Discover and read the best of Twitter Threads about #Kulüp
Most recents (4)
Yegamos agora al epizodyo numero sinko. #kulup’un beşinci bölümüne geldik, hala merakta olduğum şeyler var
Kovulacak gayrimüslimler listesinde Parigyanos, Barbesakis gibi rum isimler, bir de Payugyan (?) gibi Ermeni ismi var. Henüz Ermeni bir karakterle karşılaşmadık. 
“Gece kulübünde çalışacak Türk bulmak büyük mesele” tabi çünkü içkili mekanda çalışmak istemenin dışında deneyimli Türk yok o dönem. İstanbulun neredeyse tüm restoran garsonlarının Rum, aşçılarının da gayrimüslim olduğu bir zamandan bahsediyoruz. Tabi 50ler artık bunun sonları
Simdi #kulup dorduncu bolume geldim. Uc az okundu ama artik basladik biseye yazarak devam edicem.
Matilda “gayrimuslim oldugunu soyledin mi” diye soruyor, speaifik olarak Yahudi degil. Cunku genelde Turkiyede ayrimcilik bu otekilere toplu olarak tesir eder. Zaten (hele bugun) cogu Turk’un Rum/yahudi/ermeniyi isminden ayirt etmesi zor, o kadar tanimiyorlar ki
Mesela ortak bir ayrimcilik alani olarak su siralarda da gundemde olan istanbul taksileri. Taksicilerin yolcu begenmeme olayina yeni bir katman
#Kulup dizisini bitirdim. Turkiye'de dogup buyumus bir Sefarad Yahudisi olarak dizi hakkinda bir iki kelam etmek isterim. Eminim Turkiye'de Kulup'u izleyen bir cok kisi, Turkiye Yahudi Cemaati'nden diziyi izleyenler kadar, bu diziden etkilenmemistir.
Bugune kadar Turk televizyonlarinda her zaman su insanlarin adini duyduk: "Iplikci Nedim, Tefeci Salamon, Mossad Ajani Mose, Musevi asilli isadami Mison vs." Yani bilinen tum antisemitik ogeler kullanilarak TR'de yasayan insanlara,tek tip,genellestirilmis bir Yahudi gosterildi.
Bunun sonucunda, bu dizi/filmleri izleyen milyonlar Yahudiyi hep, zengin, karanlik isler ceviren, paragoz vs. gibi ozelliklerle tanidi. Halbuki ben ve Turkiye'de yasamis/yasayan binlerce Yahudi cok iyi biliyorduk ki insanlara gosterilen bu Yahudiler biz degildik.
Yesterday I watched #TheClub (#Kulüp #Netflix). Since released days ago its taken over Turkish audiences w/its depiction of Jewish life in Istanbul in the 1950s. I admit hearing Ladino and seeing a life that once was brought tears to my eyes. Indeed its a beautiful story as well.
First a huge shout out to director @zeynepguntan (Zeynep Gunay Tan) for doing a brilliant job at bringing together a crew of actors, studio people, and much more. Especially for being so sensitive in capturing Jewish life, by including a set of advisors from the Jewish community.
I perhaps will write more on it later connecting it to some research I'm doing on Jewish communities in Turkey. I admit when watching its best to take off my "historian jacket." In this short thread, I will address some issues that stood out to me w/out giving away the scenario.
