BİZİM İÇİN ASIL TEHLİKE BUDUR VE BU TEHLİKENİN ÇANLARI ÇALIYOR-1
Bu yazıda muhataplarım genel olarak İlayı Kelimetullah için yurt dışına çıkanlar, özel olarak da Hizmet Hareketi’dir. Kitabın ortasında başlayacaksam:
Bu yazıda muhataplarım genel olarak İlayı Kelimetullah için yurt dışına çıkanlar, özel olarak da Hizmet Hareketi’dir. Kitabın ortasında başlayacaksam:
Türkiye’de aile, okul, cami hatta TV programlarıyla temel dini bilgileri –iyi-kötü- veriliyordu. Bu bilgiler, akaid olarak umumiyetle Maturidi, amel olarak da Hanefi idi. Türkiye’deki cemaatlerin neredeyse tamamı -buna Hizmet de daildir- bu temel bilgiler üzerine inşa yapıyordu
Mesela günlük olarak Türkiye’nin her yerinde evlerde binlerce sohbet ile muazzam bir eğitim faliyeti yapan Hizmetteki hocaların didaktik bir şekilde akaid konularını işlediğini zannetmiyorum, buna belki ihtiyaç da yoktu o zamanlar. Veya o ihtiyaç hissedilmiyordu.
Ama şimdi öyle değil. Amerika ve Avrupa’da çok farklı dinler ve anlayışlar var. Sağlam kaynaklardan sistematik temel bilgileri verilmediği zaman insanların kendince bir anlayış tutturması daha doğrusu kendi “Kişisel İslam”ına-dahası kişisel dinine- sapması kuvvetle muhtemeldir.
Zaten örnekleri de kendisini göstermeye başladı. Avrupa ve Amerika’da insanların hidayetine en fazla vesile olanlar kimlerdir diye sorulursa: bazılarna şaşırtıcı gibi gelecek ama bu sorunun cevabı, Selefiler’dir. Selefi deyince pek çoğumuzun aklına hemen IŞİD geliyor.
Bu büyük bir yanlışlık ve haksızlıktır. Tek bir çeşit selefilik anlayışı yoktur. Mesela Amerika’da Selefiliğin en yoğun olduğu yer Filadelfiya’dır ve oradaki Selefiler IŞİD için the dogs of Hellfire, yani cehennem köpekleri diyorlar. Günümüzde yaşayan en fazla değer verdikleri++
alimlerden biri olan Salih bin Fawzan’ın “IŞİD havariçtendir, hadisr göre cehennem köpekleridir. Onlar katılmayın, desteklemeyin, ilgi ve muhabbet göstermeyin.” Fetvasını elden ele dolaştırıyorlar. Bu fetvanın fotokopieri benim hapishanemdeki mahkumların arasında da dolaşıyor.
Evet Avrupa ve Amerika’da insanların hidayetine en fazla vesile olanlar Selefilerdir. Çünkü Selefiler, Tevhid üzerinde işliyorlar. Bu konuda mesajlarını basit ve net bir şekilde veriyorlar. Yeni müslüman olan birisine sistematik bilgiyle sıralanmış kitaplar verebiliyorlar.
Dini sorularına –güncel olanları dahil-cevap verecek web sayfaları var. Afrikan-Amerikan veya beyaz Amerika’lılardan Arabistan veya Yemen’de eğitimlerini almış, Arapçalarını halletmiş İmamları var. Kendi eserlerini dünya dillerine halkın anlayabileceği bir lisanla çeviriyorlar.
Batılı müslümanların en fazla alıntı yaptıları, eserlerini referans aldıkları kişiler: İbni Teymiyye, İbni Kayyim, Şeyh Üseymin, Şeyh Salih bin Favzan gibi kişilerdir. Batıda akademide İbni Teymiyye ve talebesi İbni Kayyım’ın bayrakları en yüksekte dalgalanıyor.
Neden bunu yazdım? İlay-ı Kelimetullah için yola çıkanlar-özellikle Hizmet Hareketi- müntesiplerine, onların çocuklarına İslam adına sistematik hangi bilgiyi veriyor, nasıl bir müfredat takip ediyorlar? Sorsanız çoğunluk “Akaid olarak Maturidi, ameli olarak Hanefiyiz.” diyecekler
Ameli olarak bazı ilmihal kitaplarını kaynak olarak gösterebilirler ama Akaidi, hangi kitaptan öğreniyor, müntesiplerine ve çocuklarına hangi kaynaklardan bu bilgileri öğretiyorlar,ben bilmiyorum. Kendi vesileleriyle hidayete ermiş yeni Müslümanlara hangi kaynakları veriyorlar?
Böyle bir müfredatları var mı?Hemen şunu söyleyeyim yeni müslümanlara ilk verilecek eserler Risaleler veya Hocaefendi’nin kitapları değil. Bu kıymetli eserler bal-kaymak gibidir ama yetişkinler içindir. Oysa yeni müslümanların süte ihtiyaçları var. Basit, en temel bilgilere yani.
Tevhid ve akaid usul-u dindir, dinin temelidir. Bu aslın ve temelin kaynakları ortaya konmaz etkili bir şekilde eğitimi yapılmazsa Tevfik Fikret’in Haluk’unun yeni pek çok arkadaşı bulması kuvvetle muhtemeldir.
Bu kaynakların eğitimi yapılmazsa,bugün İlay-ı Kelimetullah için yola çıkanlar çok değil bir nesil sonra namazsız-niyazsız, adı İslam kendisi bazı iyilikler yapmaya çalışan bir belirsizliğe evrilebilir, Allah korusun. Asıl tehlike budur ve bu tehlikenin çanları çalıyor.
