,
7 tweets,
2 min read
Read on Twitter
#رشته_توئیت درباره #کتابخوانی به بهانه #نمایشگاه_کتاب
1/7-مدام گفته شده است که مردم ایران کتاب نمی‌خوانند. این سخن، اگر هم درست باشد، دقیق نیست و حتی برخی شواهد، خلاف آن را نشان می‌دهد. توضیح این مطلب و پاره‌ای دلایل ضعف صنعت نشر ایران در پست‌های بعدی:
1/7-مدام گفته شده است که مردم ایران کتاب نمی‌خوانند. این سخن، اگر هم درست باشد، دقیق نیست و حتی برخی شواهد، خلاف آن را نشان می‌دهد. توضیح این مطلب و پاره‌ای دلایل ضعف صنعت نشر ایران در پست‌های بعدی:
2/7- ایران قریب 17 هزار ناشر ثبت‌شده دارد که دست‌کم سه هزار تای آن فعال است؛ در ایران هر سال حدود 80 هزار عنوان کتاب چاپ می‌شود (رتبه هشتم یا نهم جهانی) که با کسر 60 هزار کتاب آموزشی و کمک آموزشی و کتابهای تبلیغی حکومت، باقیمانده‌اش قابل اعتناست.
3/7-مشاهدات و بررسی‌های تجربی (نه علمی و مدون)، نشان می‌دهد اطلاعات عمومی عوام ایران از همتایان آنها در کشورهای دیگر، کمتر نیست. یعنی اگر هم کتاب نمی‌خوانند، اطلاعات مورد نیازشان را از منابع دیگر، و بیشتر منابع شفاهی و شنیداری، تامین می‌کنند.
4/7-عوام در همه جای جهان، کتابهای عاشقانه و پلیسی را بیشتر می‌پسندند و بیشتر دانش خود را از آنها می‌گیرند. در ایران این دو نوع کتاب هم بیشتر سانسور می‌شوند و هم از ناحیه خواص تحقیر می‌شوند. با‌این‌حال، همین روایت‌های سانسور شده و تحقیرشده هم بهتر از کتابهای دیگر خوانده می‌شوند.
5/7-خواص در همه جای جهان غالبا کتاب را برای «کسب دانش به‌خاطر خود دانش» می‌خوانند. این دسته کتابها معمولا حاوی مفاهیم و مضامین دقیق و حساس هستند که وقتی به فارسی ترجمه می‌شوند قدری نامفهوم می‌شوند. علت بخشی از رویگردانی‌ها از کتاب، همین است.
6/7-فعالان اقتصادی، کتاب می‌خوانند که «دانش کسب درآمد» به‌دست آورند. اما غالب کتاب‌هایی که در این زمینه تالیف و ترجمه می‌شوند، فروض خود را بر فضای کسب‌وکار آزاد و تابع حکومت قانون گذاشته‌اند. در ایران چنین فضایی نیست و طبعا فراگیری ناقص و رویگردانی از کتاب رخ می‌دهد.
7/7-دست آخر، رانت‌های دولتی به صنعت نشر، بسیاری را به تمنای این رانت‌ها به حوزه نشر کشانده است و چون اقتضائات یادشده را نمی‌دانند، فقط کاغذ و زینک و وقت را هدر می‌دهند و مانع شکل‌گیری رقابت سالم و فضای غیررانتی می‌شوند.
