ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ=Μέρος Β΄:Αυτές οι ανθρωπόμορφες ρίζες δεν μπορούν να εξηγηθούν επιστημονικά,καθώς είναι αδύνατον να ερμηνεύσει κανείς την φυσική εξέλιξη που ορίζει για το φυτό ο κώδικας ανάπτυξής του.Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τον αγώνα του ανθρώπου να δημιουργήσει ζωή που 🔽
χάνεται στα βάθη της μυθολογίας & των θρύλων,ο μανδραγόρας αποτελεί την πιο χαρακτηριστική περίπτωση.Κανένα άλλο φυτό δεν έχει χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ & τόσο άμεσα σε αυτή την προσπάθεια.Στον μανδραγόρα απέδιδαν πολλές ιδιότητες μαγικές,πραγματικές & φανταστικές.Νόμιζαν 🔽
ότι είχε ιδιότητες ναρκωτικές (πράγμα που είναι αληθινό) & αφροδισιακές (πράγμα που είναι φανταστικό).Από τις αφροδισιακές όμως προήλθαν & όλες οι άλλες.Ο κάτοχος του μανδραγόρα θεωρείτο ότι αποκτούσε πλούτη,υγεία,μακροζωία,σεξουαλικό σφρίγος,προστασία από δηλητηριάσεις & 🔽
κακώσεις.Από την ρίζα του παρασκεύαζαν φίλτρα ερωτικά όπως μας αναφέρει ο Διοσκουρίδης "φίλτρων ποιητικήν" & από το γεγονός αυτό η Αφροδίτη ονομαζόταν & Μανδραγορίτις.Σε Μεσαιωνικό χειρόγραφο έχει διασωθεί η συνταγή για την παρασκευή μελάνης που αναφέρεται σε κάθε ένα από τους🔽
επτά πλανήτες.Ακόμα & στη συνταγή αυτή φαίνεται η επίδραση που ασκούσε ο μανδραγόρας στα σεξουαλικά θέματα,καθώς αναφέρεται ότι της Αφροδίτης το μελάνι γίνεται με "γαίμα περιστεράς & κόρκον & ροδόσταμον & αλογοβότανον με τραγούρας (ιδού ο μανδραγόρας που λεγόταν τραγούρας & 🔽
μεντραγούρας & ματραγούρας- & αν δεν καταλάβατε μιλάμε για εξορκισμό των πλανητών!!!!).Τις ιαματικές ιδιότητες του μανδραγόρα τις τονίζει ο Διοσκουρίδης ο οποίος θεωρούσε το αφέψημα της ρίζας του σπουδαίο φάρμακο για την αυπνία & τον πόνο.Η πίστη ότι θεραπεύει βαριές 🔽
αρρώστιες είναι βαθιά ριζωμένη.Στην Μάνη μια παροιμία λέει: "Μανδραγούδα & ανανίδα & άλλο ένα χορταράκι,αν το ξέρουν οι μανάδες δεν εχάναν τα παιδία τους".Επίσης στην Σπάρτη,στην μονή των Αγίων Σαράντα θεωρείτο βότανο που θεραπεύει τις φλεγμονές των οστών.Οι Γερμανοί τις ρίζες🔽
του μανδραγόρα τις θεωρούσαν προικισμένες με προσωπικότητα(!!) & τους έφτιαχναν στόμα & σκάλιζαν κοιλότητες για τα μάτια.Έτσι έφτιαχναν ομοιώματα ανθρωπόμορφα που τα αποκαλούσαν "alrunes".Τα ομοιώματα αυτά τα έντυναν με μεταξωτά πουκαμισάκια που τα άλλαζαν σε κάθε αλλαγή της🔽
σελήνης. Κάθε δε Παρασκευή τα έπλεναν με ένα μείγμα νερού & κρασιού.Τους έδιναν να φάνε & να πιούν & κάθε πρωί ο κύριος του σπιτιού πήγαινε να χαιρετήσει τον μανδραγόρα του (τραγικό!!!!!!).Αν τύχαινε το σπίτι όπου υπήρχε να χτυπηθεί από "κακό" το φυτό φαινόταν να υποφέρει.Αν 🔽
κάποιος από την οικογένεια πάθαινε δυστύχημα,πχ έσπαζε το χέρι του, έβρισκαν τον μανδραγόρα να έχει σπασμένο χέρι & αυτός.Πίστευαν ότι η ρίζα του βογκούσε κάπου κάπου & αν την ρωτούσαν μετέφραζαν ως χρησμούς τις κινήσεις της κεφαλής της.Αυτά ίσχυαν όχι μόνο στην Γερμανία αλλά 🔽
& σε άλλες βόρειες χώρες ακόμη & στην Γαλλία.Δεν ήταν όμως εύκολο να αποκτήσει κάποιος ένα μανδραγόρα & τούτο γιατί σαν δαιμονική μορφή ανθρώπινης καταγωγής πονούσε & κραύγαζε όταν τον ξερίζωναν(σας θυμίζει κάτι πάλι?!!).Και μάλιστα αυτός ο ξεριζωμός μπορούσε να επιφέρει τον🔽
θάνατο σε αυτόν που τον επιχειρούσε. Έτσι έπρεπε να παρθούν ορισμένες προφυλάξεις.Την εκρίζωση λοιπόν την επιχειρούσαν δια μέσου κάποιου ζώου, πχ όνου,ημίονου ή σκύλου,το οποίο όμως αμέσως μετά πέθαινε.Από το γεγονός αυτό ο μανδραγόρας είχε πάρει την ονομασία "κυνόσπαστος",🔽
ονομασία που είχαν & άλλα φυτά τα οποία σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις ήταν επίσης ανθρωπόμορφα όπως η φιστουλόρριζα (μια ρίζα που θεραπεύει το συρίγγιο)...το τελευταίο μέρος αύριο
Share this Scrolly Tale with your friends.
A Scrolly Tale is a new way to read Twitter threads with a more visually immersive experience.
Discover more beautiful Scrolly Tales like this.