Thread by @AsafVodvil

venezuela’da şu an neler yaşanıyor konusundan biraz bahsedeyim, hem kendi payımıza düşenleri de görme imkanımız olur. (flood)

venezuela’nın önemli muhalefeti guiado, kendini -durduk yere- geçici devlet başkanı ilan etti ve ülkeyi adil bir seçime götürmek istediğini söyledi. asıl ilginç olan da amerika, guiado’yu anında başkan olarak tanıdığını açıkladı.

amerika’nın ardından avrupa birliği ülkeleri, ingiltere, kanada, brezilya, arjantin, şili de guiado’yu tanıdıklarını açıkladılar. maduro’nun arkasında olduğunu da rusya ve biz açıkladık. bu bir kalkışma girişimidir dedik.

haliyle venezuela’da çarşı karışacak. şimdi biz bu dış güçlerinin oyunlarından önce, içerde venezuela’da neler olmuş/oluyor ona bakalım.

venezuela petrol zengini bir ülke, bu nedenle 20 yıl öncesine kadar latin amerika ülkeleri arasında en kafası rahat ülkelerden biriydi. sosyalist bir rejim olarak tanımlıyorlar kendilerini.

maduro’nun hikayesi chavez’le başlıyor. chavez 98’den 2013’te ölene kadar iktidarda kalıyor ve koltuğu da maduro’ya bırakıyor. chavez, bir grup solculara göre hala bir kahraman. amerika’ya kafa tutuyor, sosyalist reformlar yapıyor filan ayakları işte.

şimdi biraz venezuela halkı neler yaşıyor ona bakalım. chavez’den günümüze ülkenin %10’u (3 milyon kişi) kaçmış ülkeden. ya akıllı insan 2 dakika düşünür ya amerika büyük oyunlar oynuyor filan da bir ülkenin nüfusunun %10’u nasıl kaçar yav. nasıl bir cehennem acaba düşünsenize.

nasıl bir ülke anlatayım; sosyalist olduklarını söyledikleri için sınıfsız olduklarını iddia ediyorlar lakin yönetenler ve yönetilenler olarak iki sınıfa ayrılmış vaziyetteler.

sonuçta devlet için birileri çalışmak zorunda. çalışanlar da haliyle yetki sahibi kişiler olmuş oluyorlar. sıkıntı hafiften burada başlıyor. çünkü bu rejimlerde seçimin bir önemi kalmıyor.

chavez bir seçildi; önce ülkenin devlet kadrosunu değiştirdi, sonra anayasayı değiştirmekle uğraştı, sonra kendi kurumsal yapılanmasını kurdu, sonra seçilmeyi sınırsız hale getirdi ki bu sayede de ölene kadar koltukta kaldı. tanıdık geldi mi?

haliyle bu devlet organında çalışan hiç kimse seçilerek ya da liyakatle filan orada değil. chavez efendi öyle istedi ve orada. e rejim de sosyalist öyle serbest piyasa, ithalat/ihracat koşturayım, kredi çekip dükkan batırayım kafası da halk için bir seçenek dahi değil.

bütün bunlar yetmezmiş gibi bir zevzek selefin koltuk sevdası nedeniyle ülke içsavaşa sürüklenmek üzere. içerideki bir grup yetki sahibi zevzek refah ve bolluk içinde yaşasın diye kolluk kuvvetlerine terör estirerek esir almışlar ülkeyi. bunların hepsi aynı bok.

bizim ülke de bu gelenekten geliyor. ülke, devlet görevlilerinin koltuk yarışına girdiği bir oyuncağa dönüyor. kim bu devlet görevlileri? subaylar, yüksek memurlar, müsteşarlar, bakanlar, yargıçlar vs. hiçbiri seçilmiyor farkındaysanız hep atama ama burada bi de ekstra var.

o ekstra da şu; devlet sosyalist olduğundan özel sektör diye bir şey yok, her şey devlet girişimi olduğundan da tüm para daima devletten geçiyor. para dolaşıma bile girmiyor, yönetenlerin elinde dönüp duruyor.

türkiye’de kırsalın chp nefreti tamamen buna dayanır. halk bitik, doğuda hala mağarada yaşayanlar var. merak eden açsın yaşar kemal’in gazetecilik döneminden 1950’li yıllardaki türkiye röportajlarını okusun. halk bitik.

%70’i bildiğin aç ülkenin ve ankara’da bir grup elit oluşmuş, hepsi keyfinde, aleminde. bu 1930’lu yılların nazi almanyasında, mussolini italyasında, stalin rusyasında da oldu; sosyalist gelenek devleti zengin edip, kendini değil makamı yüceltiyor fakat makamdan da inmiyor.

küba’da sosyalist devrim; o da aynı bok. devrimci castro makamı ne zaman bıraktı? hiçbir zaman. şu an kim var başta selefi öz kardeşi. özel sektör? yok. para nerede? devlette. devlet kim? castro.

hazır laf küba’ya gelmişken venezuela’ya geri dönelim. amerika kimle çok uğraşıyor desek, herkesin ilk cevabı ne olur? elbette küba. 50 sene ambargo yedi adamlar. sovyetler yıkılınca da para gelmeyince halk açlıktan kedi köpek yedi gerçekten yedi.

şimdi bile halkın alım gücü de yok, alacak bişey de yok. internet bile aşırı lüks düşün ne kadar iyi durumda olabilir. aslında venezuela’ya nazaran cennet küba. halk açlıkla sınanmıyor, sağlık hizmetleri kaliteli, suç oranları düşük, halk sokakta kendini güvende hissediyor.

üstelik küba’nın petrol gibi bir serveti de yok, turizmle ekmeğini yapıp, sovyetlerden sonra çin’e yakın durarak sonuç olarak halkını doyurup merkezi otoriteyi korumayı başarmış bir ülke küba.

venezuela bitik. bu ülke 60’lı yıllarda brezilya’dan büyük bir ekonomiye sahipti, brezilya şu an ilk 10’da. venezuela’da halk aspirin bulamıyor. restoranlar çöpü kapının önündeki konteynıra atmıyor insanlar artıkları kurcaladıkları için. ülke nüfusunun %10’u kaçmış olm yav.

halkın cebine para koymazsan halk her gün doyurmak zorunda olduğun bi karın ağrısıdır. cebine biraz para koysan, onlar birbirlerinden ala sata parayı çevirirler ağrısız başım takılırlar.

bu devletten geçinmeli tayfa sanayici, bilişimci, akademisyen de olmadığından bir grup subay/devlet memuru zevzek tayfa; halkın aspirin bulamayacağı krizler yaşatırlar.

amerika’nın karşısında duran her solcuyu desteklemekten vazgeçin artık. amerika’da 2 dönem kuralını ülkenin kurucusu getirdi ve bir kere bile çiğnenmedi bu kural ve ülkede hiç darbe olmadı. 30 yıl koltukta kalan insanların savunulacak yanı olamamalı hiçbir durum ve şartta.

yeryüzünde bugüne kadar gelmiş geçmiş hiçbir sosyalist rejim, adalet ve eşitlik sağlamadı; hatta en büyük diktatörleri bu rejimler yarattı. sadece duyguları manipüle ettiler ve belli dönemlerde açlık norm olduğundan ömürleri uzun oldu.