۱. این #رشته_توییت طولانی رو خطاب به کسی نوشتم که خیلی سال پیش بهم #تعرض کرد، #آزار_جنسی داد، و به تمامیت جسمانیم #تجاوز کرد. توی توئیت آخر، اکانتش رو تگ می‌کنم به‌همراه چند تا عکس. امیدوارم حالم بهتر بشه بعد از انتشار این توئیت. اگه زودتر میخواین بدونین چی شد، برین به توئیت ده.
۲. آقای حجت‌الاسلام و المسلمین #محمدرضا_درانی،
وقتی روی من خوابیدی و خودت رو ارضا کردی، پسربچه‌ی ۱۲ یا ۱۳ساله بودم. و تو مرد ۲۶ یا ۲۷ساله. بعد از حدود ۲۰ سال، همین روزها هزار بار تاریخ‌ها رو عقب و جلو کردم تا ببینم دقیقن کی بود، اما پیدا نمیکنم. میدونی چرا؟ چون
وقتی روی من خوابیدی و خودت رو ارضا کردی، پسربچه‌ی ۱۲ یا ۱۳ساله بودم. و تو مرد ۲۶ یا ۲۷ساله. بعد از حدود ۲۰ سال، همین روزها هزار بار تاریخ‌ها رو عقب و جلو کردم تا ببینم دقیقن کی بود، اما پیدا نمیکنم. میدونی چرا؟ چون
۳. بیست سال تمام سنگینی وزنت رو روی بدنم انکار کردم.
نمی‌خواستم برات بنویسم. نوشتن برای من مایه‌گذاشتن از جانه. نمی‌خواستم حتی اینقدری به تو اعتبار بدم که مخاطب نوشته‌ام باشی. هنوزم نمیدونم چی بگم بهت. آقای درانی، وقتی به من و خدا می‌دونه چند نفر دیگه تعرض کردی مرد بالغی بودی که
نمی‌خواستم برات بنویسم. نوشتن برای من مایه‌گذاشتن از جانه. نمی‌خواستم حتی اینقدری به تو اعتبار بدم که مخاطب نوشته‌ام باشی. هنوزم نمیدونم چی بگم بهت. آقای درانی، وقتی به من و خدا می‌دونه چند نفر دیگه تعرض کردی مرد بالغی بودی که
۴. برای تحصیل و تکمیل علوم دینی و تبلیغ دین آمده بودی به شهر ما. و در طویله‌ای که هیچ فهمی از تعرض، تجاوز، و جنسیت وجود نداره، شغل هم بهت داده بودند: امام‌جماعت مدرسه راهنمایی پسرانه. آخوندها هم حتمن رقابتی داشتند و دارند برای «جذب نوجوانان» به دین. تو هم رابطه ایجاد کرده بودی با
۵. با بچه‌ها هم در مدرسه، هم بیرون مدرسه. و در سیستم معیوبی که تربیت فقط یعنی سر صف بلندتر صلوات بفرستیم و زنگ نماز که شد پشت سر حجت‌های مسلمین و نشانه‌های خدا صف ببندیم، قطعن حواس هیچ کس به سوءاستفاده‌ی جنسی نبود. و تو این رو خوب می‌دونستی. ماها بچه‌های سر به راهی بودیم که
۶. سرمون به درس و مشق بود. و ایدئولوژی غالب جمهوری اسلامی سرتاسر ما رو بلعیده بود. خیال می‌کردیم قدم زدن و حرف زدن با آخوند چیزی یادمون میده و بزرگترمون میکنه. حتی یادمه که کتاب گنده‌ای داشتم به اسم سیره چهارده معصوم. از روی یه بخشیش برات خلاصه نوشتم و دادم خوندی و تعریف کردی.
۷. بچه‌ها رو جمع می‌کردی توی حجره ات، توی اتاقت، توی حوزه علمیه. چرا هیچ‌کس توی اون خراب‌شده نمیومد ببینه تو چه غلطی داری میکنی؟
من نمیدونم چه رابطه‌ای با تو داشتم. نقش برادر بزرگتر به تو داده بودم؟ یا شاید نقش پدر جوان؟ هرچی بود اعتماد بچگانه‌ای داشتم بهت. اینقدر اعتماد داشتم
من نمیدونم چه رابطه‌ای با تو داشتم. نقش برادر بزرگتر به تو داده بودم؟ یا شاید نقش پدر جوان؟ هرچی بود اعتماد بچگانه‌ای داشتم بهت. اینقدر اعتماد داشتم
۸. که حتی وقتی شایعه پیچید توی مدرسه که تو با بچه‌ها «ماجرا» داری باور نکردم. «ماجرا»! یادم نیست که چه شایعه‌ای شده بود و از چه کلمه‌ای استفاده میشد. ولی اومدی برام توضیح دادی. چهره مظلوم حق به جانب گرفتی که ببین این شایعه‌ها رو فلانی که بچه بد و شر و تخس و بدذاتیه درست کرده.
۹. پسربچه‌ای مثل من توی اون سن، توان فکر کردن نداشت. لابد باور کرده بودم حرفت رو. حتی یادم نیست که این شایعه‌ها بعد از تعرض تو به من بود یا قبلش. لعنت به تو. اون روزی که روی بدن کوچیک من خوابیدی، پرت شده به یک جای بی‌زمان توی ذهنم. حتمن خودت بهتر یادته:
۱۰. یا تابستون بود یا یه روز تعطیل. به بابام گفتم آقای درانی دعوتم کرده برای ناهار به اتاقش. بابام هم به تو اعتماد داشت. بزرگتری بودی که حجیت داشتی، مقبولیت داشتی، آخوند بودی. ناهار خوردیم کنار سفره روی زمین. هم‌اتاقی‌ات قبل از لقمه گرفتن، نمک ریخت کف دستش و خورد و گفت:
۱۱. امیرالمؤمنین قبل از غذا نمک می‌خورد. هم‌اتاقیت اتاق رو زود ترک کرد. با هم هماهنگ کرده بودین؟ یا تصادفی بود که از اتاق رفت بیرون و برنگشت؟ غذا که تموم شد، گفتی حدیث هست که بعد از غذا خوبه دراز بکشیم. کنار هم دراز کشیدیم. سرمون روی یک بالش بود یا دوتا؟ کنار هم دراز کشیدیم.
۱۲. داشتیم حرف می‌زدیم. نه! تو داشتی حرف میزدی. من بچه چی داشتم که بگم؟! بغلم کردی؟ یادم نیست. از اینجا هیچی یادم نیست. حتمن خودت بهتر یادته. صحنه‌بعدی که یادمه و هیچ وقت یادم نرفت و نخواهد رفت اینه: روی من خوابیدی. سینه به سینه. لباس تن هر دومون بود.
۱۳. از روی لباس آلت نرینگیت رو میمالیدی روی بدنم. بعد جلوی شلوارت خیس شد. ارضا شدی. دیدم خیسی شلوارت رو. نگاهت هم یادمه. چرا اینقدر صورتت دور به نظرم میاد؟ دست کشیدی روی شلوارم که ببینی روی شلوار من جای خیسی خودت مونده یا نه. نمیدونم مونده بود یا نه. تو بهتر میدونی. مونده بود؟
۱۴. بعد بلند شدی. از اینجا به بعد هم هیچی یادم نیست. نمیدونم بعدش چی شد. چی گفتی، چی گفتم، چجوری اومدم بیرون. هیچی یادم نیست. تو خوب یادته حتمن. همین دو سه تا صحنه از پسربچه‌ای که یخ‌زده، قفل‌شده، خشکش زده، و شوکه شده، قاب گرفته شد و رفت توی ذهنم. هیچ وقت یادم نرفت،
۱۵. تا همین چند روز پیش که به کمک تراپیستم کشیدمش بیرون از کنج خاک‌گرفته ذهنم: بدنم لرزید، دستام لرزید، چشمام لرزید، قلبم لرزید، نفسم لرزید وقتی دیدم چطوری عفونت تعرض جنسی ای که به من کردی، ۲۰سال تمام گند زد به تمام روابطم با تمام مردها و زن‌های اطرافم، به اعتماد به نفسم،
۱۶. به عزت نفسم و ده ها چیز دیگه‌ای که تو از فهمش عاجزی. الان چند دقیقه است که زل زدم به مانیتور. نمیدونم چی بنویسم. یه صدایی توی سرم میگه ازش بخواه جزئیات رو به یادت بیاره. یه صدای دیگه‌ای میگه ولش کن. صلن برام مهم نیست چی کار میکنی بعد از خوندن این پیغام.
۱۷. ولی آخه عوضی! من بچه بودم. هیچ فهمی از سکس نداشتم. هیچ درکی از رابطه و لذت جنسی نداشتم. چطور تونستی؟ اسمت رو گوگل کردم و دیدم که سخنرانی و مصاحبه میکنی درباره اسلام و خانواده و زن و حجاب. دیدم توی توییتر جمله‌های قصار لوس مینویسی. توییت‌هات رو نگاه کردم و نفسم تند شد.
۱۸. چطور تونستی؟ چی گفتی بهم توی اون لحظه‌های قبل از اینکه بخوابی روم؟ چی کار کردی باهام قبل از اینکه بخوابی روم؟ چی گفتی بهم قبل از اینکه آبت بیاد؟ چی گفتی بهم بعد از اینکه آبت اومد؟ چطور سکوت اون بچه معصوم و نگاه‌شوک‌زده اون بچه معصوم داغونت نکرد این همه سال؟ بعد از اینکه آبت
۱۹. اومد من چی گفتم بهت؟ شکر کردم برای ناهار؟ دست دادم بهت؟ خدافظی کردم تا بعد؟ چجوری رفتم بیرون از اون اتاق؟ چطوری روت شد بعدن دوباره برگردی به این شهر؟ چی فکر میکنی راجع به من؟ چی فکر می‌کردی راجع به من؟ چطور تونستی لعنتی؟ بیشتر از این شریکت نمیکنم با سؤال‌های ذهنم.
۲۰. پست‌تر از اونی هستی که بیشتر از این نزدیکت کنم به مغزم. فقط این رو بدون که تنها کاری که ازت نمیخوام بکنی عذرخواهی از منه. دیگرانی که این بلاها رو سرشون آوردی، تعرض کردی و دستمالی کردی و آزار دادی پیدا کن و ازشون عذر بخواه، اما از من نه. و این رو هم بدون که حقارت و حماقتت برام
۲۱. صدچندان میشه اگر با یادآوری تعرضی که به من کردی، از خداوند طلب بخشش کنی و الهی العفو بگی. لی یک کار میتونی بکنی. سعی کن بفهمی که چطور نظام فرهنگی‌ای که خودت بخشی از اونی، طرفدارشی، و مبلغشی، تو رو تبدیل کرد به متجاوز، و من رو به قربانی. به تو اجازه داد که
۲۲. آلت مردانه‌ت رو ابزار تعرض کنی، نه فقط علیه من، بلکه احتمالن همه‌جای زندگیت، علیه خیلی‌ها، مثلن وقتی داری درباره خانواده و زنان و اراجیف میگی. ببین و بفهم که وقتی منتقدان شماها علیه مردسالاری حرف می‌زنن از چی حرف می‌زنن. بیشتر از این توی کثیف رو خطاب نمیکنم.
۲۳. چند کلمه‌ای هم بنویسم برای مردهایی که دارن این رشته‌توئیت‌رو می‌خونن. من با شما در نرینگی شریکم. مردانگی ماها در این جامعه فاسد مساوی است با اعمال چیرگی و سلطه و قدرت هم بر زنان و هم بر مردانی که ذره‌ای، فقط ذره‌ای، دورند از تعاریف تیپیکال مردانگی.
۲۴. این روزها زیاد می‌خونیم شرح تعرض و تجاوز هم‌جنس‌هامون رو. ساختار مردسالار از همه ما مردها، هم قربانی ساخته هم متجاوز و آزارگر و جنسیت‌زده. همه‌ی ما به یک اندازه شریکیم در وخیم‌تر کردن سرطان جنسیت‌زدگی در ایران. مطلقن هیچ مرد ایرانی‌ای وجود نداره که خواسته یا ناخواسته، دانسته
۲۵. یا نادانسته، مستقیم یا غیرمستقیم، چرخ مردسالاری رو روغن‌کاری نکرده باشه. «شر» دم‌دست است، همین‌جاست، بیخ گوشمان. این روزها که گزارش شر تجاوز و تعرض مدام تکرار میشه، باید بخزیم توی خلوت خودمون و ببینیم چی کار کردیم با زنان این جامعه و با خودمون.
۲۶. مطمئنم که رد و نشونی از آزار جنسی توی رفتار تک‌تک‌مون پیدا میشه. خیال می‌کنیم که آزار و تجاوز کار ما نیست و کار «آدم بدها» ست، و همین فرافکنی باعث میشه شراکت خودمون در شر زن‌ستیزی و جنسیت‌زدگی و اعمال قدرت نرینه بر زنان و مردان رو نبینیم.
۲۷. شر دم‌دست و بیخ گوشمونه. و تا وقتی ما مردها، دسته‌جمعی، فکری به حال این کثافت جمعی نکنیم، و نقش خودمون رو توی این کثافت جمعی نبینیم، در بر همین پاشنه خواهد چرخید.
پایان.
پایان.
و برای آشنایی بیشتر با #محمدرضا_درانی @yBL2CW0DvFPVo9N می‌تونین به این ویدئوهای زیر نگاه کنید.
