Thread by @Maya_Lokam_

"വൈമാനികശാസ്ത്രം" 🕉️📚🛸

പാർട്ട്. 1

ഭരദ്വാജ മുനി എഴുതിയ വൈമാനികശാസ്ത്രം

സംസ്കാരങ്ങളുടെയും തത്ത്വചിന്തയുടെയും മതത്തിന്റെയും സാക്ഷാൽക്കാരത്തിന്റെയും മാത്രമല്ല, ശാസ്ത്രത്തിനും സാങ്കേതികവിദ്യയ്ക്കും വളക്കൂറുള്ള മണ്ണായിരുന്നു പുരാതന ഭാരതം.
⤵️
1/24

#IAMHINDU

ശാസ്ത്ര സാങ്കേതിക വിദ്യകളിൽ ഭാരത്തിലെ വലിയ ജ്ഞാനികളായ ഋഷിവര്യന്മാർ നിരവധി ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ രചിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഈ സാങ്കേതിക ഉന്നതിയിലും, ഏറ്റവും പ്രശസ്തവും പ്രസക്തവുമായ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ഭരദ്വാജ മുനിയുടെ "വൈമാനികശാസ്ത്രം".
2/24

ഭാരത്തിലെ ഇതിഹാസങ്ങളായ രാമായണത്തിലും മഹാഭാരതത്തിലും വിമാനങ്ങളുടെ ഉപയോഗത്തെക്കുറിച്ച് പരാമർശമുണ്ട്. രാമായണത്തിൽ രാജാവായ രാവണൻ ഉപയോഗിച്ചത് കുബേരനിൽ നിന്ന് പിടിച്ചെടുത്ത പുഷ്പകവിമാനമാണ്, (കുബേരന് ബ്രഹമാവ് നൽകിയതാണ്) ദേവനിർമ്മിതമായ പുഷ്പവിമാനം സഞ്ചരിക്കുന്നത്
3/24

നിയന്ത്രിക്കുന്നയാളുടെ ഇച്ഛക്ക് അനുസരിച്ചാണ്, രാവണനെ വധിച്ചതിന് ശേഷം ശ്രീരാമൻ ഈ വിമാനത്തിലാണ് ലക്ഷ്മണൻ, സീത ദേവി എന്നിവരോടൊപ്പം അയോധ്യയിലെത്താൻ ഉപയോഗിച്ചത്.

മഹാഭാരതത്തിലെ
രാമോപഖ്യാന പർവ്വത്തിൽ വിമാനം ഉപയോഗിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് പറയുന്നുണ്ട്.
4/24

ഭരദ്വജ മുനിയുടെ യന്ത്രസർവസ്വത്തിന്റെ ഭാഗമാണ് വൈമാനികശാസ്ത്രം, ഇത് ബൃഹദ്വിമാനശാസ്ത്രം എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു.
വൈമാനികശാസ്ത്രം, വിമാനങ്ങളുടെ രൂപകല്പന, ഗതാഗതത്തിനും മറ്റ് ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കും ഉപയോഗിക്കാവുന്ന രീതി എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള കാര്യങ്ങളെ വിശദമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നു.
5/24

സംസ്കൃതത്തിൽ 100 ​​വിഭാഗങ്ങളിലും 8 അധ്യായങ്ങളിലും 500 തത്വങ്ങളിലും 3000 ശ്ലോകങ്ങളിലും വൈമാനിക ശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു. മഹാ മുനി ഭരദ്വാജൻ വിമാനത്തിന്റെ നിർമ്മാണവും അത് വായുവിലും കരയിലും വെള്ളത്തിലും പറത്താനും അന്തർവാഹിനി പോലെ അതേ വിമാനം
6/24

ഉപയോഗിക്കാനുമുള്ള രീതിയും വിശദീകരിക്കുന്നു. യുദ്ധവിമാനങ്ങളുടെ നിർമ്മാണത്തെക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹം വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

മെർക്കുറി (രസം) ഉപയോഗിച്ചും ചില ലോഹങ്ങളുടേയും ലോഹസങ്കരങ്ങളുടേയും മറ്റ് സാമഗ്രികളുടേയും ഉപയോഗം മൂലം ഒരു വിമാനത്തെ ഏത് അവസ്ഥയിലും നശിക്കാത്തതാക്കി മാറ്റുന്നത്
7/24

എങ്ങനെയെന്ന് വൈമാനികശാസ്ത്രം വിശദീകരിക്കുന്നു.
ഭരദ്വാജന്റെ ബൃദ്വിമാനശാസ്ത്രം, വിമാനചന്ദ്രികയുടെ രചയിതാവ് നാരായണമുനി, വ്യോമയാനതന്ത്രത്തിന്റെ രചയിതാവ് സൗനകൻ, യന്ത്രകൽപത്തിന്റെ രചയിതാവ് ഗർഗ, യാനബിന്ദുവിന്റെ രചയിതാവ് വാചസ്പതി, ഖേ ശായനകാന്തപ്രമാണത്തിന്റെ രചയിതാവ് വാചസ്പതി,
8/24

ലകായനകാന്തപ്രമാണത്തിന്റെ രചയിതാവ് വാചസ്പതി തുടങ്ങിയവരാണ്
പുരാതന ഇന്ത്യയിലെ എയറോനോട്ടിക്കൽ ശാസ്ത്രജ്ഞര്‍.

വൈമാനികശാസ്ത്രത്തിന്റെ ആദ്യ തത്വം ഒരു വിമാനത്തെ നിർവചിക്കുന്നു, 'വേഗസംയാത് വിമാന ആന്ദജനാമ', അതായത് പക്ഷിയെപ്പോലെ വായുവിൽ പറക്കാൻ കഴിയുന്നതാണ് വിമാനം.
9/24

തുടർന്നുള്ള തത്വങ്ങൾ ഒരു വിമാനാധികാരി അല്ലെങ്കിൽ പൈലറ്റ് ആയിരിക്കുന്നതിനുള്ള യോഗ്യതകൾ ആവശ്യകതകൾ എന്തെന്ന് വിശദീകരിക്കുന്നു.

ഭരദ്വാജ മുനിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ വിമാനം പറത്താൻ 32 രഹസ്യ സാങ്കേതിക വിദ്യകളുണ്ട്. അവ ഏതൊക്കെയാണെന്ന് വിശദമാക്കുന്നു.
10/24

മാന്ത്രിക, തന്ത്രിക, കൃതക, അന്തരാള, ഗുദ, ദൃശ്യ, അദൃശ്യ, പരോക്ഷ, അപരോക്ഷ, സങ്കോച, വിസ്തൃത, വിരൂപകരണം, രൂപാന്തരം, സുരൂപ, ജ്യോതിർഭവ, തമോമയ, പ്രലയത്ഭുത, പ്രലയാത്ഭുത, പ്രലയാത്ഭുത, പരശബ്ദ ഗ്രഹകം, രൂപകർഷണം, ക്രിയാ രഹസ്യ ഗ്രഹണം, ദിക്പ്രദർശനം, ആകാശകര രചന, ജലദാരുജം, സ്തബ്ധകം, കർഷണം.
11/24

ജാതിത്രിവിദ്യാം യുഗഭേദാത് വിമാനം' എന്നാണ് വിമാനങ്ങളെ തരംതിരിക്കുന്ന ജാതാധികാരത്തിൽ പറയുന്നത്.

വ്യത്യസ്ത ​​യുഗങ്ങൾക്ക് അനുയോജ്യമായ രീതിയിൽ വിമാനത്തെ മൂന്ന് തരങ്ങളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു അവ.

മാന്ത്രിക
തന്ത്രിക
കൃതക, എന്നിങ്ങനെ
12/24

കൃതയുഗത്തിൽ, ധർമ്മം നന്നായി സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. യോഗവിദ്യയിലെ അഷ്ടസിദ്ധികളുപയോഗിച്ച് എവിടേയും എത്താനുള്ള ദിവ്യത്വം അന്നത്തെ ജനങ്ങൾക്കുണ്ടായിരുന്നു.

ത്രേതായുഗത്തിൽ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന വിമാനങ്ങളെ മന്ത്രികവിമാനം എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
13/24

ശ്ലോകങ്ങളുടെ (മന്ത്രങ്ങളുടെ) ശക്തിയാൽ പറത്തപ്പെടുന്നു. പുഷ്പകവിമാനമുൾപ്പെടെ ഇരുപത്തിയഞ്ച് തരം വിമാനങ്ങൾ ഈ കാലഘട്ടത്തിലേതാണ്. ദ്വാപരയുഗത്തിൽ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന വിമാനങ്ങളെ താന്ത്രികവിമാനം എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു, അത് തന്ത്രശക്തിയാൽ പറത്തപ്പെടുന്നു.
14/24

അവ ശകുനം, സുന്ദരം, രുക്മവിമാനം എന്നിവയുൾപ്പെടെ അമ്പത്തിയാറ് ഇനം വിമാനങ്ങൾ ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ പെടുന്നു. ഭരദ്വാജ മുനിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ഒരു ഗാന്യേകാത്രിംശത്ത്, അതായത് ഒരു വിമാനം പറത്താൻ മുപ്പത്തിയൊന്ന് ഉപകരണങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, വിശ്വക്രിയാദർപ്പണം ഉൾപ്പെടെ,
15/24

വിമാനത്തിൽ നിന്ന് പരിസരം കാണാനുള്ള രീതികളെ കുറിച്ചും കൂടുതല്‍ ശക്തി ആർജിക്കാനും വിമാനത്തിന് സൗരോർജ്ജം ആഗിരണം ചെയ്യാനും, വിവിധ തരത്തിലുള്ള ഉപകരണങ്ങളുടെ നിർമ്മാണവും അവയെ കൂട്ടിയിണക്കി ഒരു വിമാനം രൂപീകരിക്കുന്ന രീതിയെ കുറിച്ചും വിവരിക്കുന്നു.
16/24

വസ്ത്രാധികരണ അധ്യായത്തിൽ വിമാനത്തിൽ പറക്കുമ്പോൾ ധരിക്കേണ്ട പൈലറ്റിന്റെയും യാത്രക്കാരന്റെയും വസ്ത്രങ്ങളെക്കുറിച്ച് പ്രത്യേകം പ്രതിപാദിക്കുന്നു.

ഭക്ഷണാധികാരം ഒരു പൈലറ്റിന്റെ ഭക്ഷണ ശീലങ്ങൾ മാത്രം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന മറ്റൊരു വിഭാഗമാണ്.
17/24

കർശനമായ ഭക്ഷണക്രമത്തിലൂടെ ആരോഗ്യം നിലനിർത്താൻ പൈലറ്റുമാർക്ക് ഇതിൽ വിവിധ മാർഗനിർദേശങ്ങളുണ്ട്.
പരമാരയിലെ ഭോജ രാജാവ് (എ.ഡി. 1018-1060) എഴുതിയ ഇന്ത്യൻ ക്ലാസിക്കൽ വാസ്തുവിദ്യയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു എൻസൈക്ലോപീഡിക് കൃതിയാണ് സമരാംഗന സൂത്രധാര.
18/24

83 അധ്യായങ്ങളിൽ, ടൗൺ പ്ലാനിംഗ്, ഹൗസ് ആർക്കിടെക്ചർ, ക്ഷേത്ര വാസ്തുവിദ്യ, ശിൽപകലകൾ, മുദ്രകൾ, ചിത്രകലയുടെ കാനോനുകൾ, യന്ത്രസാമഗ്രികൾ, യന്ത്രങ്ങൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു അധ്യായമാണ് കൈകാര്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. യന്ത്രങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ അധ്യായം,
19/24

യന്ത്രം അതിന്റെ ഘടകങ്ങൾ എന്നിവയെ നിർവചിക്കുന്നു, മെക്കാനിക്കൽ നിർമ്മിതികളുടെ കലയായ ഗഥനയെ കുറിച്ച് പ്രതിപാദിക്കുന്നു, സുഖപ്രദമായ യന്ത്രങ്ങൾ, കളിപ്പാട്ട യന്ത്രങ്ങൾ, യുദ്ധ യന്ത്രങ്ങൾ, ദ്വാരപാലയന്ത്രം, സൈനിക യന്ത്രം തുടങ്ങിയ ആഭ്യന്തര യന്ത്രങ്ങളുടെ ഗുണങ്ങളും വൈവിധ്യങ്ങളും.
20/24

സമരാംഗന സൂത്രധാരയിൽ 230 ഖണ്ഡികകൾ ഉണ്ട്, അവ പറക്കലുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പറക്കലിന്റെ സാധ്യമായ എല്ലാ വശങ്ങളും ഇത് വിശദമായി വിവരിക്കുന്നു. വ്യോമചാരിവിഹ ഗമയന്ത്രം, ആകാശത്ത് സഞ്ചരിക്കുന്ന തടികൊണ്ടുള്ള ബ്രീഫ് മെഷീൻ, ആകാശവാണി-ദാരുമയവിമാന-യന്ത്രം,
21/24

വായുവിൽ പറക്കുന്ന തടികൊണ്ടുള്ള വിമാനം, വാരിയന്ത്രം, ധാരയന്ത്രം, രഥദോലയന്ത്രം, ഊഞ്ഞാൽ യന്ത്രം എന്നിങ്ങനെയുള്ള വിമാനയന്ത്രങ്ങൾ എന്നിയെ കുറിച്ച് വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഗ്രന്ഥത്തിലെ വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ട ചില ഭാഗങ്ങള്‍ താഴെ കൊടുക്കുന്നു
22/24

“ഒരു പക്ഷിയെപ്പോലെ സ്വന്തം ശക്തിയാൽ ഭൂമിയിലോ വെള്ളത്തിലോ വായുവിലൂടെയോ പോകാൻ കഴിയുന്ന യന്തയാനത്തെ വിമാനം എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ആകാശത്തിൽ ഒരിടത്ത് നിന്ന് മറ്റൊരിടത്തേക്ക് സഞ്ചരിക്കാൻ കഴിയുന്നതിനെ ഋഷി വിമാനം എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
23/24

“ശരീരം ശക്തവും മോടിയുള്ളതും ഇളം മരം (ലഘു-മരം) കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ചതുമായിരിക്കണം, ചിറകുകൾ നീട്ടി (മഹാവിഹംഗ) പറക്കുന്ന പക്ഷിയുടെ ആകൃതിയിൽ. അതിനുള്ളിൽ എഞ്ചിൻ സ്ഥാപിക്കണം, അതിനടിയിൽ ഇരുമ്പ് കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച ചൂടാക്കൽ ഉപകരണം.

ബാക്കി അടുത്ത പാർട്ടിൽ.

24/24