Bij de Willem Dreeslezing van Sharon Dijksma.#draad #erbij #live 
In de Willemshof, dat is het kantoor van de VNG, de Vereniging Nederlandse Gemeenten. Daar is Dijksma dan weer voorzitter van.
We drinken koffie.
Koekjes!
Het bobo-gehalte is vrij hoog.
Ik had dit bobo-gehalte niet verwacht: een voormalig Kamerlid, een Kamerlid die net haar baan kwijt is, een ex-logo-burgemeester, voorzitter LTO, voorzitter PR-raad, voorzitter waterschappen, voorzitter VNG, you name it.
En dit allemaal op de dag dat er voor het eerst geen sociaaldemocraat meer fractievoorzitter in de Tweede Kamer zit: een lezing ter ere van Drees.
Er zijn hier ook wat 'excuus-jongeren', hoor ik een bestuurder zojuist zeggen.
Er is een denktank 2040, meldt Mariette Hamer. Zij heeft daar iets mee te maken. Er is vandaag de tweejaarlijkse Dreeslezing.
Drees gaf in zijn tijd richting, weet Hamer. Drees toonde leiderschap. Hij was bezig met verbinding en samenwerking, polderen.
Hamer vindt het heel belangrijk om posities te overbruggen. Het is de 32ste lezing. Twee jaar geleden hielden Noortje Tijssen en Tim 's Jongers de lezing. Zij waren directeuren van de wetenschappelijke instituten van GroenLinks en PvdA.
Het was toen een hele belangrijke lezing. Ze deden dit later nog eens over in De Balie. Daar was ik toen bij. Een verslag. chrisaalberts.nl/2024/02/13/met…
Hamer praat nu over een stip op de horizon. Terugkijken en vooruitkijken is belangrijk. Nu is de situatie heel anders dan twee jaar geleden, dat wel. Het ging toen nog over brede welvaart. Dat thema is wel weg.
Nu gaat het meer om elkaar uitsluiten dan toen. De denktank 2040 doet daar wat aan, die is bezig met de stip op de horizon. Er zijn ook veel crises: toeslagen, jeugdzorg, wonen, asiel, klimaat. De thema's komen maar niet van de grond.
Er is ook veel polarisatie, ook op de werkvloer, weet Hamer. Werknemers spreken zich uit en dat vinden leidinggevenden ook lastig. Hamer merkt het ook bij haar eigen werk over grensoverschrijdend gedrag.
Ik sta aan dit tafeltje met vieze kopjes.
Hamer begint eerst over de essay-wedstrijd. Er is een samenwerking met de afdeling bestuurskunde van de Haagse Hogeschool. De voorzitter van de jury is Sharon Gesthuizen. Hamer: het is de avond van de Sharons.
Gesthuizen was ooit Kamerlid van de SP maar is nu lid van GroenLinks-PvdA. Ze zit in het bestuur van de Dreeslezing. En ze vertelt nu over de wedstrijd. Het essay moest gaan over hoe Nederland er in 2050 beter uit zou kunnen zien.
Het essay op plek 3 ging over de kloof tussen theoretisch en praktisch geschoolden. Op plek 2 gaat over migratie. Op plek 1 gaat het om lange termijn beleid, hoe belangrijk dat is. Verbinding is ook belangrijk. Winnaar heet: Jens Teunissen. Mag essay voorlezen.
Applaus voor het essay wat inderdaad ging over beleid op de lange termijn. Klonk heel verstandig.
Nu het hoogtepunt. De lezing van Sharon Dijksma. Hamer vertelt dat zij en Sharon ver terug gaan. We gaan echt van de lezing genieten, weet Hamer.
Applaus voor Dijksma. Begint over Drees, die thuis was in Den Haag.
Deze plek is heel bijzonder, want dit is de plek van de gemeenten, hier is daar liefde voor, weet Dijksma. Ze vindt dat politieke wensen niet worden vertaald in haalbare politieke plannen. Geen enkel vraagstuk wordt adequaat opgepakt.
Dijksma is blij dat constructieve partijen hebben gewonnen. Gemeenten willen dat ook. Dijksma wil voor kerst een stabiel meerderheidskabinet. We hebben meer Drees nodig in ons openbaar bestuur.
Dit is urgent, zegt Dijksma. We lijden onder de stilstand. We stikken in de polarisatie. Dijksma begint nu over het boek van Jitske Kramer, Tricky Tijden. Er is een tussentijd. Dat geeft chaos en onzekerheid. Er zijn kansen, gevaren en verleidingen.
In dit soort tijden staan vaak de verkeerde leiders op, denkt Kramer, deze tricksters komen in tussentijden vaak op als leiders. Daarbuiten zou dat nooit gebeuren.
Deze overgangstijd wordt door deze leiders alleen maar verlengd. Dat moet niet lang meer duren, denkt Dijksma. We hebben een nuchtere blik op de toekomst nodig en beslissingen waarmee we bouwen aan een beter land. Drees was ook leider in een overgangstijd.
Dijksma praat over hoe snel de economie na de Tweede Kamer herstelde en hoe groot de problemen toen waren, met name de woningbouw. Er was ook weinig ruimte voor politieke vergezichten en oog voor de slachtoffers van de Holocaust. Toen werd Drees minister-president.
Drees wist waar het heen moest met Nederland, zegt Dijksma. Hij droomde groot en was pragmatisch in de uitvoering. Dit is wat je mist in de politiek nu: weten waar je het over hebt, hoe je daar komt, dat besturen een ambacht is.
Drees sloeg bruggen naar andere overtuigingen. Politiek ging over overeenkomsten zoeken om zo tot betere inzichten te komen. Dat is niet makkelijk maar wel de essentie van democratische politiek.
Dijksma meldt dat geld eerst verdiend moet worden voor je het uitgeeft, populisten negeren dat. Nu de relatie met Amerika verandert, wordt Europese samenwerking belangrijker. Natuurlijk: charisma en magie zijn ook nodig. Leiders moeten ook aanraakbaar zijn.
Dijksma ziet voorbeelden van dat moderne leiderschap. Jacinda Ardern is een voorbeeld (was premier van Nieuw-Zeeland). Inspirerende leiders van nu geven richting en dat is nodig. Drees leidde de wederopbouw, nu hebben we leiders nodig voor de wederombouw.
Nu is er twijfel aan de liberale samenleving die zekerheid geeft en minder geloof in de verzorgingsstaat. Er is behoefte aan een nieuw verhaal. Dat ontstaat niet vanzelf. Het kan ondertussen ook misgaan met de democratie, rechtsstaat en de samenleving. Nu is de richting verkeerd.
Dijksma noemt nu uitdagingen. Europa moet sterker worden en minder afhankelijk van de VS en China, en nog snel ook. Klimaat en natuur moeten aangepakt, die slaan alarm. Er is een demografisch vraagstuk met de vergrijzing.
Digitalisering is nodig, denkt Dijksma, het is een oplossing in een krappe arbeidsmarkt, maar het moet wel dienstbaar zijn aan de mens. Dat gaat niet vanzelf goed. Een voorbeeld is polarisatie in het publieke debat, online.
Er is ook politieke onmacht en overheidsfalen. Er is een fixatie op deelbelangen, daardoor verdwijnt het algemeen belang uit zicht. Dat moet terug in de politiek. Het is tijd voor een nieuw bestuurlijk project, de wederombouw van Nederland.
Instituties moeten versterkt worden. Er moet ook een inspirerende visie komen waar we aan vast houden met oog voor meer bestaanszekerheid. Het bestuurlijk perspectief moet ook veranderen. Het is nu te veel top-down uit Den Haag.
We moeten gaan werken vanuit het perspectief van straten, wijken, bedrijven, etc. De wederombouw van Nederland moet uitgaan van het perspectief van lokale gemeenschappen. Zo'n proces leidt tot verandering en daar gaat de trickster mee aan de haal.
Belangrijk is om je te realiseren dat we dat aankunnen, zegt Dijksma. Er komen moeilijke jaren aan. Leiders moeten bezield, verbindend en vastberaden zijn. Dijksma doet een oproep aan iedereen, om mee te doen.
Dijksma roept nu op dat we moeten dromen, opstaan voor goed bestuur, voor goed leiderschap e.d. We zijn allemaal nodig voor de wederombouw van Nederland. De lijst doelen die ze noemde was vrij eindeloos.
Applaus. Hamer vertelt nu dat er een boekje is. Nu mag Lotte iets zeggen over het perspectief van de jongeren. Ze is voorzitter van de Nationale Jeugdraad en het jongerenplatform van de SER (weet niet of ik dat goed hoorde). Ze zat ook in de denktank 2040.
Lotte prijst de lezing.
Lotte wil dat we nieuwsgierig zijn naar elkaar. En meldt ook dat ze Drees niet op haar netvlies had. Ondertussen zijn er kaascrackers op mijn tafeltje verschenen. En pinda's.
We gaan nu over tot de vragen uit de zaal. Ik eet ondertussen kaascrackers.
We horen Dijksma zeggen dat het vooral gaat om de houding van politici. Ondertussen maak ik me zorgen dat de mensen aan dit tafeltje bij de borrel straks geen kaascrackers meer hebben. Ze zullen mij daar de schuld van geven.
Hamer gaat nu de zaal in. Eerste vraag: hoe ga je met tricksters om? De media moeten normeren wat wel en niet waar is, denkt Lotte. Je moet nader tot elkaar komen.
Dijksma denkt dat we beschroomd zijn geworden om normerend te zijn en te zeggen: zo is het niet. Deze zaal met mensen moet niet stil zijn, zegt Dijksma. Ook op verjaardagsfeestjes moet je zeggen: dat zit niet zo. Breng dit terug in het gewone leven.
Dijksma noemt als voorbeeld dat je tegengeluid moet geven bij geklaag over vluchtelingen. Kort applaus. Lotte doet ondertussen een oproep aan jongeren om zelf ook actief te worden.
Vrouw vraagt of deze avonden niet verboden moeten worden, waar alleen maar dezelfde mensen zijn. Geen Malieveld-demonstranten. Dijksma vindt dat het niet makkelijk is voor de mensen hier om terug te praten. Elkaar moed inspreken is nodig.
Dijksma: we zijn hier met progressieve mensen samen, maar we moeten iets met migratie en asiel. Dat moet je aanraken, anders raak je mensen buiten je eigen bubbel kwijt. We hebben dat et lang laten gebeuren. Applausje.
Dat lijkt me een heel mooi einde. Geen journalist gezien, maar misschien lag dat aan mij. Meer verslaggeving van plekken waar weinig media zijn? Dat kost u geld, want het kan niet voor niets. Mijn dank is groot. chrisaalberts.nl/twitter/
Dit was het. We gaan naar de borrel. Hier gaan de mensen de verbinding met elkaar aan. Een analyse van mijn hand volgt morgen. Mijn werk volg je via de volgende socials. linktr.ee/chrisaalberts
Meer verslaggeving: donderdag over tegenkracht en dat allemaal in de Amsterdamse Balie, wat wilt u nog meer. Tot dan. #eind
@threadreaderapp unroll
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
