Discover and read the best of Twitter Threads about #จุนเปยูจิ
Most recents (8)
#จุนเปยูจิ #LuminaJJKFanfic เอาพล็อตที่เคยเวิ่นมาสานต่อสั้นๆค่ะ แต่หาทวิตเก่าไม่เจอ55
ด้ายแดง❤
ยูจิโดนคำสาปประหลาดๆสาปใส่ตัวเองระหว่างไปทำภารกิจ
ตอนแรกคนที่จะโดนคือคุกิซาคิ แต่ฟุชิงุโระกับเขาเข้าไปกันเธอทัน คนที่โดนลูกหลงเลยเป็นเขาแทน พอโดนแล้วโลกมันก็หมุน ภาพตรงหน้าพร่าเบลอ
ด้ายแดง❤
ยูจิโดนคำสาปประหลาดๆสาปใส่ตัวเองระหว่างไปทำภารกิจ
ตอนแรกคนที่จะโดนคือคุกิซาคิ แต่ฟุชิงุโระกับเขาเข้าไปกันเธอทัน คนที่โดนลูกหลงเลยเป็นเขาแทน พอโดนแล้วโลกมันก็หมุน ภาพตรงหน้าพร่าเบลอ
รู้ตัวอีกทีเขาก็นั่งลงไปนอนกองบนพื้นแล้ว ชิกิงามิของฟุชิงุโระสามารถจัดการคำสาปได้อย่างทันท่วงที พอจัดการคำสาปเสร็จยูจิก็โดนลากกลับไปหาอิเออิริซังแบบด่วนจี๋
"อือ จากที่ดูก็ไม่น่าจะมีผลกระทบจากคำสาปมากนะ อาจจะมีแค่การมองเห็นเบลอๆไปบ้าง แต่สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ไม่ต้องเป็นห่วง"
"อือ จากที่ดูก็ไม่น่าจะมีผลกระทบจากคำสาปมากนะ อาจจะมีแค่การมองเห็นเบลอๆไปบ้าง แต่สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ไม่ต้องเป็นห่วง"
"โชคดีไปนะ ฮะๆ"
"ไม่ต้องหัวเราะเลยอิตาโดริ ถ้านายตายขึ้นมาอีกทำยังไง"
ฟุชิงุโระกับคุกิซาคิทำหน้าเครียด อิตาโดริได้แต่หัวเราะพร้อมขอโทษ ตาของเขาหายเบลอแล้วตอนโดนลากเข้ามาในแลปของอิเออิริซัง แต่ว่ายูจิกลับเห็นอะไรบางอย่าง
"ฟุชิงุโระทำไมนายเอาด้ายมาผูกไว้ที่นิ้วล่ะ?"
"ด้าย?"
"ไม่ต้องหัวเราะเลยอิตาโดริ ถ้านายตายขึ้นมาอีกทำยังไง"
ฟุชิงุโระกับคุกิซาคิทำหน้าเครียด อิตาโดริได้แต่หัวเราะพร้อมขอโทษ ตาของเขาหายเบลอแล้วตอนโดนลากเข้ามาในแลปของอิเออิริซัง แต่ว่ายูจิกลับเห็นอะไรบางอย่าง
"ฟุชิงุโระทำไมนายเอาด้ายมาผูกไว้ที่นิ้วล่ะ?"
"ด้าย?"
#LuminaJJKFanfic #จุนเปยูจิ แดรบเบิ้ลสั้นๆต้อนรับวันคริสมาสค่ะ
Hot chocolate and marshmallows
หน้าหนาวปีนี้ยังคงหนาวเหทือนเดิม อิตาโดริ ยูจิคิดในใจพร้อมกระชับเสื้อกันหนาวแน่น ลมหายใจเป็นไอสีขาวบอกได้เลยว่าอุณหภูมินั้นต่ำแค่ไหน แสงไฟประดับประดาส่องสว่างตามร้านรวงมากมายจนตาพร่า
Hot chocolate and marshmallows
หน้าหนาวปีนี้ยังคงหนาวเหทือนเดิม อิตาโดริ ยูจิคิดในใจพร้อมกระชับเสื้อกันหนาวแน่น ลมหายใจเป็นไอสีขาวบอกได้เลยว่าอุณหภูมินั้นต่ำแค่ไหน แสงไฟประดับประดาส่องสว่างตามร้านรวงมากมายจนตาพร่า
ท้องฟ้าเริ่มถูกย้อมไปด้วยสีน้ำเงินเข้ม ยิ่งช่วงหน้าหนาวมันยิ่งมืดเร็วมาก ยูจิจึงรีบสาวเท้าเดินกลับบ้าน ทั้งๆที่พระอาทิตย์ตกดินได้ไม่นานแต่มันก็มืดเสียแล้ว
ยูจิเดินกลับมาที่อพาร์ตเท้นของเขา ฝ่ามือไขกุญแจเข้าไปในห้อง ภายในห้องนั้นมืดสนิท ไม่มีวี่แววของคนในห้อง เขายกโทรศัพท์ขึ้นมา
ยูจิเดินกลับมาที่อพาร์ตเท้นของเขา ฝ่ามือไขกุญแจเข้าไปในห้อง ภายในห้องนั้นมืดสนิท ไม่มีวี่แววของคนในห้อง เขายกโทรศัพท์ขึ้นมา
เช็คก็เห็นข้อความของจุนเปที่เขียนไว้ว่าจะมาช้านิดหน่อย ยูจิจึงวางใจก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง
เขากับจุนเปอาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนท์แห่งนี้มานานแล้ว ไม่ใช่แค่เพราะพวกเขาแชร์ห้องกันแบบนักศึกษามหาลัยที่หารห้องเพื่อประหยัดเงินทั่วๆไป แต่ที่ชายหนุ่มทั้งสองคนมาอาศัยอยู่ด้วยกันนั้นก็เพราะ
เขากับจุนเปอาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนท์แห่งนี้มานานแล้ว ไม่ใช่แค่เพราะพวกเขาแชร์ห้องกันแบบนักศึกษามหาลัยที่หารห้องเพื่อประหยัดเงินทั่วๆไป แต่ที่ชายหนุ่มทั้งสองคนมาอาศัยอยู่ด้วยกันนั้นก็เพราะ
#LuminaJJKFanfic #เมงุยูจิ ft.#จุนเปยูจิ
ชื่อ
หลังจากจบงานสานสัมพันธ์กับโรงเรียนของฝั่งเกียวโตก็มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาทันที คนนั้นคือโยชิโนะ จุนเป
โยชิโนะไม่ใช่ผู้ใช้อาคมแต่แรก เขาเป็นคนธรรมดามาก่อนเช่นเดียวกับอิตาโดริ และเหมือนว่าสองคนนี้จะสนิทสนมกันดีตั้งแต่ก่อนที่จะเข้ามา
ชื่อ
หลังจากจบงานสานสัมพันธ์กับโรงเรียนของฝั่งเกียวโตก็มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาทันที คนนั้นคือโยชิโนะ จุนเป
โยชิโนะไม่ใช่ผู้ใช้อาคมแต่แรก เขาเป็นคนธรรมดามาก่อนเช่นเดียวกับอิตาโดริ และเหมือนว่าสองคนนี้จะสนิทสนมกันดีตั้งแต่ก่อนที่จะเข้ามา
ในโรงเรียนจุจุทสึเสียอีก ฟุชิงุโระ เมงุมิไม่ได้สนใจอะไรมากเท่ากับการที่รู้ว่าอิตาโดริยังมีชีวิต เพื่อนที่เคยจากไปครั้งหนึ่งกลับมามีชีวิตอีกครั้งมันดึงความสนใจเขาไปจนหมด
ห้องเรียนที่เงียบและเคยมีแค่ฟุชิงุโระกับคุกิซากิตอนนี้ก็มีเสียงเจี๊ยวจ๊าวของอิตาโดริกลับมาเติมเต็มมันอีกครั้ง
ห้องเรียนที่เงียบและเคยมีแค่ฟุชิงุโระกับคุกิซากิตอนนี้ก็มีเสียงเจี๊ยวจ๊าวของอิตาโดริกลับมาเติมเต็มมันอีกครั้ง
ในช่วงแรกที่โยชิโนะย้ายเข้ามามันค่อนข้างอึดอัดเล็กน้อย แต่หลังๆนักเรียนใหม่คนนี้ก็เริ่มปรับตัวได้เพราะอิตาโดริช่วยเหลือ อีกทั้งโยชิโนะเองก็ใช้ชิคิงามิเหมือนกับฟุชิงุโระ พวกเขาสองคนจึงได้มีโอกาสพูดคุยกันมากขึ้น การย้ายเข้ามาของนักเรียนใหม่นั้นเต็มไปด้วยความราบรื่นไม่มีปัญหาอะไร
#LuminaJJKFanfic #จุนเปยูจิ เอยูที่น้องจุนเปไม่ตายและเข้ารร.ไสเวทค่ะ!
11.11
ดวงตาของจุนเปมองไปยังป้ายลดราคาขนมป็อกกี้ในร้านค้า เขาก็งุนงงในตอนแรกว่าทำไมมันถึงลดราคา แต่พอเห็นป้าย11.11 เขาก็ถึงบางอ้อ
เพราะเป็นวันป็อกกี้มันถึงได้ลดราคา เป็นเทคนิคการตลาดที่เห็นได้ทั่วๆไปเหมือนวัน
11.11
ดวงตาของจุนเปมองไปยังป้ายลดราคาขนมป็อกกี้ในร้านค้า เขาก็งุนงงในตอนแรกว่าทำไมมันถึงลดราคา แต่พอเห็นป้าย11.11 เขาก็ถึงบางอ้อ
เพราะเป็นวันป็อกกี้มันถึงได้ลดราคา เป็นเทคนิคการตลาดที่เห็นได้ทั่วๆไปเหมือนวัน
วันวาเลนไทน์ที่ช็อคโกแลตและกุหลาบจะลดราคา จุนเปหยิบกล่องป็อกกี้ที่มีโปรโมชั่นลดราคาขึ้นมา เขาเลือกรสช็อคโกแลตที่ทานบ่อยที่สุด ก่อนจะไปเลือกซื้อขนมอย่างอื่น
แต่เขาก็ไม่ได้เดินไปเลือกขนมอย่างอื่นเมื่อเห็นป็อกกี้รสสตอรเบอรรี่ที่วางข้างๆ จุนเปไม่ใช่คนลิ้นหวานเหมือนอาจารย์โกะโจ
แต่เขาก็ไม่ได้เดินไปเลือกขนมอย่างอื่นเมื่อเห็นป็อกกี้รสสตอรเบอรรี่ที่วางข้างๆ จุนเปไม่ใช่คนลิ้นหวานเหมือนอาจารย์โกะโจ
อีกทั้งเขาเคยลองป็อกกี้รสสตอรเบอรรี่และมันก็หวานมากจนกินไม่หมด ทั้งๆที่เป็นแบบนั้นกลับมีอะไรดลใจให้เขาหยิบป็อกกี้รสสตอรเบอรรี่นี้ขึ้นมาด้วยก็ไม่รู้ จุนเปหยิบเลย์และโคล่ากับขนมกินจุบจิบขึ้นมาอีกอย่างสองอย่างก่อนจะเดินไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์ เมื่อจ่ายเงินเสร็จเขาก็เดินกลับไปที่หอพัก
#LuminaJJKFanfic #จุนเปยูจิ เอยูที่จุนเปอายุเยอะกว่า
American lemonade
"บลูมูนที่หนึ่งครับ"
น้ำเสียงที่แสนคุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง บาร์เทนเดอร์ผมสีชมพูจึงหันไปพบกับลูกค้าขาประจำ "ครับผม บลูมูนที่หนึ่งนะครับ"
"อื้อ วันนี้มาช้าไปหน่อย ไม่โกรธใช่ไหมอิทาโดริคุง?"
"ไม่โกรธครับ
American lemonade
"บลูมูนที่หนึ่งครับ"
น้ำเสียงที่แสนคุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง บาร์เทนเดอร์ผมสีชมพูจึงหันไปพบกับลูกค้าขาประจำ "ครับผม บลูมูนที่หนึ่งนะครับ"
"อื้อ วันนี้มาช้าไปหน่อย ไม่โกรธใช่ไหมอิทาโดริคุง?"
"ไม่โกรธครับ
แค่งอนโยชิโนะซังนิดหน่อยเอง"
บาร์เทนเดอร์ยูจิพูดด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าของเขานั้นนิ่งมากจนจุนเปดูไม่ออกเลยว่านั้นพูดจริงหรือแค่พูดเล่นกันแน่
"อันนี้พูดจริงหรือพูดเล่นนี่ยูจิ"
"นั้นสินะครับ ลองทายดูสิ"
บาร์เทนเดอร์หนุ่มพูดพร้อมหัวเราะ ฝ่ามือของเขาเริ่มลงมือชงค็อกเทลให้ลูกค้าประจำ
บาร์เทนเดอร์ยูจิพูดด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าของเขานั้นนิ่งมากจนจุนเปดูไม่ออกเลยว่านั้นพูดจริงหรือแค่พูดเล่นกันแน่
"อันนี้พูดจริงหรือพูดเล่นนี่ยูจิ"
"นั้นสินะครับ ลองทายดูสิ"
บาร์เทนเดอร์หนุ่มพูดพร้อมหัวเราะ ฝ่ามือของเขาเริ่มลงมือชงค็อกเทลให้ลูกค้าประจำ
เครื่องดื่มสีน้ำเงินงามถูกรินลงมาในแก้วทรงสูง เขาเสียบเลมอนฝานลงไปที่ข้างแก้วพร้อมยื่นให้ชายในชุดสูท โยชิโนะจุนเปเอื้อมจะไปหยิบแต่ก็โดนบาร์เทนเดอร์หนุ่มขี้เล่นดึงแก้วกลับไปก่อน
"อิทาโดริคุงอย่าแกล้งคนแก่สิ"
"ไม่ได้แกล้งสะหน่อยครับ แค่หยอกเอง"
ยูจิหัวเราะเบาๆก่อนจะยอมให้อีกฝ่าย
"อิทาโดริคุงอย่าแกล้งคนแก่สิ"
"ไม่ได้แกล้งสะหน่อยครับ แค่หยอกเอง"
ยูจิหัวเราะเบาๆก่อนจะยอมให้อีกฝ่าย
📽🍱Poll Game JunpeiYuji!🎞🍿
มาทำPoll game #จุนเปยูจิ กันค่ะ!!
🐙 = จุนเป
🐯 = ยูจิ
เหงาค่ะ มาเล่นกันเยอะๆนะจะได้รู้ว่าแป้งไม่ได้ชิปอย่างเดียวดาย;-;
มาทำPoll game #จุนเปยูจิ กันค่ะ!!
🐙 = จุนเป
🐯 = ยูจิ
เหงาค่ะ มาเล่นกันเยอะๆนะจะได้รู้ว่าแป้งไม่ได้ชิปอย่างเดียวดาย;-;
1. ใครชอบใครก่อน
2. ใครจีบใครก่อน
#LuminaJJKFanfic #จุนเปยูจิ
Halloween🎃
แวมไพร์ มนุษย์หมาป่า นางเงือกต่างคือสัตว์ในตำนานเทพนิยายที่ทุกคนต่างรู้จักกันดี และรู้ว่ามันไม่มีอยู่จริง แต่...
"จุนเป! วันนี้พระจันทร์เต็มดวง! ออกไปเที่ยวกัน!!"
ชายหนุ่มผมสีพีชเกาะที่ขอบกระจกที่บ้นของเพื่อนสนิท เจ้าของบ้านละสายตาจาก
Halloween🎃
แวมไพร์ มนุษย์หมาป่า นางเงือกต่างคือสัตว์ในตำนานเทพนิยายที่ทุกคนต่างรู้จักกันดี และรู้ว่ามันไม่มีอยู่จริง แต่...
"จุนเป! วันนี้พระจันทร์เต็มดวง! ออกไปเที่ยวกัน!!"
ชายหนุ่มผมสีพีชเกาะที่ขอบกระจกที่บ้นของเพื่อนสนิท เจ้าของบ้านละสายตาจาก
หนังที่เจากำลังดูอยู่หันมามองยูจิ ขอบตาคล้ำบนหน้าที่ดูก็รู้เลยว่าเขาโต้รุ่งดูหนังมานานแล้ว
"ยูจิชั้นไม่มีแรงนะ คงไปเที่ยวเล่นด้วยไม่ได้..."
"ดูซีรีส์โต้รุ่งอีกแล้วใช่ไหม?"
จุนเปพยักหน้ายอมรับความจริง ยูจิจึงถือวิสาสะโดดเข้าหน้าต่าง เขาเดินเข้าไปนั่งตรงโซฟาข้างๆจุนเป
"ยูจิชั้นไม่มีแรงนะ คงไปเที่ยวเล่นด้วยไม่ได้..."
"ดูซีรีส์โต้รุ่งอีกแล้วใช่ไหม?"
จุนเปพยักหน้ายอมรับความจริง ยูจิจึงถือวิสาสะโดดเข้าหน้าต่าง เขาเดินเข้าไปนั่งตรงโซฟาข้างๆจุนเป
"งั้นฉันดูเป็นเพื่อนจุนเปละกันนะ! ดูเรื่องอะไรอยู่หรอ"
ตาของจุนเปเป็นประกาย เขาใจชื้นขึ้นมาเป็นกองพร้อมกับพูดจ้อเรื่องหนังอย่างสนุกสนาน เป็นที่รู้กันว่าจุนเปนั้นชอบดูหนังมาก ยิ่งมีคนมาดูด้วยยิ่งทำให้เขาก็มีความสุข ยิ่งถ้าคนคนนั้นเป็นยูจิด้วนละก็เขาจะแทบไม่หยุดพูดเลย
วูบ
ตาของจุนเปเป็นประกาย เขาใจชื้นขึ้นมาเป็นกองพร้อมกับพูดจ้อเรื่องหนังอย่างสนุกสนาน เป็นที่รู้กันว่าจุนเปนั้นชอบดูหนังมาก ยิ่งมีคนมาดูด้วยยิ่งทำให้เขาก็มีความสุข ยิ่งถ้าคนคนนั้นเป็นยูจิด้วนละก็เขาจะแทบไม่หยุดพูดเลย
วูบ
#LuminaJJKFanfic #จุนเปยูจิ ไม่มีฟิคก้ผลิตเองนักเลงพอ--
Cigarettes 🚬
โยชิโนะ จุนเป เกลียดบุหรี่
ใบหน้าซีกขวาของเขามันเต็มไปด้วยรอยก้นบุหรี่จากการถูกรุมบุลลี่สมัยม.ปลาย นั้นคือสาเหตุที่เขาเกลียดบุหรี่
ทั้งๆที่เป็นแบบนั้นเขาก็ยังคงสูบมัน ทั้งกลิ่นควันจากการเผาไหม้นิโคติน
Cigarettes 🚬
โยชิโนะ จุนเป เกลียดบุหรี่
ใบหน้าซีกขวาของเขามันเต็มไปด้วยรอยก้นบุหรี่จากการถูกรุมบุลลี่สมัยม.ปลาย นั้นคือสาเหตุที่เขาเกลียดบุหรี่
ทั้งๆที่เป็นแบบนั้นเขาก็ยังคงสูบมัน ทั้งกลิ่นควันจากการเผาไหม้นิโคติน
ทั้งรสชาติขมปร่าภายในปาก มันกลับทำให้เขาไม่สามารถหยุดมันได้
จุนเปพ่นควันบุหรี่ออกมาจากปาก ปลายบุหรี่ยังคงติดไฟส่องแสงเรืองรองจางๆภายในความมืด สายลมเย็นๆพัดพากลิ่นนิโคตินลอยละล่อง
แสงไฟจากตึกราบ้านช่องเปล่งประกายระยิบระยับภายใต้ความมืดเหมือนดวงดาว เสียงเครื่องยนต์รถแล่นผ่านไปมา
จุนเปพ่นควันบุหรี่ออกมาจากปาก ปลายบุหรี่ยังคงติดไฟส่องแสงเรืองรองจางๆภายในความมืด สายลมเย็นๆพัดพากลิ่นนิโคตินลอยละล่อง
แสงไฟจากตึกราบ้านช่องเปล่งประกายระยิบระยับภายใต้ความมืดเหมือนดวงดาว เสียงเครื่องยนต์รถแล่นผ่านไปมา
ยามค่ำคืนนั้นทำให้รู้สึกถึงความโดดเดี่ยว อ้างว้าง ชวนให้นึกถึงช่วงเวลาที่ตกต่ำที่สุดของจุนเป เพียงแต่ข้างกายเขาในตอนนี้ไม่ได้เปล่าเปลี่ยวเหมือนเมื่อสมัยมัธยม
"ยังสูบอยู่อีกหรอ"
"อ่า ทำให้ตื่นหรอยูจิ?"
"นิดหน่อย"
น้ำเสียงสะลึมสะลือของอิทาโดริ ยูจิดังขึ้น จุนเปสัมผัสได้ถึง+
"ยังสูบอยู่อีกหรอ"
"อ่า ทำให้ตื่นหรอยูจิ?"
"นิดหน่อย"
น้ำเสียงสะลึมสะลือของอิทาโดริ ยูจิดังขึ้น จุนเปสัมผัสได้ถึง+
