Thread by @Przewodzik

#OceanicznyTydzień

Robert Louis Stevenson, słynny pisarz i autor „Wyspy skarbów”, „Porwanego za młodu” czy najsłynniejszej swej nowelki „Doktor Jekyll i pan Hyde”, jako dziecko chorował na gruźlicę– stąd też przez resztę życia cierpiał z powodu słabych płuc. Od najmłodszych (1)

lat często też wyjeżdżał ze Szkocji w poszukiwania lepszego powietrza dla osłabionego organizmu – bywał w celach leczniczych w Belgii i Francji. W 1888 r., kiedy był już prawdziwą gwiazdą literatury postanowił, wraz z rodziną, przenieść się do Oceanii dla poprawy zdrowia. (2)

Wypłynęli wszyscy z San Francisco i przez trzy lata podróżowali po Pacyfiku, spędzając czas na Hawajach, Tahiti, Wyspach Gilberta, Nowej Zelandii, Australii i Samoa. To właśnie w tym ostatnim kraju Stevenson ostatecznie się osiedlił, kupując w 1890 r. 127 hektarów na swoją (3)

rezydencję. Mimo statusu VIP-a na wyspie Stevenson zaprzyjaźnił się z wieloma miejscowymi sąsiadami domu, który zbudował i nazwał "Villa Vailima", od miana pobliskiej wioski. Za swoje wysiłki w obronie interesów tubylców zyskał od miejscowych przydomek "Tusitala", czyli (4)

"opowiadacz bajek". Willa poważnie uszkodzona przez huragany na początku lat 90-tych XX w., została wyremontowana i otwarta jako Muzeum Roberta Louisa Stevensona w grudniu 1994 r., sto lat po śmierci pisarza. Dom pisarza jest jedną z największych atrakcji Samoa – można tam (5)

zobaczyć bibliotekę, salę balową, jedyny kominek na Samoa, fortepian, obrus od królowej Wiktorii i akt autorstwa Rodina podarowany przez samego artystę. Stevenson zmarł w wieku 44 lat na udar mózgu, który prawdopodobnie był spowodowany długoletnim zażywaniem opium i laudanum. (6)