The King has come for Darshan. He is no ordinary King for he had rejuvenated the Pandya Kingdom & won territories up to Nellore. Besides, he is one of the richest kings at that time with Gold beads lying in Madurai streets like Marbles. No wonder Bhattars are running here & there
to complete the Puja on time so that the King won’t be waiting for long. Suddenly they found the Theertha Pathiram(vessel with Holy water) missing. The Kaingaryaparar forgot to bring it. Understanding the situation, the King didn’t hesitate for a moment. Taking his Golden Kritam
he gave it to Bhattars to collect the Holy water. Everyone was stunned. He smilingly told them “I am blessed today to perform this Seva to Lord”. Besides that, he Gold plated the entire Pranavakara Vimana of Lord Sriranganatha. He performed Tulabhara standing in a moat
with his elephant & his queen. Gold & jewels worth equal weight donated to the Lord including this beautiful Pandiyan Kondai. It is for this reason, even today, the Bhattars say ‘Sundara Pandiyan Pidithen’ twice during Pujas, a honour only the great Jatavarma Sundara Pandya gets
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
A thread on some of the important Durga Vigrahas from the archives, on the auspicious occasion of #DurgaAshtami
One of the oldest Durga from Pallava era, from Singavaram. Here Goddess is seem with the Prayoga Chakra.
Durga from Varaha Mandapa, Mamallapuram. A devotee performing Navakandam on the right side of the Goddess. This is one of the common features found in many of the medieval Durga panels.
You can also notice two Vahanas of Durga, Lion & Deer on both sides.
As usual, the 'historian' is back with an article in Print with the usual incorrect facts, half truths and the known Chola hate. Here are some of the 'gems' from the article.
"In the hill’s vast history, it’s relatively recent—around the 9th-10th centuries CE—that it became sacred to Vishnu as Venkateswara"
The sanctity of the holy Hill as an abode of Vishnu is there since the Sangam period of Tamil Nadu. Texts such as Tolkappiyam, Silappadiharam have praised the deity of Mahavishnu in Tirumala Hills since the beginning of common era. Azhwars right from 6th Century have sung in praise of Tirupati Perumal in many verses. So it is ameturish to say that the shrine became 'sacred around 9-10th century.
"From the 11th century, the Cholas unleashed conquests across southern India and lavished Tamil temples with captured war loot"
Amazing to say the least. What is the proof that Cholas lavished temples with 'war loot'. Even before their great wars, Cholas along with the other Kings in the region have patronized many times. The entire temple building activity of Cholas were ushered when they were a small kingdom. Historians need to get their facts right.
"By the early 11th century, temple inscriptions first mentioned its processional bronzes and a ritual calendar of just seven days"
Totally incorrect 'fact'. The first of the inscriptions in the temple are from Pallava era. The first major inscription is from the Pallava queen Samavai, who belonged to the 9-10th century and donated the bronzes and established the festivals.
The first major inscription of Cholas is from Rajaraja Chola's era, which was also from 10th Century.
அடிப்படை எதுவும் தெரியாமல் எழுதுவது எப்படின்னு இவங்க கிட்டத்தான் “கற்றுக்கொள்ளவேண்டும்”. முருகன் எப்போதுமே வேதக்கடவுள் தான். சங்க இலக்கியமான திருமுருகாற்றுப்படை சொல்வதென்ன ?
“மந்திர விதியின் மரபுளி வழாஅ
அந்தணர் வேள்வி ஓர்க்கும்மே; ஒரு முகம்”
வேத மந்திரங்களின் மாறாமல் அந்தணர்கள் தரும் வேள்வியை முருகனின் ஒரு முகம் ஏற்குமாம்.
அது மட்டுமா
“ஆறு எழுத்து அடக்கிய அரு மறைக் கேள்வி
நா இயல் மருங்கில் நவிலப் பாடி”
வேத மந்திரங்களை ஓதியே முருகனை வழிபடுகிறார்களாம். இன்னொரு சங்க நூலான பரிபாடல் சொல்வது
“அறு முகத்து ஆறு இரு தோளால் வென்றி
நறு மலர் வள்ளிப் பூ நயந்தோயே!
இரு பிறப்பு, இரு பெயர், ஈர நெஞ்சத்து,
ஒரு பெயர், அந்தணர் அறன் அமர்ந்தோயே”
வள்ளியை மணம் புரிந்த முருகன் அந்தணரின் அறத்தில் அமர்ந்திருக்கிறானாம்.
அடுத்து ஆறுபடை வீடுகளைப் பற்றி இஷ்டத்துக்கு அடித்து விடுகிறார் கட்டுரையாசிரியர். முதன்முதலில் ஆறு படை வீடுகளைப் பற்றிச் சொல்வதே சங்க இலக்கியமான திருமுருகாற்றுப்படைதான். திருப்பரங்குன்றம், திருச்செந்தூர், திருஆவினன்குடியான பழனி, திருஏராகமான சுவாமிமலை, குன்றுதோறாடல், பழமுதிர்ச்சோலை என்று வரிசைப்படுத்துபவர் சங்கப்புலவரான நக்கீரர்
முருகனின் வேல் ஏதோ தமிழ்நாட்டுக்கு மட்டும் உரியது என்று சொல்வதுதான் ஆகப்பெரிய காமெடி. இந்தியாவில் கிடைத்த ஆகப்பழமையான முருகன் உருவங்கள் வட நாட்டில் தான் கிடைத்திருக்கின்றன. அவை அனைத்திலும் வேலோடு தான் முருகன் காட்சியளிக்கிறார். எல்லாம் பொயுமு விற்கு முந்தயவை.
Saw this quote in FB, posted by one of the known handles and hence there is no room to doubt that this is a fake one. It is indeed surprising that a ‘professor’ from a reputed university, especially in Tamil Chair, has made such an incorrect statement. It even raises doubts in terms of how much Sangam literature he knows.
Let us look at how Sangam texts describes Aryans.
“ஆரியர் பொன் படு நெடு வரை புரையும்” says Agananooru 398. This means Ariyars are those who lived near Himalayas whose icy glaciers shine like Gold. This fits into the definition of inhabitants of Aryavarta, who were called as Ariyars by Tamil poets. Another Sangam text Pathitrupathu says ‘ஆரியர் துவன்றிய பேரிசை இமயம்’, that Aryas lived near the Himalaya.
The Sangam text “Kurinji Pattu” was sung to inform the Arya King Brahadatta about the process of marriage in Tamilagam. There are many such ‘Kings’ from Arya Varta mentioned by Tamil literature
Many Tamil sangam texts speak about the war between Kings from Aryavarta and Tamil Kings “ஆரியர் துவன்றிய பேரிசை முள்ளூர்”, says Natrinai 170 mentioning about the war at Mullur between one Malayan and Ariyar army.