorgen.
De Franse bevolking heeft inmiddels het vertrouwen in de politiek verloren en is daarin niet de enige...
8) De markt is ook vertrouwen aan het verliezen.
De spread tussen Duitse en Franse staatsleningen loopt al geruime tijd op en sprong ook deze week weer omhoog, een duidelijk teken dat beleggers Franse obligaties als steeds risicovoller inschatten.
10) Zonder ECB en Nederlandse belastingbetalers zou die rente waarschijnlijk al een stuk hoger zijn en zouden de Fransen eerder gedwongen worden tot echte hervormingen.
Is de ECB met een faciliterende rol ook oorzaak van het probleem?
12) In een interview met TF1 deed hij een nog stevigere uitspraak: de Franse schuld is volgens hem opgebouwd om het “comfort van de babyboomers” te garanderen, ten koste van de volgende generatie.
14) Het land kent een volledig omslagstelsel voor pensioenen.
Dat betekent dat er, anders dan in Nederland, geen kapitaal wordt opgebouwd en belegd, maar dat de werkenden rechtstreeks betalen voor de pensioenen van de gepensioneerden.
15) Dat is natuurlijk niet houdbaar, en daarom wordt er geld geleend om de pensioenen te financieren.
De rekening daarvan komt uiteindelijk bij de jongere generaties terecht.
Sinds het aantreden van Macron in 2017 is de staatsschuld met ruim €812 miljard toegenomen..
16) 44% van die nieuwe schulden gingen naar pensioenuitgaven.
25% van de totale overheidsuitgaven gaat naar pensioenen.
18) “De belofte van socialistische herverdeling leidt enkel tot stagnatie,” aldus Lacalle.
De overheid slokt inmiddels 58% van de economie op, ongeveer het hoogste percentage ter wereld.
19) Het aantal kiezers dat afhankelijk is van staatsinkomsten is zo groot geworden dat een politicus die belooft, zoals Milei in Argentinië, met de “kettingzaag” door de uitgaven te gaan, nooit een verkiezing zal winnen.
20) Frankrijk heeft volgens Lacalle de potentie om een wereldleider te zijn, maar steeds meer slimme en ondernemende Fransen verlaten het stagnerende en overgereguleerde land.
21) Staatsdenken noemt hij de grootste belemmerende factor.
@AndreasKinnegi1 deed deze maand in onze podcast een soortgelijke uitspraak.
23) Nederlanders zouden zich toch eens moeten afvragen of het verstandig is de portemonnee te delen met een land als Frankrijk.
Moet dit geen belangrijk thema zijn bij de verkiezingen van oktober?
Het verder steunen van Frankrijk op deze doodlopende weg is tenslotte een keuze.
24) De mogelijke reactie van de huidige Franse ECB-voorzitter op de situatie in Frankrijk, de impact daarvan op uw portefeuille en de zeepbel in de aandelenmarkt bespraken we deze week in de maandupdate 👇
🧵1) De Britse regering heeft geld nodig, maar wil niet bezuinigen.
Dus kiest ze voor belastingverhogingen.
Alleen: het werkt niet.
Integendeel, de Britse poging om meer belastinginkomsten uit vermogenswinsten te halen heeft averechts uitgepakt...
2) In de praktijk blijkt nu echter dat hogere belastingen niet altijd tot hogere opbrengsten leiden, een klassiek voorbeeld van de Laffer-curve.
3) De opbrengsten uit de vermogenswinstbelasting daalden flink na een halvering van de vrijstellingsdrempel: de belastingvrije som werd teruggebracht van £12.300 naar £6.000
Deze belasting wordt geheven op winsten bij de verkoop van activa zoals bedrijven, 2e huizen of aandelen
Het lijkt slechts een kwestie van tijd voordat politici in het stagnerende Westen het beleid van Milei omarmen als serieuze uitweg.
Deze week dook zijn libertaire gedachtegoed definitief op in het Britse debat.
Wanneer volgt Nederland?
2) Het radicale kettingzaagbeleid van de Argentijnse president Javier Milei lijkt zijn vruchten af te werpen, zoals we onlangs ook bespraken in de maandupdate.
🧵1) Japan op de rand: toenemende economische druk in het Oosten
Japan bevindt zich in een steeds riskantere positie.
Wat er nu in Japan gebeurt is een waarschuwing voor elk land dat denkt dat schulden, demografie en politieke stilstand zonder gevolgen blijven...
2) De Japanse obligatiemarkt, ooit een bastion van stabiliteit, staat onder ongekende druk.
Onlangs bereikte de rente op 30-jarige staatsobligaties een recordhoogte van 3,20%, terwijl deze obligaties 45% van hun waarde hebben verloren sinds 2019.
3) De ongerealiseerde verliezen van de Bank of Japan (BoJ) op staatsobligaties bereikten in 2024 een duizelingwekkende $198 miljard, driemaal zoveel als het jaar ervoor.
🧵1) Weekselectie: Frankrijk wil gemeenschappelijke schulden “om de euro te versterken”
Frankrijk probeert zijn schuldenprobleem af te schuiven op de Nederlandse belastingbetaler.
Gaan gemeenschappelijke EU-schulden een belangrijk onderwerp worden bij de verkiezingen?
2) De Financial Times schrijft dat Frankrijk bij andere EU-lidstaten heeft aangedrongen op extra stappen om de status van de euro als wereldwijde reservemunt te vergroten.
3) Volgens Frankrijk zijn beleggers op zoek naar een veilig alternatief voor Amerikaans staatspapier.
De EU zou daarom meer gezamenlijke schuld moeten uitgeven om in die behoefte te voorzien.
🧵1) Dreigt het einde van de Euro en onze verzorgingsstaat door EU-defensieplannen?
Deze week zagen we een historische Duitse draai op begrotingsbeleid en zien we dat de EU-defensieplannen de basis voor stabiliteit van onze euro verder onder druk zetten.
2) Terwijl miljarden aan nieuwe schulden worden aangekondigd voor wapens en infrastructuur, verdwijnen de begrotingsregels stilletjes naar de prullenbak.
Staan we aan het begin van het einde van de euro én de Europese verzorgingsstaat?
3) De ECB verlaagde deze week de beleidsrente met een kwart procentpunt.
De beslissing volgt op zwakke economische groeicijfers en een inflatiedaling tot 2,4% in de eurozone, iets hoger dan de verwachte 2,3% en nog steeds hoger dan het doel van 2%.