,
5 tweets,
1 min read
Read on Twitter
Ama ben bunlardan bahsetmedim zaten. Ben, bağımsızlıkçılığın ve aydınlanmacılığın ilericilik olduğunu söyledim. Kürt halkının ve onun ulusal haklarının yok sayılması ise şovenizmdir dedim, şovenizm de tartışma götürmez bir gericiliktir.
Burada, bana kalırsa, mesele şu: kemalist rejimin niteliğini son tahlilde ne belirler? Şovenist (ve bununla birlikte burjuva), dolayısıyla gerici yanı mı, yoksa emperyalizm (bağımsızlık) ve tarih (aydınlanmacılık) karşısında takındığı tutum mu?
Ben bunun cevabının da tartışma götürmeyeceğini düşünüyorum: elbette ikincisidir. Bu, sadece kemalistler için değil bütün burjuva ihtilalcileri için geçerlidir.
İhtilal Fransası, Bröton, Bask ve Korsikalıları asimile etmeye çalışır; İtalyan devrimcileri dil ve millet birliği adına azınlıkları tasfiye etmeye girişir; ama bu eylemlere rağmen bunların devrimci ve ilerici olduğunu kimse tartışamaz.
Gene de bunların devrimci uluslar teşkil etmeye çalıştıkları iddia edilebilir; kemalistlerin bu projeyi temelsiz olarak (emperyalizm çağında olmayacak iştir) gütmeye çalıştıkları haklı olarak ileri sürülebilir; ama tarih ve emperyalizm karşısında ilerici bir rol oynadığı açıktır.
