Maar eens een draadje over het verzinsel dat 'het volk' niet voor de EU gekozen zou hebben.
Elke partij heeft in haar verkiezingsprogramma een kopje 'Europa' waarin staat wat de betreffende partij met het EU lidmaatschap wil, al decennia.
Al decennia waren er maar een paar EGKS, EEG, EG, EU 'kritische' partijen waarvan de SGP en de SP misschien de grootste zijn, maar waar bij beiden nooit het lidmaatschap ter discussie stond.
In al de jaren dat Nederland lid is van de EGKS, de EEG, de EG en de EU of de Euro is er nooit een partij gekomen of ontstaan die uitgesproken voorstander van een vertrek uit de EU was tot de PVV en FvD kwamen, partijen die maximaal 1/5 van de kiezers vertegenwoordigen.
Vanaf 1950 hebben partijen voor een 'ever closer union' gekozen. De EU is per verdrag geregeld in 1992, 13 jaar vóór het referendum over het Grondwettelijk Verdrag.
Ook het toegroeien naar een Euro is al vanaf de jaren 1960 gaande. Het idee voor een gezamenlijke Europese munteenheid bestaat al enkele eeuwen, maar kwam nooit tot echte pogingen.
In de jaren 60 van de vorige eeuw werden de eerste pogingen gedaan door Robert Mundell. Mundell ontwierp een systeem van hoe een Europese munteenheid zou werken en aan welke voorwaarden landen zouden moeten voldoen.
In 1969 werd dit plan uitgewerkt en in 1970 kwam er een monetaire unie tot stand. De landen behielden echter al hun afzonderlijke munteenheden. Het plan sneuvelde echter tijdens de oliecrisis van 1973.
Begin jaren 80 werd de Economische en Monetaire Unie opgericht, die nog altijd bestaat. Het idee voor de euro kwam van de Franse politicus Jacques Delors.
De Britten en de Denen zagen dit plan niet echt zitten en waren iets terughoudender. Zij kregen daarom uitzonderingsverdragen en hoefden de euro niet in te voeren. Van elk land dat hierna de tot de EU zou toetreden werd dit wel verwacht.
Het besluit om de euro in te voeren werd in 1992 genomen in het Verdrag van Maastricht.
Ná al die verdragen waren er gewoon verkiezingen en er stond nóóit een partij op die minder Europa wilde of een eind of zelfs uittreden uit de EGKS, EG, EEG of EU wilde, tót Wilders uit de VVD stapte vanwege een mogelijk Turks EU-lidmaatschap.
Op dat moment was Wilders nog min-of-meer redelijk, gewoon een rechtse VVD-er die geen Turks EU lidmaatschap wilde.
Pas in 2012, Nederland was al 20 jaar lid van de EU en al sinds 1952 lid van de EGKS en al vanaf 1957 lid van de EEG, kregen we met de PVV een partij die uitgesproken vóór een #Nexit was. Wilders verloor gelijk 9 zetels bij die verkiezingen.
Het belangrijkste punt uit het PVV-verkiezingsprogramma 'Hun Europa, ons Nederland' was dat Nederland de EU moet verlaten. Volgens de PVV zou Nederland, net als Noorwegen en Zwitserland, goedkoper uit zijn buiten de EU en weer 'baas in eigen huis' worden. 9 ZETELS VERLIES.
De EU was er niet ineens, maar groeide langzaam in een proces dat eigenlijk al vanaf 1948 gaande was en dat vanaf WO II op grote steun van de Nederlandse bevolking kon rekenen.
Wellicht dat die steun ook samenhing met het feit dat Nederland tot begin jaren '90 netto-ontvanger was van die EU, mede dankzij de omvangrijke landbouwsubsidies.
Wellicht dat die steun samenhing met het feit dat de na-oorlogse politiek gesteund werd door mensen die allemaal WO II meegemaakt hadden en die allemaal wisten uit de praktijk, omdat ze het aan den lijve hadden ondervonden, dat dit land alléén kansloos is in de boze buitenwereld.
NAVO-lidmaatschap en EU-lidmaatschap konden dus op grote steun van de bevolking rekenen. Bij elke verkiezing won een pro-Europese partij. Eurokritische partijen als bijvoorbeeld een SGP of een SP wonnen vanwege hun Eurokritische houding nooit één verkiezing.
Toen we al een jaar of 13 lid waren van de EU werd er een referendum georganiseerd over een Grondwettelijk Verdrag van Europa. Het bizarre idee in de rechtse bubbel is dat er toen over het EU-lidmaatschap werd gestemd, hetgeen pertinent niet waar is.
Wat wél waar is, is dat bijna geen Nederlander wist wat er in dat Grondwettelijk Verdrag stond, dat bijna geen Nederlander wist dat dáár een fatsoenlijke uittree-regeling in stond die bv. de Brexit fatsoenlijk en zonder gezeik geregeld had.
Wat ook waar is, is dat dat Grondwettelijk Verdrag nog tot een paar weken vóór het referendum kon rekenen op een behoorlijke meerderheid, tót het bijzonder impopulaire kabinet Balkenende zich ermee ging bemoeien en mensen met een 'nee' een statement tegen het kabinet wilden maken
Dus, we kunnen constateren dat het EU lidmaatschap een bewuste keuze van 'het volk' is geweest. 'Het volk' dat in alle Kamerverkiezingen vanaf 1948 partijen aan een meerderheid heeft geholpen die vóór Europese integratie waren.
Bij de laatste verkiezingen stemden ruwweg 85% van de kiezers op een partij die van oudsher (uitgesproken) pro-Europa is.
Dat % zit dus aardig in de buurt van alle opinie-peilingen over het Nederlandse EU lidmaatschap. We kunnen zelfs zien dat partijen die uitgesproken pro-EU zijn de laatste verkiezingen wonnen (D66 en GroenLinks en Eurofractie PvdA).
We kunnen óók zien dat partijen die uitgesproken tegen de EU waren of te bang waren om zich voor Europa uit te spreken verkiezingen verloren (PVV in 2012) en PvdA in 2017.
Tot slot, politici als Baudet en Wilders zeggen 'in de geest van Pim Fortuyn' te handelen, maar Fortuyn was uitgesproken voorstander van een EU lidmaatschap en zelfs vóór uitbreiding van die EU. Wilders en Baudet liegen dus dat ze barsten. nos.nl/artikel/649816…
