1. İslamın ilk asırlarında din; bir dünya görüşü sunuyor, yeni bir kültür ve medeniyet inşa ediyor, varlık ve insana karşı yeni bir bakış açısı kazandırıyor, sosyal hayatı tanzim ediyordu. Günümüzde ise salt inanç ilkelerine ve ritüellere indirgenmiş durumda.
SıraSana Gelmeden
SıraSana Gelmeden
2. Bütün boyutlarıyla yaşanmayan bir din hakkında isabetli yorumlar ortaya koyabilmek gerçekten çok zor. Tatbik edilmediği ve hayata taşınmadığı için ne gerçek ihtiyaçlar görülebiliyor ne de söylenilenler anlaşılıyor. Bu yüzden çoğu tartışma, teori ve polemikten öte geçemiyor.
3. Kimileri onu vicdana veya cami duvarları arasına hapsetmeye çalışıyor, kimisi de sadece teorik ve felsefi cephesiyle ele alıyor. Bir türlü bütüncül bir bakış yakalanamıyor, dinin ruhuna vâkıf olunamıyor, zaman ve şartlara uygun yorumlar yapılamıyor.
4. Dinle yaşanan gerçek hayatın arası mağriple maşrık arası kadar açıldığı için; dini anlama ve yorumlama konumunda bulunan insanların bile sözünü ettikleri İslamla yaşadıkları gerçeklik arasında derin uçurumlar ve korkunç bir düalizm var.
5. Din, hayatın içinde olmadığı, hükümleri uygulanmadığı, düzenlemeleri kaale alınmadığı için problemler her geçen gün daha da artıyor. İslamın yaşanmamasından ortaya çıkan problemlere İslam içinden çözüm bulma çabaları çok da işe yaramıyor.
6. İlk asırlarda müslümanlar kendi kurdukları bir dünyada yaşıyorlardı. Dolayısıyla değişimle ve ortaya çıkan problemlerle baş etmek, yeni içtihatlar yapmak nispeten kolaydı. Yaşadığımız zaman kucağımıza öyle problemler bırakıyor ki çözmek bir yana çoğu zaman anlayamıyoruz bile!
7. Kısacası, düşünce ve aksiyon baş başa gitmediği, üretilen bilgiler uygulama şansı bulmadığı, teoriler pratikle buluşmadığı sürece; kafa karışıklıklarını gidermek ve dini de ilgilendiren kangren olmuş sorunlara gerçekçi çözümler üretmek hiç de kolay görünmüyor.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
