🔸در اینکه دکتر ظریف به طرز استثنایی و بی سابقهای هدف یک هجمهٔ خشن و حسابشده از خارج و داخل کشور است تردیدی نیست. موسسات خاصی هم در خارج و هم در داخل کشور سالانه میلیونها دلار هزینهٔٔ جنگ روانی با شخص دکتر ظریف میکنند تا او را از ادامه کار منصرف کنند
🔸چهار دهه سابقه کاری دکتر ظریف و اظهارات ایشان همواره نشان داده که او حاضر است از خودش برای پیشبرد منافع ملی هزینه کند. در نتیجه دلیل استعفای او نمیتواند «شخصی» باشد.
🔸وقتی یک دیپلمات حرفهای که در حل و فصل تمام چالشهای بینالمللی چهل سال اخیر ایران نقش داشته نسبت به افول شأن و جایگاه وزارت خارجه هشدار میدهد، شرط تدبیر این است که هشدار او جدی گرفته شود.
🔸نگاه ظریف یک نگاه کارشناسانه، غیر سیاسی و مبتنی بر سالها تجربه است و به مصلحت کشور است به هشدار او با دید «سیاسی» برخورد نشود.
🔸رفتن ظریف خسارت محض است و جبران آن کار آسانی نخواهد بود.
🔸از شش سال زمامداری ظریف در وزارت خارجه سه سالِ آن بحث رسانههای جهان بر سر این بوده که «آیا جایزه صلح نوبل امسال به وزیر خارجه ایران تعلق خواهد گرفت یا نه؟».
🔸یعنی دستاوردها، منش و شخصیت ظریف به گونهای بوده که او به تنهایی عملکرد هزاران لابی و موسسه روابط عمومی و گروه فشار در پایتختهای غربی را خنثی کرده و اجازه نداده پروژه امنیتیسازی ایران را- که تا پیش از او به عضوی از محورت شرارت در افکار عمومی شناخته میشد - به سرانجام برسانند.
🔸هرگاه دولت ایران توانست میلیاردها دلار صرفِ مقابله با این دستگاه عظیم تبلیغاتی کند و در هر پایتخت جهان دهها موسسه حرفهای را به استخدام خود درآورد تا مانع دسیسههای جریان ایرانستیز شود، آنگاه میتواند از بخشی از خدمات جواد ظریف صرف نظر کند!
🔸ظریف یک وزیر امور خارجه معمولی نیست. او یک شخصیت بینالمللی است که جایگاه ویژهای در جهان دارد و دلیل اینکه یک پُست غیر رسمی او در اینستاگرام در عرض چند دقیقه به تیتر رسانههای دنیا تبدیل شد و سران کشورها را به واکنش واداشت هم همین ویژگی اوست.
🔸در خیابانهای اروپا و آمریکا قدم بزنید و به طور اتفاقی از رهگذرها نام وزیر امور خارجه چین - یعنی یکی از مهمترین قدرتهای جهان - یا هند و ژاپن و ترکیه و کانادا و سایر قدرتهای صنعتی جهان را سئوال کنید. احتمال اینکه بتوانند پاسخ درستی به شما بدهند بسیار ضعیف است.
🔸 اما بپرسید وزیر امور خارجه ایران یا جواد ظریف کیست و قطعاً به شما جواب خواهند داد. این یعنی ظریف شخصیتی فراتر از جایگاه حقوقی خود دارد و این سرمایهایست که دولت و ملت نمیتوانندد به راحتی از آن صرفنظر کنند.
🔸رژیمها و جریانهای جنگطلبی که سالها میلیاردها دلار برای ایرانهراسی هزینه میکنند و ظریف را بزرگترین مانع در برابر پروژههای خود میبینند، قطعاً از رفتن او خوشحال هستند.
🔸نخستوزیر اسرائیل از هماکنون در توئیت خود - ضمن ابراز خوشحالی از استعفای ظریف - رفتن او را به نحوی به حضور خود در قدرت نسبت داد تا از این اتفاق در انتخابات آینده اسرائیل بهرهبرداری تبلیغاتی کند.
🔸بولتونها، پومپئوها و بنسلمانها - که انزوا و کاهش نفوذ و قدرت رژيمهای خود را متاثر از عملکر ظریف میبینند - قطعاً از نبود او رضایت خواهند داشت.
🔸تمام جریانهای ضد ایرانی سازمانیافته در خارج از کشور که سالها - بی نتیجه - ظریف را «دروغگو» خواندند تا اعتبار او را در صحنه دیپلماسی خدشهدار کنند و راه را برای اتهامات سنگینتر به کشور باز کنند قطعاً نفس راحتی خواهند کشید.
🔸تمام کسانی که به بهانههای واهی او را - که عمری برای رفع تحریم و بالطبع برای حقوق اساسی مردم، از جمله حقوق اقتصادی، حق سلامت، حق غذا، حق اشتغال و حق برخورداری از استاندارد مناسب زندگی - «دشمن حقوق بشر» خواندند تا محبوبیت او را نزد مردم خدشهدار کنند...
...و از این طریق به جایگاه بینالمللی ایران تعرض کنند قطعاً با رفتن او خواب راحتی خواهند داشت.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
۱) در دستگاه سیاست خارجی آمریکا بسیاری معتقدند چرخش عربستان سعودی به سمت ایران ناشی از این است که «کشورهای عرب دیگر به این نتیجه رسیدهاند که آمریکا برای دفاع از آنها علیه ایران دست به اقدام نظامی خواهد زد».
۲) در تحلیل آنها، انفعال آمریکا در برابر حادثه آرامکو در زمان ترامپ و سپس بیعملی آمریکا در مواجهه با حادثه حمله پهپادی حوثیها به امارات در زمان بایدن، این باور را نزد کشورهای عرب تقویت کرده است که عدم مداخله نظامی آمریکا به نفع آنها یک سیاست دوحزبی یا bipartisan است.
۳) در چنین دولت بایدن بستری تصور میکند با اعزام نیروی جدید به خلیج فارس - و با قرار دادن سرباز آمریکایی در نفتکشهایی که از آبراهه عبور میکنند - از یکسو به کشورهای عرب منطقه نشان میدهد آمریکا آماده برخورد نظامی با ایران است و از این اتفاق ابایی ندارد؛
۱) در متن برجام آمده: «کلیه مفاد و اقدامات مندرج در این برجام صرفاً برای اجرای آن بین گروه 1+5 و ایران میباشد...
...و نمیبایست به منزله ایجاد سابقه برای هیچ دولت دیگری، یا برای اصول بنیادین حقوق بینالملل و حقوق و تعهدات وفق معاهده NPT و سایر اسناد مربوطه، و همچنین اصول و رویههای شناخته شده بینالمللی تلقی گردد».
۲) آقای نبویان در تلویزیون ملی اینگونه این بند را تفسیر میکند که «برجام خارج از حقوق بینالملل است» و یک رژیم حقوقی منحصربفرد است که NPT را هم دور میزند و صرفاً برای ایران تدوین شده است! سپس بخاطر پذیرش این بند - که او «تحقیر ملت ایران» میخواند - دکتر ظریف را شماتت میکند!
۱) روابط ایران و آمریکا از سه حالت خارج نیست: یا باید به طور کُلی آمریکا را نادیده بگیریم و تلاش کنیم با وجود فشارهای فزایندهٔ واشنگتن - و به امید افول آن در صحنه بینالمللی - کشور را اداره کنیم؛
۲) یا باید از میان صد اختلافی که با آمریکا داریم، یک اختلاف را در حوزه هستهای حلوفصل کنیم و ۹۹ اختلاف دیگر را باقی بگذاریم به امید اینکه دولتهای متوالی در آمریکا پذیرای چنین فرمولی خواهند بود؛
۱) در بهار ۱۳۸۴، دکتر ظریف گزارش مفصلی برای مقامات عالیرتبه کشور تهیه کرد که در آن به صراحت ««ارجاع پرونده هستهای ایران به شورای امنیت» را پیشبینی و با جزئیات و دقت تحسینبرانگیزی موارد پنجگانه زیر را تشریح و بررسی کرد:
۲) «شرایط و مشکلات تدوین مقررات عمومی بینالمللی محدودکننده»؛ «اهداف آمریکا از قرار دادن ایران در دستورکار شورای امنیت»؛ «روشهای قرار گرفتن موضوع ایران در دستورکار شورای امنیت»؛ «تبعات قرار گرفتن در دستورکار شورای امنیت» و «انتخابهای جمهوری اسلامی»!
۳) در بخشی از آن گزارش، او (نقل بهمضمون) تأکید کرد: «تعیین ضربالاجلهای پیدرپی توسط شورای امنیت بهانه را برای دامنزدن به بحران توسط آمریکا ایجاد میکند؛ و بروز چنین وضعیتی سبب خواهد شد پس از هر بحران و کوشش برای مهار آن، از نقطه پایینتری برای یافتن راهحل مسیر را دنبال کنیم»
۱) اندیشمندان حوزه روابط بینالملل تمثیل جالبی برای به تصویر کشیدن نظم نوین جهان بکار میبرند:
۲) نقشه جهان را - همان نقشهای را که احتمالاً در مدرسه به دیوار کلاس درس دیدهاید - تصور کنید. در آن نقشه کشورهایی خواهید دید که با خطوط پُررنگ از هم تفکیک شدهاند؛ و هریک قرار است به مثابه یک «بازیگر» مستقل با دیگر کشورها - مانند یک بازی برد و باخت شطرنج - تعامل و رقابت کند.
۳) حالا همان نقشه را در شب تصور کنید! جهانی خواهید دید که در آن کانونهای پررنگ و کمرنگ نور توسط خطوطی باریک و درشت به هم متصل شدهاند و گویی شبکههایی از بازیگران مختلف - از انسانها گرفته، تا ملتها، کارخانجات و شرکتها و مراکز تجاری و آثار تاریخی و غیره - تشکیل دادهاند.
۱) سالها تلاش کردند با همین جنس جملات پرتوپلا به نقل از این و آن، جواد ظریف را - که عمری در خدمت منافع ملی زحمت کشید - و پس از یک دوران سیاه در سیاست خارجی، «عزت» را به کشور بازگرداند تخریب کنند.
۲) ظریف نیاز ندارد کسی از او دفاع کند. حتی برای «خوشنامی» در تاریخ هم تلاشی نکرده. او از جنس مردانی است که بدون هیچ چشمداشتی خود را هزینه کشور و مردمش کرد، به جای اینکه مانند بسیاری از سیاستمردان این دیار، منافع کشور و مردم را هزینه پیشرفت و محبوبیت خودش کند.
۳) اما کسانی که دستی بر آتش دارند - یا کسانی که دستکم کمی انصاف دارند - میدانند او در دوران خدمت چهل سالهاش - به ویژه در دوران وزارتش - علیرغم تمام سنگاندازیهای داخلی و هجمههای جریان ویرانیطلب و ایرانستیز در خارج، از چه چالشها و تهدیداتی کشور را عبور داد.