Thread by @JaredDiam

چین و سودای احیا یک امپراطوری

١/٢٨ بعد از پایان دوران مائوییسم و شروع دوران جدید، نگاه مثبت به رهبر جدید این کشور شیجین پینگ Xi وجود داشت. مجسمه‌های مارکس و نشانه‌های کمونیسم کم‌‌رنگ‌‌تر شده و با کنفسیوس و لائوتزو جایگزین شدند، نشانی از تغییر نگرش احتمالی در حکومت چین.

٢/٢٨ اما این نگاه چندان دوام نیاورد و با سرکوب حرکت دانشجویی در پکن و کشتار تیان آن‌‌من امیدها رنگ باخت. در اسناد حزب کمونیست یادداشتی از Xi معروف به سند شماره ٩ به دست رسانه‌ها رسید که از ٧ مورد به عنوان دشمن چین نام می‌برد: دموکراسی بر پایه قانون اساسی، ارزش‌های فراگیر،

٣/٢٨حقوق فردی، آزادی اقتصادی، روزنامه‌نگاری آزاد، نشر تاریخ و جنایت‌‌های دوره مائو، و انتقاد از سوسیالیسم چینی. شخصی که آن را منتشر کرد به جرم خیانت زندانی شد. در کشوری که قویترین سیستم پایش شهروندان را دارد، رشد اقتصادی باعث شده تا جامعه سرکوب شده و به شدت تحت کنترل دیده نشود.

٢٨/۴ رهبران این کشور علاقه‌ای به کره‌‌شمالی یا شوروی شدن نداشتند، و یک کمونیسم پرگماتیک را در پیش گرفتند و اقتصاد را به شکل کنترل شده آزاد کردند. هدف نهایی Xi زنده کردن امپراطوری بزرگ چین است، مشابه اقتداری که قرن‌ها قبل داشت. اما سلطه‌‌ای که نه فقط سیاسی و نظامی بلکه فرهنگی بود

٢٨/۵ به عبارتی محو کردن فرهنگ مغلوب و جایگزینی آن با فرهنگ چینی‌های Han که به Sinicization شناخته می‌شود. Hanها که زمانی گروهی کوچک بودند امروزه در تقریبا چین فرهنگ و زبان آنها، ماندرین، غالب است. کمونیسم در چین نه تنها ملی‌‌گرایی پوپولیستی را زنده کرده،

https://twitter.com/jareddiam/status/1271774066953904128

٢٨/۶همچنان نیز به دنبال جذب دیگر مردمان است. زمانی تمام پادشاهی‌های همسایه چین، مطیع امپراطوری این کشور بودند. از اواخر قرن ١٨ام به تدریج دامنه نفوذ چین با ورود غربی‌ها کاهش یافت. در قرن ٢٠ام به دلایل تاریخی یک حس بی‌اعتمادی تا حدودی در همسایه‌های چین نسبت به این کشور وجود داشت.

٧/٢٨ اولین مانع برای گسترش نفوذ چین، رابطه خوب این کشورهای همسایه با آمریکاست. برای مثال ویتنام در اولین اقدام برای توسعه روابط خارجی به آمریکا نگاه کرد نه چین. اما تصمیم‌‌گیرندگان چینی بسیار فرصت‌‌طلب‌اند. کشورهایی که در دریافت وام از بانکهای غربی،

٨/٢٨به دلیل بی‌‌ثباتی و حکومتی غیردموکراتیک، دچار مشکل هستند، به راحتی می‌توانند از چین دریافت کنند. همانند سریلانکا که در نقطه مهم جغرافیایی قرار دارد، وامی سنگین برای ساخت بندر بارگیری دریافت کرد. اما توان بازپرداخت آن را نداشت، و در عوض چین این بندر را به مدت ٩٩سال اجاره کرد.

٩/٢٨ نظیر همین اتفاق در پاکستان افتاد و بندر گوادر در اختیار چین است؛ و همینطور بنادر کشورهای تانزانیا، جیبوتی، کنیا، موزامبیک، مالدیو و برمه. هدف چین به دست گرفتن کنترل شبکه حمل‌ونقل اقیانوس هند و آسیای شرقی است، که هدفی پنهانی‌‌تر نیزدارد، ایزوله کردن هند از تجارت جهانی.

١٠/٢٨ همچنین کنترل بعضی بندرها نه هدف تجاری بلکه به دلیل اهمیت استراتژیک آن است، که می‌تواند در صورت نیاز به عنوان یک پایگاه نظامی استفاده شود. البته چین همیشه ادعا کرده اهداف نظامی خارج از مرزهای خود ندارد و منتقد الگوی ژئوپلتیکی و پایگاه‌‌های نظامی آمریکاست.

https://twitter.com/jareddiam/status/1178141525940854784

١١/٢٨ Xi در دیدار با اوباما در کاخ سفید تاکید کرد که سربازان چین در خارج از مرزهای این کشور حضور نخواهند داشت. اما در روزهای ابتدایی ٢٠١٧، نیروهای نظامی چین در بندر جیبوتی رژه رفتند، که به تدریج این حضور نظامی در دیگر کشورهای آفریقایی نیز ادامه پیدا کرد.

١٢/٢٨ اما عجیب‌ترین مورد، حضور نظامی چین در تاجیکستان بود، منطقه‌ای که به طور سنتی حیات خلوت روسیه حساب می‌شد.

پررنگ‌ترین حضور چین تا کنون در آفریقا بوده، قاره‌ی ثروتمند از منابع که از کمبودهای اقتصادی بسیاری رنج می‌برد.

١٣/٢٨ اما به لطف چین هزینه مبادلات اقتصادی و حمل‌ونقل با چین کمتر از کشورهای همسایه است. آفریقا بازار خوبی برای محصولات چینی و از طرفی منبع خوبی نیز برای استخراج مواد اولیه است. دیکتاتوری‌‌ها همیشه می‌توانند روی چین به عنوان منبع مطمئن برای تامین ادوات نظامی امنیتی حساب باز کنند.

١۴/ از سودان تا ونزوئلا تا تهران. در حالیکه حمایت‌های شوروی از دیکتاتوری‌ها تا حدود زیادی شامل کشورهایی با ایدئولوژی مشابه بود، اما چین فارغ از دستگاه فکری کشور میزبان، برنامه اقتصادی و سیاسی خود را پیش می‌برد. مشکلی که چین با آن مواجه است سختگیری افکار عمومی و کشورهای دموکراتیک

١۵/ در مبادله تجاری با کشورهای سرکوبگر مانند چین است. بعد از سرکوب گسترده دانشجویان چینی در پکن در سال ١٩٨٩، فروش تجهیزات نظامی چینی به آمریکا ممنوع شد. در حالیکه ارزشهای کشورهای دموکراتیک نقطه قوت آنهاست، چین به آن از دید نقطه ضعف نگاه می‌کند. فرصت‌طلبی خصیصه چینی‌هاست.

١۶/ به عنوان هدف اول در نفوذ به کشور دموکراتیک، استرالیا را انتخاب کردند. از حفاری معادن شروع شد که باعث اشتغال‌زایی کارگران محلی شد. سپس به تدریج تبادلات تجاری به قدری گسترده شد که ١/٣ صادرات امروز استرالیا به چین است. ثروتمندان چینی روابط خوبی با سیاستمداران استرالیایی دارند،

١٧/٢٨ که تعدادی از آنها به دلیل دریافت رشوه مجبور به استعفا شدند. چین همچنین سرمایه‌گذاری‌ها گسترده‌ای در بخش مسکن و منابع طبیعی این کشور انجام داده تا جایی که مالکیت چین بر منابع آب استرالیا باعث نگرانی شده است. این حرکت موفقیت چین، در دیگر کشورها نیز دنبال شد.

١٨/به ویژه اروپا که به دلیل مشکلات مالی فرصت مناسبی بود. بندر پریوس یونان یکی از بزرگترین بنادر بزرگ مدیترانه خریداری شد، مکانی که چین در نظر داشت تا نقطه اتصال آسیا و اروپا باشد.تا ٢٠١٨، ١٠٪ بنادر اروپایی به کنترل چین درآمد.همین روند خرید شرکتهای بزرگ در دیگر کشورها نیز دنبال شد

١٩/٢٨اما کشور بسیار علاقه‌مند به مبادله با چین، انگلیس بود، که دیوید کامرون مدیریت تبادلات با چین را مدیریت می‌کند، از جمله سرمایه‌گذاری در بخش انرژی و مسکن. بعد از برگزیت، چین می‌تواند تکیه‌گاه اقتصادی خوبی برای انگلیس باشد. خریدهای چین حتی به کمپانی‌های خودروسازی آلمان هم رسید،

٢٠/٢٨ جایی که مایه افتخار مردم آلمان بود، که زنگ خطر برای اروپایی‌ها نیز به صدا درآمد. به تدریج نتیجه این نفوذ اقتصادی نمایان می‌شود. هر سال اتحادیه اروپا گزارشی از موقعیت حقوق بشر در دنیا ارایه می‌کرد که همیشه به چین اشاره داشت. از سال ٢٠١٨ به دلیل وتو اعضا انتشار آن متوقف شد.

٢١/در اوج قدرت هسته‌‌ای نظامی و اطلاعاتی، شوروی موجودیتی ترسناک و قدرتمند به نظر می‌رسید. یک امپراطوری ایدئولوژیک که به ترویج دکترین خود در دنیا بسیار مصمم بود. درواقع تنها ابزار نفوذ شوروی هم همین اقتدار نظامی بود. اما چین به ابزاری برای کنترل دست یافت که شوروی آرزوی آن را داشت،

٢٢/٢٨ ارتباطات گسترده مالی و اقتصادی با کشورها.

در دوره اوباما این رشد همه جانبه چین چندان محسوس نبود، و تنها از دید اقتصادی به آن نگریسته می‌شد نه ژئوپلتیک. اوباما بارها گفت که از ورود چین به اقتصاد دنیا استقبال می‌کنیم. البته در همان ابتدا برای حمایت از کارگران آمریکایی

٢٣/٢٨ بر لاستیک‌های چینی تعرفه مقرر کرد که در نهایت چندان موثر نبود. در دوره وزارت خارجه هیلاری طرح pivot to asia چرخش به آسیا مطرح بود که چندان به مذاق چین خوش نیامد. اما دوره وزارت جان کری دوباره توجه آمریکا به خاورمیانه معطوف شد.

٢۴/ تا اینکه از سال ٢٠١٧ دونالد ترامپ سکان هدایت سیاست خارجی آمریکا را بدست گرفت. یکی از اولین اقدامات ترامپ خروج از پیمان تجارت آزاد TPP بین کشورهایی نظیر استرالیا، برونئی، مالزی، نیوزیلند، سنگاپور، و ویتنام بود، فرصتی طلایی برای چین که جایگزین آمریکا در این کشورها شود.

٢۵/ قدم بزرگ بعدی ترامپ وضع کردن تعرفه بر تولیدات چین بود، تا در بازار آمریکا قیمت بیشتری داشته باشند و قابل رقابت با تولیدکننده‌‌های داخلی باشد. این تعرفه‌ها به دو دلیل تاثیر معناداری بر صادرات چین نداشت. اول اینکه چین در سالهای اخیر بازارهای مصرفی بیشتری در دنیا پیدا کرده

٢۶/ و همانند گذشته به بازار آمریکا وابسته نبود، دوم اینکه بخش بزرگ برخی از محصولات در چین تولید و در مرحله نهایی با انتقال به ویتنام و مالزی، با برچسب این دو کشور وارد بازار آمریکا می‌‌شوند. فرایندی که باعث ایجاد کار در این دو کشور و نزدیکی آنها به چین می‌شود.

٢٧/٢٨ با تغییر سیاست خارجی و انتقادات مداوم ترامپ از اروپا و ناتو، برخی سیاستمداران اروپایی با انتقاد از روی‌‌گردانی آمریکا، به روابط گستره‌‌تر به چین ابراز علاقه کردند. ترامپ با دید اقتصادی به مقابله با چین برخاست، بی‌‌توجه به اینکه خطر چین یک چالش ژئوپولتیک است، نه اقتصادی.

٢٨/٢٨ ترامپ همچنین بر محصولات هندی نظیر آلومینیوم و فولاد نیز تعرفه مقرر کرد، کشوری که رقیب بزرگ منطقه‌ای چین است.
مسأله چین امروز به یک مشکل مورد توافق هر دو حزب آمریکا/bipartisan است، و بیش از همیشه به همکاری و اعتماد بین کشورهای غربی نیاز دارد.