در روز ۲۵ آوریل ۱۹۲۶، مراسم تاجگذاری رضاشاه که از ترتیبات و تشریفات دوران صفویه و قاجاریه اقتباس شده و الهام گرفته بود، انجام یافت. ابتدا تاج سلطنتی تنی چند از شاهان پیشین را باشکوه و جلال و تشریفات خاص یکی پس از دیگری به وی عرضه داشتند.
#رضاشاه_روحت_شاد
#رشته_توییت
#رضاشاه_روحت_شاد
#رشته_توییت
سپس شمشیر شاه اسماعیل بنیانگذار سلسله صفوی در سال۱۵۰۱، شمشیر شاه عباس کبیر و نادر شاه افشار، جهانگشای بزرگ و چند شاه دیگر به وی تقدیم شد. تاج سلطنتی پهلوی اول که دیگر همه او را رضا شاه یا شاه‌رضا می‌خواندند ساخته و پرداخته یک جواهر ساز ایرانی موسوم به سراج الدین بود
که در طرح آن از تاج‌های شاهنشاهان ساسانی الهام گرفته بود. در این مراسم، ولیعهد، شاهپور محمدرضا پهلوی در کنار پدر خود بود. در تصاویری که از این تاجگذاری به جای مانده رضاشاه به پیروزی از شاهان پیشین بر تخت طاووس جلوس کرده عصای سلطنتی را در دست راست خود دارد
بر تاج سلطنتی‌اش «دریای نور»، الماس نادری به وزن ۱۸۶ قیراط می‌درخشد. این قطعه الماس مانند بسیاری گوهرهای گرانبهای دیگر (و تخته طاووس) نادرشاه در سال ۱۷۳۹ پس از فتح دهلی به عنوان غرامت جنگ از هندیان گرفته و به ایران آورده بود و قبلاً به امپراطور هندوستان شاه جهان تعلق داشت.
رضاشاه طبیعتاً هرگز این گوهر بی‌همتا را ندیده بود هنگامی که آن را به وی عرضه داشتند، تنی چند از اطرافیان به بدگویی از فتحعلیشاه پرداختند که نام خود را در ذیل آن حک کرده و به این ترتیب ارزش آن را تقلیل داده بود. همه در این زمینه داد سخن دادند و هر کسی چیزی بر تنقیذ از فتحعلی افزود
رضاشاه به فکر فرو رفته و به همه این سخنان گوش داد و سپس با آرامی گفت: «خیر. بسیار کار خوبی کرده حق داشت» پیرامونیان با شگفتی نمی‌دانستند چه بگویند. رضاشاه افزود: «اگر این کار را نکرده بود، دریای نور را هم انگلیسی‌ها می‌دزدیدند.» اظهار نظر رضاشاه به زودی در همه شهر منعکس شد.
