Thread by @AmirAhmadi_1993

#رشتو
1)در اوایل دهه 1930 سیاست قحطی عمدیِ استالین در اوکراین طی چند سال، باعث شد پنج میلیون نفر یا بیشتر جان شان را از دست بدهند. والتر دورانتی، خبرنگار تایمز در اتحاد جماهیر شوروی، اصرار داشت که خبرهای قحطی کذب هستند!
#چپ_هرگز_نفهمید

2) او در سال 1932 بابت گزارشی که بعدها «کاملا گمراه کننده» از آب درآمد، جایزه پولیتزر را دریافت کرد!
چند نفر از خوانندگان این نوشته از تاریخ این وحشی گری ها و انکار کردن ها اطلاع دارند؟چند نفر اسم لازار کاگانویچ را شنیده اند،که یکی از مزدوران استالین در ایجاد قحطی های گسترده بود؟

3) چرا مارکسیسم هنوز در دانشگاه ها و رسانه های مترقی جدی گرفته می شود؟
این پرسش ها هیچ تازگی ندارند اما امروز ارزش پرسیدن دوباره دارند، چرا که بسیاری از ترقی خواهان همچنان، پس از گذشت یک قرن از زایش کمونیسم در روسیه، در موضع دائمی و خطرناک انکار میراث آن ایستادگی می کنند!

4)همه آنها اصرار دارند که بگویند فرقی اساسی میان نازیسم و کمونیسم است.آنها می کوشند نظریه کمونیسم را ازتجربه اجرای آن جدا کنند،تا مگر اولی را ازگناهان دومی تبرئه کنند.سعی میکنند ضمن اعتراف به سرکوب وکشتار جمعی کمونیسم،با ارجاع به«مزایا ودستاوردهای واقعی»آن،حکم نهایی را تعدیل کنند

5)می گویند کمونیسم واقعی هرگز امتحان نشده است!
روشنفکران از دیر باز با تعهدات سیاسی شان خودشان را مسخره عام و خاص کرده اند و این پدیده به یک طرف و یک حزب محدود نیست اما هم قطاری و عذرتراشی های چپ ها عواقب خطرناک تری داشته است.
#چپ_هرگز_نفهمید

6) ونزوئلا امروز اسیر دیکتاتوریِ سوسیالیست است و به ویرانه و فاجعه ای بشری تبدیل شده، اما در تمام طول مسیر قابل پیش بینی، تلخ و نامیمونش فریادِ تشویق ترقی خواهان را کنار خود داشته است!
وینستون چرچیل زمانی نوشته بود که در سال 1917 که آلمانی ها اجازه دادند رهبر بلشویک ها/

7) از سوئیس به سن پترزبورگ برود، «وحشتناک ترین و مهیب ترین سلاح را علیه روسیه به کار گرفتند. آنها لنین را در واگنی مهروموم شده، مثل باسیل طاعون، به آنجا فرستادند»
یک قرن از آن زمان گذشته است اما آن طاعون هنوز مهار نشده و هنوز در مصونیت ما نسبت به آن شک است.

منبع: «کمونیسم از پشتِ عینکِ خوشبینی»، برت استیونز، روزنامه نگار و تحلیلگر آمریکایی
فصلنامه سیاست نامه، شماره ١٢