ΧΟΡΗΓΩΝΤΑΣ ΔΩΡΕΑΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ
Δεν με πειράζει καθόλου που έγινε και λίγο ντίσκο ο Παρθενώνας. Το περίμενα πολλά χρόνια να τον δω να περνάει και από αυτή τη φάση, όπως έχει περάσει τα πάνδεινα τόσους αιώνες.
Δεν με πειράζει καθόλου που έγινε και λίγο ντίσκο ο Παρθενώνας. Το περίμενα πολλά χρόνια να τον δω να περνάει και από αυτή τη φάση, όπως έχει περάσει τα πάνδεινα τόσους αιώνες.
Την πρωτοχρονιά του millennium δεν τα καταφέραμε. Τώρα με αυτό το βιντεάκι που θυμίζει λίγο Ολυμπιακούς 2004 και τελετή έναρξης που την φώτισε η ίδια σχεδιάστρια, μου αρέσει πολύ.
Υπάρχει, όμως, ένα μεγάλο «όμως».
Μιλάμε για ένα οικουμενικό μνημείο. Αυτά δεν γίνονται με αναθέσεις
Μιλάμε για ένα οικουμενικό μνημείο. Αυτά δεν γίνονται με αναθέσεις
Μπορεί να υπάρχουν χίλιες φορές καλύτεροι σχεδιαστές από την κυρία Ντεκώ και στον Παρθενώνα αξίζει ο καλύτερος των καλύτερων. Όχι ο αγαπημένος του Ιδρύματος Ωνάση.
Οι χορηγοί επιχειρούν να επιβάλλουν τους δικούς τους ανθρώπους με ένα μόνο επιχείρημα: ότι θα τους πληρώσουν αυτοί. Ε, λοιπόν, ΔΕΝ αρκεί αυτό το επιχείρημα.
Υπάρχουν κανόνες διαφάνειας και υγιούς ανταγωνισμού. Γιατί να μην υποβάλλει κάθε υποψήφιος από όλο τον κόσμο μία πρόταση φωτισμού και να εμπιστευτούμε το προσωπικό γούστο του κ. Παπαδημητρίου ή ακόμη και της κ. Μενδώνη;
Γιατί να στερηθεί την υπέρτατη τιμή να διαγωνιστεί καθένας που έχει έννομο συμφέρον κι ας είναι και χορηγός;
Μόνο και μόνο επειδή πλήρωσε το Ίδρυμα; Ρωτήσαμε διεθνώς ΠΟΣΑ ιδρύματα θα πλήρωναν πολλαπλάσια για να φωτίσουν τον Παρθενώνα;
Λοιπόν, όχι: ούτε οικονομικά συμφέρει αυτό την χώρα. Είναι εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος να αναλαμβάνουν κάθε φορά, σαν να είναι μονόδρομος, οι αυτοπροτεινόμενοι αισθητικοί σωτήρες, όταν δεν ξέρουμε καν τι άλλο καλύτερο μπορούσαμε να έχουμε από την ελεύθερη αγορά.
Το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτό που φαίνεται και θα τολμούσα να μιλήσω ακόμη και για απαγορευμένη κρατική ενίσχυση που στρεβλώνει τον ελεύθερο ανταγωνισμό: το «δωρεάν» είναι στην πραγματικότητα ένα τεράστιο εφόδιο σε βιογραφικό, εμπειρία,
που παρέχονται με απολύτως αδιαφανή διαδικασία κατά τρόπο που δυσχερώς συμβιβάζεται με τους κανόνες που διέπουν τα δημόσια έργα.
Ακούγονται θεωρητικά, μέχρι να βρεθεί ο θιγόμενος που θα προχωρήσει στο διάβημα και θα τα τινάξει όλα στον αέρα.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
