Thread by @muratonderman

Baba 3.dür ama 2 yani çocuk ve anne babanın araya girmesiyle ayrışır. Erkeğin kadınlara bakışı kendi dişilliğine de bakışıdır. Kendi dişilliğine bakışı da annesiyle ilişkisine bakışıdır. Bu yüzden kadın sevmez erkek kendini de sevemez ki zaten sorunun kökenine giden yol burasıdır

https://twitter.com/JeanLuiseFinch/status/1164886282797031424

Erkeklerin kendilerini yüceltmeleri kendilerini sevemeyişlerinin acısının üzerine örtülen ince bir battaniyedir.

Annesinden beklentilere uyarak ayrılırken annesiyle ilişkisinde kazandığı özellikleri bastırarak farklılaşmak yani erkek kimliğini edinmek yükünün erkek çocuğunun üzerinde oluşu onun 2. (erkek) başlangıcına ve gecikmesine yol açar. Bu fay erkek egosunun kırılganlığını da açıklar.

Bu mutsuz düzende bazı şeyler değişecekse, bu erkeklerin dişillikleriyle barışmalarıyla birlikte olacaktır. Bu değişim erkeklerin kadınlardan özerkleşmelerinin de imkan şartıdır. Şu anda erkek görünenin aksine kendi dişilliğiyle temas kurabilmek için bir kadına bağımlıdır.

Bu ihtiyaç hem arzuyu hem de arzu duyulana (çünkü erkeğin kendisiyle daha doğrusu kendi dişilliğiyle temasının başka yolu yoktur) bağımlılığı üretir ve kaygı da üreten bu zor ikiliğin kontrolü de kırılgan iktidar mekanizmalarıyla sağlanır.

Bu yüzden yani kendi dişilliğiyle ancak bir "harici kadın" dolayımıyla temas kurabilen erkekler için terk edilmek egolarını çok yaralayıcı bir olaydır zira hem sözü edilen faydan ve gecikmeden ötürü core egoları kırılgandır hem de kendileriyle dişil teması tamamen yitirirler.

Dolayısıyla, tüm cinsiyetlerin özgürleşmesi ancak erkeklerin kendi dişillikleriyle barışmasıyla elde edecekleri özerkliklerinin inşaa edilmesiyle mümkündür. Yoksa erkeklerin kadınların yakasından düşmesi pek kolay değil.

Söylemeden geçemeyeceğim: erkeklerin kendi dişillikleriyle veya (anneleriyle ilişkilerinde oluşan) ilksel benlikleriyle barışmaları ve böylece özerkleşmeleri daha iyiyken kadınlar giderek erilleşiyor çünkü girdikleri kamusal alan eril özellikli bir alan.