Omdat Jesse Marschs naam nu toch echt begint te gonzen hier. Is je ouwe Opa even in de filosofie van de beste man gedoken. Even de oude journalistieke veren afgestoft. Om in de termen van Fabrizio Romano te spreken: here we go. #PSV
Het belangrijkste is dat hij alle 11 spelers constant op elkaars positie letten. Als 1 speler gaat, MOET hij kunnen vertrouwen op beweging achter zich. Zo creëer je vrijheid voor agressiviteit en overtalsituaties.
Als er eilandjes ontstaan, verliezen spelers hun motivatie om door te drukken (waar kennen we dat van PSV-ers?) en daarom is dat vertrouwen het allerbelangrijkste.
'Je zet geen druk om de bal te veroveren. Je zet druk om daarvanuit te scoren. Daar is het hele spel zonder bal op gebaseerd. Hoe zorg je dat je maximaal druk zet en daarbij verticale mogelijkheden creëert? Eenheid en agressiviteit.'
Fitheid staat dus ook bovenaan het lijstje van prioriteiten. Spelers moeten 90 minuten kunnen gaan om Marschball te spelen.
In zijn eerste half jaar bij Salzburg gebruikte hij 9(!) verschillende systemen, omdat zijn team de wedstrijd zo maximaal kon beïnvloeden. We passen ons constant aan, ook tijdens wedstrijden. 'Je moet niet overdrijven natuurlijk, maar flexibiliteit is is ongelofelijk belangrijk'.
Marsch focust voornamelijk op 'overloads' in de as. Bijna iedereen beweegt zich binnen de randen van de 16 meter, afgezien van de backs, zij zorgen voor de breedte in het spel. Het zorgt ervoor dat je de bal razendsnel kunt terugveroveren als je hem kwijt raakt.
De opbouw is dus niet gestoeld op het vinden van ruimte, maar op combinatiemogelijkheden in de as. De verdedigers verplaatsen de bal van links naar rechts om ruimte te creëren voor een verticale pass tussen de linies door (daar hebben we dus nieuwe verdedigers voor nodig).
Het is risicovol, maar ook enigszins ingecalculeerd. Door de compacte opstelling, is balverlies tijdens de opbouw niet per definitie slecht. Als de tegenstander direct omschakelt en PSV direct de bal terugwint, ontstaan er nieuwe ruimtes die benut kunnen worden om uit te scoren.
Als balbezit behouden wordt begint het korte combinatiespel. De aanvaller die aangespeeld is, legt de bal het middenveld in en het hele team komt voorwaarts in beweging om de twee centrale verdedigers overrompelen. Doorstappen of niet? Zo creëert Marsch passingsmogelijkheden.
Kortom: Aanvallen doen we in de as en met spelers als Bakayoko, Xavi, El Ghazi en Veerman, lijkt dat wel te passen. Als een vleugelspeler de bal breed verliest, zijn medespelers vaak te ver weg om het te corrigeren.
Al met al, enthousiast, al lijkt het op het verhaal van Schmidt en destijds bleek dat onze selectie simpelweg niet in staat was om uit te voeren wat hij in zijn hoofd had. We zullen dus flink moet versterken.
Share this Scrolly Tale with your friends.
A Scrolly Tale is a new way to read Twitter threads with a more visually immersive experience.
Discover more beautiful Scrolly Tales like this.