Takip eden biri, benim eski tweetlerimden, “omurgasızlığımı” keşfetme iddiasıyla olsa gerek, Nuray Mert hakkında yazdıklarımdan (sadece “bu yazısını okuyun” mealinde) olumlu olanları bulup çıkarmış. Sataşmak için değil, sataşma saydığımdan da değil. Ama iki şey söylemek gerek.
(1) Mert’in tweetlediğim yazılarına bu vesileyle tekrar baktım. 8 Nisan ve 14 Nisan 2016 tarihli yazılarını saymazsam (gerçi zaten bunlar, o arkadaşın dikkatini çekmemiş), dikkat çektiğim noktalarda önemli ve tavsiye edeceğim yazılar.
Kendi görüşlerimi ise şöyle ifade etmişim:
Kendi görüşlerimi ise şöyle ifade etmişim:
4 Ağustos 2017: “Ama Nuray Mert bu: her şeyi doğru söyleyecek değil; kendiyle çelişerek müftülük meselesinde saçmalamış. Yarattığı tepki hoşuna gitmiş, budalaca kışkırtıyor.” 5 Ağustos: “düzen yanlısı muhafazakâr bir entellektüel.”
Aynı yıl 30 Eylül: “Nuray Mert: densiz ama samimi, Ruşen Çakır: samimiyetsiz ve ukala.”
Tweetlediğim yazılarının ve bu fikirlerimin arkasındayım.
Tweetlediğim yazılarının ve bu fikirlerimin arkasındayım.
Bence Mert, doğrudan sınıf kökeninden kaynaklanan muhafazakârlığına ve kişiliğinden kaynaklanan “putları yıkıyoruz”cu ukalalığına rağmen takip edilmesi gereken bir entellektüeldir, çünkü entellektüeldir. Mesela Aydıntaşkafa benzeri zevat ile mukayese kabul etmez.
(2) Kimseyle kişisel sorunum yok, omurgamı tartışma konusu yapanlar da açıkçası pek umurumda değil. Ama birine siyasi eleştiride bulunuyorsam, bunu belaltından yapmamayı, onun ne dediğini ve ne yaptığını tartışmayı gerekli sayarım.
Bunun dışındaki her çaba, kendi görüşlerine güvenmemek, hatta inanmamak, ama onları bağnazca savunmak adına başkalarını küçük düşürmek için fırsat kollamak anlamına gelir.
Eğer burada vardığım siyasi hataları veya nadiren yaptığımı düşündüğüm patavatsızlıkları beni küçük düşürmek için kullanmak istiyorsanız, bu tür hatalı twetleri bulmanızda size seve seve yardıma hazırım.
