Draadje over iets wat me mateloos irriteert aan crisisdiensten, GGZ, etc. Iets wat ik eigenlijk niet vindt kunnen. Zijn jullie het hier mee eens? Input wordt gewaardeerd 💖(1/8)
Dat is de vraag "Wie in jouw omgeving kan je nu steunen/opvangen?" en om eerlijk te zijn is dat echt absoluut niet oke.
Het is NIET de taak van vrienden/familie om je op te vangen in tijden van crisis/momenten dat je niet veilig bent voor jezelf (2/8)
En toch is dit vaak de eerste stop. Wie kan mij ondersteunen? Het is niet normaal om aan te kloppen bij je beste vrienden met "hoi, ik wil dood en de crisisdienst zei dat ik steun moest zoeken in mijn omgeving, dus hier ben ik" (3/8)
En natuurlijk snap ik dat ze het ook niet zo bedoelen. Maar het punt is en blijft; het is niet de verantwoordelijkheid van je omgeving en de mensen die dicht bij je staan om te steunen op die manier (4/8)
Het is wel helemaal oke om hulp en steun te vragen zo af en toe, maar ik denk dat ik zeker niet de enige ben die het te vaak heeft meegemaakt dat een vriend(in) zei "dit is me te veel". En daarnaast wil je er gewoon niemand mee lastigvallen (5/8)
Persoonlijk zit ik al enorm vaak met de angst om te veel te zijn. Ik heb regelmatig nachten dat ik echt niet meer vooruit wil, dat ik mezelf helemaal kapot moet maken. Ik KAN niet iemand "in mijn omgeving" vragen om dan bij me te zijn. (6/8)
Dan leg ik mijn veiligheid in de handen van iemand die daar niet in is getraind/opgeleid EN het legt een onnodige druk op de band die je met die persoon hebt. Het is doodeng om iemand te vragen je te steunen op zo'n moment (7/8)
Al helemaal omdat je WEET dat dit zwaar en veel is. En dat is een verantwoordelijkheid die je niet zomaar op mensen kan gooien. En TOCH is het de eerste vraag die gesteld wordt. Dat is eigenlijk niet oke, in mijn mening (8/8)
Alright, dat moest er even uit :P
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh