یه #رشتو جدید رو شروع کنیم در مورد رقابت #چین_هند و ارتباطش با اقتصاد ایران
این شما و این جنگ اژدها و فیل
این که چرا اینقدر #چابهار با ارزشه و توسعه اش باید به سرعت صورت بگیره.
این که ما چجوری میتونیم از قرارگرفتن بر سر #چهارراه_ایران بهره ببریم
اول از همه یه مقایسه دم دستی. جمعیت چین چیزی حدود 1.4 میلیارد نفر و جمعیت هند 1.35 میلیارد نفره. چند ده میلیون اختلاف جمعیتی که پیشبینی میشه در بازه 2025-2030 به صفر برسه و هند رو تبدیل به پرجمعیت ترین کشور دنیا بکنه. از نظر توزیع جمعیتی ولی اوضاع تا حد زیادی به نفع هنده.
جایی که نزدیک به یک چهارم جمعیت هند رو خردسالان زیر 14 سال تشکیل میدن، مساله ای که میتونه باعث یه جهش اقتصادی در یک دهه آینده باشه.
دو کشور از قدرت جمعیتی حریفشون آگاهن و همسایگیشون یه رقابت شدید اقتصادی رو به وجود آورده, احتمالا بزرگترین رقابت اقتصادی در چند دهه پیش رو. ولی چین در حال حاضر با اختلاف دست بالا رو داره. اولین مورد ابعاد اقتصاد چینه
تولید ناخالص داخلی چین (برابری قدرت خرید) حدود 3 برابر هنده
ولی هند رشد اقتصادی بزرگتری رو در حال حاضر داره و احتمالا تا حداقل ده سال این برتری رشد اقتصادی رو حفظ کنه (البته همه گیری کرونا ممکنه چند سالی ورق رو به نفع چین برگردونه)
این هم نمودار رشد اقتصادی چین و هند در چند سال اخیر که جهش عظیم اقتصاد چین در چند دهه گذشته رو هم نمایش میده
این به این معنیه که با ادامه روند موجود, احتمالا هند رقیب اصلی اقتصادی چین در آینده خواهد بود. چین که در حال حاضر درگیر یه جنگ تمام عیار با آمریکاست دوست داره رشد اقتصاد هند رو به تاخیر بندازه. همزمان, آمریکا تمام سعیش رو برای کنترل چین از طریق اهرم هند دارع صرف میکنه. بنابراین..
بنابراین چین یه استراتژی بلندمدت برای کنترل هند داره. و این موضوعیه که اینجا من با تاکید بیشتری در موردش صحبت میکنم. استراتژی چین در برابر هند، استراتژی #رشته_مروارید یا #string_of_pearls نامگذاری شده
استراتژی رشته مرواری در کنار استراتژیهای یک کمربند یک راه و کریدور اقتصادی چین-پاکستان در کنار هم میتونه یک ترمز بزرگ برای اقتصاد هند باشه.
در مورد #یک_کمربند_یک_راه قبلا یه رشتو گذاشتم
محوری ترین استراتژی برای کنترل هند استراتژی رشته مرواریده. تو این استراتژی، چین با تسلط بر بنادر مهم میانمار, بنگلادش، سریلانکا، مالدیو، پاکستان, عمان، سیشل، جیبوتی، تانزانیا و کنیا، هند رو محاصره میکنه. هر کدوم از این بنادر یکی از مرواریدهای چین در اقیانوس هند هستن
محدود کردن هند درون اقیانوس هند به کمک تسلط به همه بنادر مهم اطرافش به کمک یکدیپلماسی اقتصادی امکان پذیر شده به نام #وام_تله (به انگلیسی #debt_trap)
بدین شکل که چین با دادن وام های کلان به صور مختلف، سایر کشورها رو مقروض خودش میکنه و این کشورها مجبورند سیاستهای چین رو دنبال کنن
مثلا، یکی از این کشورها سریلانکاست که اهمیتش روی نقشه به وضوح مشخصه. دو شرکت چینی با وامی که بانک چینی به دولت سریلانکا داد شروع به ساخت بندر Hambantota تو جنوب سریلانکا کردن. پس از عدم توانایی در بازپرداخت وام با سود 6 درصد، این بندر بمدت 99 سال به هولدینگ چاینا مرچنس واگذار شد.
مثال در این بین زیاده. چین این دیپلماسی رو برای توسعه نفوذش تو اقیانوس هند، ساخت راههای جاده ای و دریایی به اروپا و آفریقا و همینطور توسعه بازارش تو آفریقا و آمریکای جنوبی بکار برده. اینقدر تعداد کشورها زیاده که نتونستم یک عکس پیدا کنم که همه رو پوشش بده
ولی بهترین عکسی که پیدا کردم این عکسه که بنادر مهمی رو که چین بدون جنگ فتح کرده نشون میده
(آمریکا به عنوان ابراقتصاد جهانی راههایی برای مبارزه با این دیپلماسی داره که اکثرا بشکل اعطای وام و کمک بلاعوض به کشورهایی آفریقاییه. بنظر نمیرسه در اقیانوس هند کار عمده ای بتونن بکنن)
و اما قسمت جذاب ماجرا و ارتباط این شطرنج بازی اژدها و فیل با شیر خفته فلات ایران 😀
در پاسخ به تهدیدهای چین جهان غرب و هند هر کدوم دو استراتژی موازی رو با هم دارن جلو میبرن. هند در مقابل رشته مروارید چین، استراتژی #گردنبند_الماس (#necklac_of_diamonds) رو در پیش گرفته
تو این استراتژی هند هم سعی داره که چین رو در محاصره خودش قرار بده تا بتونه مسیرهای تجاریش رو مسدود کنه. بنادر و شهرهایی که هند توی این استراتژی به عنوان هدف قرار داده میتونن سدی در برابر چین بسازن. اگه به نقشه نگاه کنیم اهمیت ماجرا برای ایران روشن میشه (توضیح در توییت های بعد)
یکی از دلایل عمده ای که چین استراتژی رشته مروارید رو پیش میبره امن کردن مسیرهای انتقال نفت به بنادر شرقی چینه. حالا هند قصد داره نه تنها یک ضدحمله به چین بزنه بلکه با تسلط به بعضی از بنادر مهم در طول این مسیر، مسیر انتقال نفت به چین رو هم مسدود کنه
یکی از بزرگترین سرمایه گذاری های چین در بندر گوادر پاکستان صورت گرفته. جایی که در حال حاضر یک بندر تجاری و احتمالا در آینده یک پایگاه نظامی برای چین برای کنترل عبور و مرور از دریای عمان و خلیج فارس خواهد بود. هند برای خنثی کردن این بندر، به مکانی در غرب اون نیاز داره
و کجا بهتر از چابهار؟ با داشتن چابهار، هند نه تنها میتونه یک راه تنفس پیدا کنه، بلکه با توسعه اون میتونه به بازارهای جدید هم دست پیدا کنه؟ چطوری؟ نقشه رو ببینید
اول) افغانستان: در دست گرفتن بازار افغانستان میتونه به افزایش نفوذ هند بینجامد. به همین دلیل افغانستان صحنه جنگ ...
هند با چین-پاکستان شده. هر کسی که بتونه افغانستان رو کنترل کنه میتونه یکی از راههای تنفس رقیب رو ببنده.
دوم) روسیه و اروپا: تصویر به اندازه کافی گویا هست. مسیر قرمز میتونه مسیر کانال سوئز رو دور بزنه. و اما چند نکته در مورد این مسیر
این مسیر از خشکی میگذره پس هزینه بیشتری برای حمل کالا خواهد داشت مگه به کمک احداث خط آهن جدید که بتونه از هزینه حمل و نقل کم کنه. این مسیر به نظر برای اتصال دهلی به مسکو و همین طور شرق اروپا مناسب ترین مسیر خواهد بود. این مسیر با عبور از خاک فقط دو کشور (ایران و روسیه) مسیر...
...مسیر کم ریسکی خواهد بود. و مهمترین نکته این که این مسیر جایگزینی برای مسیر باب المندب و کانال سوئز خواهد بود. اهمیت این موضوع برای هند از این نظره که چین سرمایه گذاری زیادی برای کنترل باب المندب انجام داده (در این مورد در ادامه صحبت میکنم)
و اما #چابهار. این شاید از معدود فرصتهای مردم بلوچستان ایران خواهد بود که با سرمایه گذاری های خارجی بتونن اختلاف درآمدی با سایر نقاط ایران رو حذف کنن.
خبری که احتمالا همه به تکرار شنیده اند. معافیت چابهار از تحریم آمریکا (گربه برای رضای خدا موش نمیگیره)
shorturl.at/tFKU9
قبل از این که در مورد بایدها و نبایدهای توسعه چابهار بگم، میخوام در مورد یکی دیگه از شریانهای دریایی صحبت کنم. جایی که همه کشورهای دنیا دارن برای کنترلش دست و پا میشکونن. جیبوتی کبیر
فقط برای این که یه ایده از اهمیت جیبوتی پیدا کنید، یه نگاهی بندازید به کشورهایی که تو جیبوتی پایگاه نظامی دارن.
کشوری هم مساحت با استان بوشهر با بیشترین پایگاه نظامی خارجی.
نکته: ایران ساختمان مجلس جیبوتی رو ساخته که عکسش رو هم گذاشتم
حالا اگه چین بتونه تاثیرش رو توی جیبوتی و یمن بیشتر کنه (کاری که هند حالا حالاها نمیتونه بکنه بخاطر اقتصاد ضعیف ترش) میتونه برگ برنده ای داشته باشه در برابر هند. برای همینه که مسیر دسترسی به اروپا از طریق ایران ممکنه در آینده جذابیت بیشتری داشته باشه.
و اما بایدها و نبایدهای ایران
اول توسعه خط آهن چابهار-زاهدان-مشهد
این خط آهن به راحتی بازار افغانستان رو به چابهار متصل میکنه و توسعه اش رو برای هند جذاب تر میکنه
دوم تامین امنیت بلوچستان ایران. اگر چابهار به عنوان رقیب گوادر پاکستان مطرح بشه، احتمالا پاکستان با نفوذی که توی بلوچستان ایران داره دست به خرابکاری بزنه. راحت ترین نوع خرابکاری هم نابودی شبکه ریلی کشوره. مثل اتفاقی که برای قطار تهران-زاهدان افتاد
bbc.com/persian/iran-4…
تامین امنیت این منطقه میتونه به کمک همکاری علمای مذهبی بلوچستان صورت بگیره. به نظر هم میرسه که مولوی عبدالحمید از اهمیت توسعه چابهار برای توسعه منطقه بلوچستان آگاه شده
dw.com/fa-ir/iran/a-4…
بحث آخر هم توریسمه. چابهار فوق العاده قشنگه. هر جای دیگه دنیا بود سالیانه توریستا میریختن اونجا. بخصوص تو فصل سرد. ولی خب با سیاست آقایون همخونی نداره. ایشاالله زندگی بعدی. یه چند تا عکس ببینید جیگیرتون حال بیاد. ادامه عکسا هم واسه پست بعدی
باورنکردنیه برای پیدا کردن همین چندتا عکس چقدر باید سختی کشید چون هیچ تبلیغاتی نشده. البته من اعتقاد دارم بخش خصوصی و مردم منطقه بلوچستان میتونن قصه رو عوض کنن. چند تا سایت بومگردی قوی و چند تا وبسایت جذاب تبلیغاتی میتونه ورق رو برای همیشه برگردونه. اینطور نیست؟ @navid_bhz
@threadreaderapp roll
Share this Scrolly Tale with your friends.
A Scrolly Tale is a new way to read Twitter threads with a more visually immersive experience.
Discover more beautiful Scrolly Tales like this.