Discover and read the best of Twitter Threads about #علی‌اشرف_صادقی
Most recents (2)
گویا اسم #دیااُکو هم رواجی پیدا کرده (درسته؟). این اسم یه جورایی مثل کامبیز و آتوسا می‌مونه. اینها از صورتِ یونانیِ نام‌های ایرانی گرفته شده‌ن. توی منابع یونانی نام یکی از شاهان سلسلۀ ایرانیِ ماد Dēïókēs ثبت شده. صورت اصلی و ایرانیِ این نام دَهیُکَ بوده. دهیُ یعنی «منطقه؛ کشور»./
ولی دَهیُکَ در نام این شاه صورتِ کوتاه‌شدۀ یک نام بلندتر بوده که گویا در این مورد مطمئن نیستیم چی بوده. یعنی مثلاً اگه صورتِ بلندترش دَهیُ‌فَرنا می‌بود (که توی سندها دیده شده)، معنیش می‌شد «فرِّ کشور، شوکت‌المُلک» یا اگه دَهیُ‌چِثرَ می‌بود، معنیش می‌شد «دارندۀ سرزمینِ پرشکوه»./
مثل این می‌مونه که الان برای نمونه به جای الهام می‌گن اِلی، ولی خب به الهه و الناز و المیرا هم می‌گن اِلی. واضحه که تا نشنویم و توی سندی نبینیم که صورتِ اصلی و کامل نامِ اِلی در مورد یه فرد خاص چی بوده، دربارۀ صورت اصلی نامش نمی‌تونیم اطمینانی داشته باشیم./
فارسی که با نام‌های #فارسی_نو و #فارسی_دری نیز شناخته می‌شود و پیش از سده‌های نخست اسلامی احتمالاً عمدتاً #دری نامیده می‌شده در واقع محصول دگرگونی‌های آوایی و دستوری پهلوی (یعنی همان پارسیگ) بوده و مردمِ آن عهد به‌سادگی متوجه این امر می‌شدند که دری امتداد طبیعی همان پارسیگ است./1
دری یعنی منسوب به "در" و این لغت که همان جزء اول واژۀ #دربار است خود به معنی دربار بوده. این زبان را بدان سبب #دری یعنی «درباری» نامیده‌اند که در دستگاه حکومت ساسانی و برای ارتباط کارکنان و سپاهیان آن سلسله احتمالاً در پایتخت (تیسفون) پدید آمده و در شهرهای بزرگ رواج یافته بوده./2
دری صورت گفتاریِ همان پارسیگ (یعنی #فارسی_میانه) بوده یعنی تا قرن‌ها تنها در محاوره کاربرد داشته. از آنجا که این گونۀ گفتاریِ زبان از همان دورهٔ #ساسانیان به عنوان #زبان_میانجی مردمانی از سرزمین‌های گوناگون کاربرد داشته، عناصر بسیاری را نیز از دیگر زبان‌های ایران جذب کرده بوده./3
