Een onderwerp waar ik iha probeer m'n handen niet aan te branden: abortus. Maar ik zie de laatste weken zoveel verhitte debatten voorbij komen, dat ik toch maar een poging heb gedaan om m'n voorlopige gedachten op een rij te zetten. Ziehier academia.edu/44181381/Abort…
En ik maar denken dat dit onderwerp in Nederland toch niemand meer boeit...
300 views in minder dan een uur, zelfs uit de USA. Benieuwd of dat nog invloed heeft op de benoeming van Barrett.
Dit draadje van wereldrecordlengte hang ik er nog maar even aan. Dit gaat over de verantwoordelijkheid van de man. Voor hem is het namelijk best makkelijk om ongewenste zwangerschappen te voorkomen.
Zie nu dat het vandaag warempel internationale abortusdag is. Had ik helemaal gemist. Wat dit zegt over het feit dat ik uitgerekend vandaag de drang kreeg dit stuk te schrijven, laat ik aan metafysischer ingestelde types over.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Ik krijg het niet bij elkaar. 1. Moeten we van Israël verwachten dat het de moordende en verkrachtende griezels v Hamas als buren blijft houden? 2. Mag de vernietiging van Hamas nagestreefd worden met zoveel burgerslachtoffers en met tactieken v uithongering etc.? >>
Of ik het bij elkaar krijg, zal dit conflict verder ook niet beïnvloeden, maar het lijkt erop dat het voor zoveel mensen hier allemaal heel eenvoudig is. En dat begrijp ik niet. Mij lijkt het een duivels dilemma, een verlammend moreel vraagstuk.
Moreel komen we hier terecht in het vraagstuk van de rechtvaardige oorlog, maar dan in een moderne tijd met enorm zware wapens met oneindig veel meer dodelijk potentieel dan zwaarden en musketten.
'Zionisten niet welkom'. Het lijkt erop dat actievoeren voor sommigen een vorm van zingeving is (het geeft een emotional high, groepsgevoel, verbondenheid), die je niet moet verstoren door het politieke gesprek met (mogelijk) andersdenkenden.
Net zomin als Israëli's ooit vrede zullen hebben zonder serieus het gesprek aan te gaan met Palestijnen en hun pijn, zo zullen Palestijnen en hun voorvechters nooit iets bereiken zonder serieus te luisteren naar Israëli's en hun zorgen en angsten.
Actievoeren is een politieke daad, daad van burgerschap. Maar dat kan het alleen zijn wanneer het ook politiek overleg en politieke samenwerking als oogmerk heeft. Het is daarom onvermijdelijk dat men het gesprek zoekt met ideologische tegenstanders. Anders wordt het destructief.
Nog even over dat vaagchristelijke jargon van Vlaardingerbroek ('de toren van Babel moet vernietigd worden'). Zij bedoelt daarmee de EU. En zij vervolgt met 'we moeten onze wapenrusting aantrekken'. Daarmee verwijst zij naar twee Bijbelteksten: Genesis 11 en Efeziërs 6. >>
De toren van Babel gaat over het verhaal van de spraakverwarring: om Gods doel dat de mensheid 'de aarde zal vervullen' te bereiken, moeten zij niet samenklonteren, maar zich verspreiden. Vandaar de spraakverwarring. Nergens wordt in dit verhaal gesproken van 'vernietigen'. >>
In de christelijke traditie is de toren van Babel wel losjes gebruikt als aanduiding van megalomane projecten die menselijke kracht en samenwerking verheerlijken. Vlaardingerbroek gebruikt dit zo voor de EU. En roept op die toren te vernietigen. Zie de referentie naar Ef. 6. >>
Een vraag die zich opdringt: waarom zou iemand die gedoopt wil worden dit in vredesnaam doen in een event waar niemand hem/haar kent, waar hij/zij niet mee verbonden is, en waar hij/zij nooit meer terugkomt?
Nieuw is het fenomeen overigens niet. De 'industrialisering' van bekering (compleet met 'het is een opdracht') vinden we al in de 19e eeuw (screenshot uit m'n boek Vrede op aarde, H1). Maar we weten inmiddels ook een paar dingen. Namelijk... >>
1. Het overgrote deel van mensen die in zo'n event een 'zondaarsgebed' baden (inmiddels blijkbaar geüpgraded tot de doop) zat een jaar later nergens in een kerk. 2. Kerkgroeigedreven snelle 'bekeringen' leidden eigenlijk nooit tot rechtvaardiger samenlevingen (zie Chris Wright).>
Laten we zeggen dat we minstens deze bronnen v eigenwaarde hebben: 1. nationaliteit. 2. groep/gemeenschap, 3. baan/opleiding. Drie ontwikkelingen zijn dan te begrijpen: 1. Naarmate mensen meer eigenwaarde ontlenen aan hun baan/opleiding, doen zij dat minder uit de andere bronnen>
> 2. Naarmate mensen meer eigenwaarde ontlenen aan opleiding/baan, zullen zij hieraan vaker uitdrukking geven door minachtend te doen over natie en gemeenschap (traditie, familie enz.) als bronnen van eigenwaarde. >>
> 3. Naarmate mensen minder opleiding en minder goede banen hebben, zullen zij meer eigenwaarde ontlenen aan nationaliteit en gemeenschap (traditie, familie enz.). En dit verklaart vervolgens waarom hoger- en lageropgeleiden zo typisch botsen als het gaat om nationalisme e.d. >
Intussen op de westelijke Jordaanoever: het kolonistengespuis gaat ongehinderd tekeer. Al honderd moorden sinds 7 oktober @nrc nrc.nl/nieuws/2023/10…
Het zijn verkillende berichten.
Een eventuele tweestatenoplossing wordt door deze landroof effectief om zeep geholpen. Verder is het een boodschap aan Gaza: verwacht niks goeds van Israël als jullie het verzet staken. Doffe ellende.