Thread by @fatihsabovic

Bir zamanlar, "Yugoslavya" adında bir ütopya vardı.

Sporda dünyaya meydan okuyan bu güzel ülkenin 'etnik mozaik' olarak katıldığı son Dünya Kupası, İtalya 1990'dı.

14 Haziran 1990 sabahı; Katolik, Müslüman ve Ortodoks futbolcular İtalya'daki bir kilisede beraber dua ediyordu 🔽

Futbol; 19. yüzyılda Yugoslavya coğrafyasında hüküm süren Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun etkisiyle asla ayrılmayacağı topraklara; Viyana, Budapeşte ve Prag'dan bulaştı.
Yugoslavya'daki ilk futbol maçı da Rijeka'da İngiliz ve yerel demir yolu mühendisleri arasında oynandı.

Takip eden yıllarda Beograd, Zagreb, Maribor, Subotica, Zrenjanin, Zadar ve Zupanja şehirleri; Yugoslavya topraklarında futboldan nasibini alan kentler olacaktı.
O dönemlerde kim bu ülke halklarının dünya sporuna her branşta eşsiz izler bırakabileceğini tahmin edebilirdi ki?

Konu Yugoslavya ve futbolsa, Geleceğe Dönüş'teki Dr. Brown ve Marty'nin imkanlarına sahip olmak isterdim.
Eğer bana o imkanlar verilmiş olsaydı iki tarihe ışınlanırdım;
28 Ağustos 1920, Antwerp
3 Haziran 1990, Zagreb
Neden mi?
Yolumuz çok uzun ama dilim döndüğünce anlatayım...

28 Ağustos 1920:
O dönemki adıyla Sırp, Hırvat, Sloven Krallığı tarihindeki ilk resmi maçına Antwerp'teki Yaz Olimpiyatları'nda çıkıyor.
Çekoslovakya, 7-0 kazanıyor.
Ardından 1924'te Uruguay'a, 1925'te tekrar Çekoslovakya'ya 7-0 kaybediliyor.

Efsane Yugoslav ekolü, 1920'den sonraki hezimetlerden doğuyor ve 1930'da, "Montevideo, Vidimo Se!" filmine de konu olan Uruguay Dünya Kupası'nda 4.'lük elde ediliyor.
Daha sonra atılan sağlam temeller üzerinde yükseltilen ülke futbolu, Josip Broz Tito dönemiyle zirve yapıyor.

3 Haziran 1990:
Tito'nun 1980'deki ölümüyle her şey dip yaptı. Yugoslav Milli Takımı'nın, İtalya 1990 Dünya Kupası'na hazırlık amacıyla oynayıp Zagreb'de Hollanda'ya 2-0 yenildiği maç öncesi Yugoslavlar, kendi milli marşları ve oyuncularını ıslıkladı. youtube.com/watch?v=JdK9GY…

Zagreb cehennemini hikâyenin bundan sonrasında ara ara bize rehberlik edecek olan kaleci Tomislav Ivković anlatıyor: "O gün ülkemizde, halkımız, milli marşımızı protesto etti. Son gelmişti. Maç sonu konuştuk. Tüm takım dosttu ve İtalya'da elimizden gelenin en iyisini yapacaktık."

⚽️ İtalya 90' - D Grubu
📅 10 Haziran 1990
📌 Batı Almanya-Yugoslavya: 4-1
🏟️ Giuseppe Meazza, 74 bin 765 seyirci

İlk yarıyı Matthaus ve Klinsmann'la 2-0 önde geçen Batı Almanya'ya 2. devrede Jozić karşılık verdi.
Ama Matthaus ve Völler son sözü söyledi. youtube.com/watch?v=JnFjPe…

Milano hezimeti sonrası 2. durak Bologna'ydı. Rakip: Kolombiya. Maç sabahını Tomislav Ivković anlatıyor:
"Kolombiya'ya karşı bir kötü sonuç elenmek demekti. Takımdaki Katolik, Müslüman, Ortodoks tüm oyuncular bir Katolik kilisesinde hep birlikte dua ettik. O günü asla unutamam."

⚽️ İtalya 90' - D Grubu
📅 14 Haziran 1990
📌 Yugoslavya-Kolombiya: 1-0
🏟️ Renato Dall Ara, 32 bin 257 seyirci

Kalede Higuita. Nefeslerin tutulduğu maçın 75. dakikasında onu muazzam bir golle avlayan Davor Jozić. Ve 3 puan, Yugoslavya'nın! youtube.com/watch?v=TCTMqY…

⚽️ İtalya 90' - D Grubu
📅 19 Haziran 1990
📌 Yugoslavya-Birleşik Arap Emirlikleri: 4-1
🏟️ Renato Dall Ara, 27 bin 833 seyirci

Yugoslavya'da sular ısınırken, Milli Takım son 16 turuna kalacaktı. Gollerde; Sušić, Pančev (2) ve Prosinečki imzaları vardı. youtube.com/watch?v=Q1zSb5…

⚽️ İtalya 90' - Son 16 turu
📅 26 Haziran 1990
📌 İspanya-Yugoslavya: 1-2 (Normal süre 1-1)
🏟️ Marc Antonio Bentegodi, 35 bin 500 seyirci

Yugoslavya, efsane İspanya'yı Stojković'le normal sürede geçemedi çünkü normal süre 1-1 bitti. Ama son noktayı uzatmada yine Stojković koydu.

Lütfen şu 1:13'teki golün güzelliğine tekrar tekrar bakın. Bilerek bu videoyu yükledim :)
Ara ara açar izlerim bu golü. Çok derin bir anlam ifade ediyor çünkü.
"Peki bu etaptan sonra çeyrek finalde Yugoslavya'nın rakibi kimdi?" derseniz; "Maradonalı Arjantin" diye cevap veririm.

Arjantin maçı öncesi, İspanya zaferi sonrası Yugoslavya Milli Takımı'nın durumunu yine kaleci Tomislav Ivković aktarıyor:
"İspanya bizden korkuyordu çünkü çok büyük bir özgüvene sahiptik. Hiç kimseden korkmuyorduk. Çok iyi bir takımdık ve tek ihtiyacımız biraz şanstı."

⚽️ İtalya 90' - Çeyrek final
📅 30 Haziran 1990
📌 Arjantin-Yugoslavya: 0-0 (Pen: 3-2)
🏟️ Comunale, 38 bin 971 seyirci

Penaltılarda Ivković, Maradona topun başındayken 2 kez "Topu nereye atacağını biliyorum" deyip şutu kurtardı. Ama Yugoslavya, elendi. youtube.com/watch?v=Wcuqjm…

Arjantin'e diz çöktürmeye 5 kala; üstelik kaleci Ivković, Maradona'nın penaltısını kurtarmışken bir ulus son kez tüm umutlarını tek bir ana; Arjantin'i eleyip yarı finale çıkmaya odaklamıştı. Ivković daha sonra, "Keşke Maradona o golü atsaydı ama biz turlasaydık" diyecekti.

"Tito'nun çocukları" birlikte gördükleri son rüyadan mutlu uyanmayı dilemişti. Fakat bu güzel takımın doğuştan seçilemeyen özellikleri rafa kaldırıp verdiği mücadele; Floransa'ya hayat veren Rönesans şahidi Arno Nehri'ne gömüldü. Tıpkı Tuna'ya karışıp giden Yugoslavya gibi ∞

Yugoslavya Milli Takımı | 1990

En arkadakiler: Katanec, Savićević, Baljić, Zl. Vujović, Omerović, Vulić, Susić, Jozić

Ortadakiler: Panadić, Hadžibegić, Spasić, Leković, Stanojković, Šuker, Bokšić

Oturanlar: Brnović, Stojković, Jarni, Ivković, Pančev, Šabanadžović, Prosinečki