Thread by @DavidEerdmans

Goedemorgen. Op dag 16 van #zuidoostwaarts een episch nachttreinritje vanuit Chișinău min of meer op tijd aangekomen in Boekarest Gara de Nord. Zoals gebruikelijk niet enorm goed geslapen in de trein, dus eerst koffie nu.

Als je wilt weten waarom dit zo'n episch treinritje was, check m'n tweets van gisteravond:

Gisteren is m'n trein omgespoord van breedspoor naar normaalspoor. Maar het zijn wel grootprofiel-rijtuigen die doorrijden naar Boekarest, in alle dimensies groter dan treinen 'bij ons'. Je ziet het verschil duidelijk tov de Roemeense rijtuigen die zijn aangekoppeld.

Bijzondere mix aan treinen hier in Boekarest. Een voormalig Deense IC2 (een mislukt project van AnsaldoBreda, u weet wel, van de Fyra). Een regionaal treintje dat eerder in het Ruhrgebied reed. En natuurlijk Wadlopers die vroeger in Noord-Nederland rondtuften.

Boekarest bezoek ik later. Ik stap nu op een trein naar de Donaudelta. Wat een beetje mijl op zeven is, want ik was gisteren in zuid-Moldavië op zo'n 110 km van de Donaudelta. En ik reis er helemaal via Boekarest heen. Maar ja, anders had ik die epische nachttrein niet gehad. 🙃

(Ik wist dat dit wat mijl op zeven ging zijn, maar oorspronkelijk zat er nog een dagje Boekarest tussen, waardoor 't minder zo aanvoelde. Maar ik heb een dagje extra Moldavië gedaan, waardoor het nu wel direct achter elkaar komt. Nou ja.)

Uitermate boeiend is het landschap niet richting de oostkust van Roemenië. De trein rijdt wel wat harder door dan de andere treinen die ik tot nu toe in Roemenië had...

Onderweg passeren we de Donau (2 takken) en het Donau-Zwarte Zeekanaal, een megaproject van Ceaușescu.

Overstap op een regionale trein naar Tulcea, bestaande uit een loc en één dubbeldeksbak. 🙃 Een tikkie trager dan m'n vorige trein, die deed 2,5 uur over de 170 km naar het overstappunt, deze gaat 3 uur doen over de 110 km naar Tulcea.

Boemelend door Roemenië. Het is wel een ander landschap dan in de Karpaten... 🙃 Leeg, vooral.

Sommige stations kunnen een opknapbeurt gebruiken.

Aangekomen in Tulcea, havenstad aan de Donau en poort naar de Donaudelta, een gigantisch natuurgebied op de grens van Roemenië en Oekraïne. Plaatsen in de delta zijn alleen per boot bereikbaar. (Check de schaalstok op de tweede kaart).

Na zo'n twee uur varen (afwisselend snel en langzaam) aangekomen in m'n hotel in Mila 23, een klein dorpje in het midden van de Donaudelta. twitter.com/i/web/status/1…

Ik heb een soort totaalpakket / groepsreis geboekt voor de komende drie nachten. 😬 Iets wat ik normaal nooit doe. Maar hier in de delta ben je sowieso afhankelijk van excursies als je iets wilt zien.

Zat eerst te kijken naar gewoon zelf een hotel ergens boeken + excursies, maar als je excursies in je eentje boekt loopt dat al snel in de papieren, en het lijkt me ook wat awkward om dagdelen alleen met een gids/schipper op stap te zijn.

Dit hotel had een mooi pakket excursies precies op dagen dat het me uitkwam, dus dit maar geboekt. Wel op een andere manier awkward, want met Roemeense groep. De tour is dus ook in 't Roemeens, hoewel ze in mijn boot een schipper gezet hebben die ook Engels kan.

Enfin. Ik ben benieuwd hoe dit bevalt. 🙃 Iig wel heel tof om hier door de delta te varen. En dat ga ik de komende dagen nog meer doen, in totaal leg je met dit pakket zo'n 250 km per boot af(!).

Enfin, nu hier dus. Mila 23 - genoemd naar de afstand naar de zee. En 20 km van Oekraïne. Het dorpje is zoals de meeste plaatsen in de Donaudelta alleen over water bereikbaar.

Echt wel een beetje awkward, als enige buitenlander in een Roemeense groep, haha. Gelukkig wel wat aanspraak bij het diner. Het eten hier is (uiteraard) veel vis - vissoep en daarna gebakken vis met een soort knoflooksmeersel.

Hier in de Donaudelta loopt dus de grens tussen Roemenië en Oekraïne. Iets verder naar het westen ligt ook Moldavië nog een stuk langs de Donau. Moldavië grenst euh... *checks notes *... 400 meter aan de Donau. 🙃