Discover and read the best of Twitter Threads about #گاندو
Most recents (2)
چیزی که در #گاندو توجهم را جلب کرده، سکولاریزه بودن این سریال است که به نظرم عمدی و کاملا آگاهانه است. از برادر و سید و حاجی خبری نیست. همقطاران یکدیگر را به اسم کوچک صدا می زنند و مافوق را آقا خطاب می کنند. (۱/۴)
در حالی که در عالم واقع، قاعدتا کسی که جایگاه داریوش فرهنگ را در این سریال دارد، حاج آقا خطاب می شود.
از تعارفات و تکیه کلامهای رایج میان حزب اللهیها و مسئولان خبری نیست. من یک مورد هم «موید باشید» و «تقبل الله» و «به حول و قوه الهی» و «التماس دعا» و این چیزها نشنیدم. (۲/۴)
از تعارفات و تکیه کلامهای رایج میان حزب اللهیها و مسئولان خبری نیست. من یک مورد هم «موید باشید» و «تقبل الله» و «به حول و قوه الهی» و «التماس دعا» و این چیزها نشنیدم. (۲/۴)
تفاوت گفتار شخصیتهای مثبت با شخصیتهای منفی تنها در پاکیزه تر بودن است نه در قاموس کلمات و عبارات.
بجز تأکید گل درشت بر رعایت محرم و نامحرم بودن که عمدی و حساب شده بودنش واضح است، چندان نشانی از جانماز آب کشیدن در فیلم دیده نمی شود. (۳/۴)
بجز تأکید گل درشت بر رعایت محرم و نامحرم بودن که عمدی و حساب شده بودنش واضح است، چندان نشانی از جانماز آب کشیدن در فیلم دیده نمی شود. (۳/۴)
به یاد ندارم هیچ سریالی مانند #گاندو محور بحث و جدل علنی آدمهای کت و کلفت مملکت شده باشد. اسباب خنده ما هم بشوند که ببینیم کسی که برای ما قانون وضع می کند، بر اساس دیالوگهای تخیلی یک سریال، تحلیل از خودش در می دهد و حکم سیاسی، آن هم با ابعاد امنیتی و قضائی صادر می کند. (۱/۱۴)
تا بخش نهم گاندو که دیده ام، در استانداردهای سریالهای ایرانی می توان نمره خوب به آن داد. ایرادهای همیشگی سریالهای ایرانی را دارد، مثل دیالوگهای باسمه ای، بازیهای بد که در مورد بازیگران زن در حد فاجعه است و شعارزدگی. اما فیلمنامه اش به هر حال چفت و بستی دارد (۲/۱۴)
داستانش البته از عنصر اساسی که درام باشد، خالی است. یعنی قصه به صورت خطی و سرراست پیش می رود و هیچ پیچ و تابی ندارد و هیچ گره ای در آن نمی افتد. فیلمنامه نویسی یعنی خلق پی در پی بحران و حل این بحرانها به شیوه ای غیرقابل پیش بینی تا قصه، بیننده را با خود بکشاند. (۳/۱۴)
