1. Επειδή αρκετή κουβέντα γίνεται τελευταία περί διασωληνωσεων και ΜΕΘ, είπα να γράψω κάποια πράγματα από την πλευρά του κλινικού γιατρού που έχει βρεθεί στη θέση να πρέπει να πάρει μια τέτοια απόφαση. Θα ξεκινήσω από τα εύκολα που είναι οι ενδείξεις για διασωληνωση ενός ασθενούς
2. Οι ενδείξεις λοιπόν είναι σαφείς. Αναπνευστική ανεπάρκεια που δεν αντιρροπειται με οξυγόνο/μη επεμβ. αερισμό (Bipap), σοβαρή αναπνευστική οξέωση, αδυναμία προστασίας αεραγωγού (πχ σε κώμα ή μειωμένο επίπεδο συνείδησης), σοβαρή μεταβολική οξέωση, σοβαρή αιμοδυναμική αστάθεια.
3. Αυτό που είναι πολύ πιο δύσκολο είναι το ποιος ασθενής θα διασωληνωθει. Κάποιοι θα πουν ότι οι γιατροί γουστάρουν να το παίζουν θεοί και να αποφασίζουν ποιος θα ζήσει. Όχι.Όταν κληθείς να πάρεις μια τέτοια απόφαση εύχεσαι να μπορούσες να τους διασωληνωσεις όλους ή σχεδόν όλους
4. Δε μπορείς όμως. Η πιο σύντομη εκδοχή είναι ότι θα διασωληνωσεις τον ασθενή που έχει σοβαρές ελπίδες να βγει από τη μονάδα. Ασθενής με νόσημα τελικού σταδίου δεν πρέπει να διασωληνωθει, ακριβώς γιατί η πιθανότητα να βγει είναι ελάχιστη και το προσδόκιμο ζωής μικρό.
5. Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί είναι τα προβλήματα μετά τη διασωληνωση. Αρκούν μερικές μέρες στη μονάδα με νευρομυικο μπλοκ για να επέλθει σοβαρή μυϊκή ατροφία. Αν αυτό συμβεί σε 80χρονο πχ σημαίνει αποκατάσταση μηνών μετά για να περπατήσει ξανα.
6. Αν αυτό συμβεί σε ασθενή με προσδόκιμο λίγων μηνών (πχ λόγω καρκίνου) σημαίνει ότι ο ασθενής θα περάσει τις τελευταίες του βδομάδες στο κρεβάτι. Όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι δε θα πάθει καμία λοίμωξη, ενδονοσοκομειακη ή άλλη.
7. Για αυτό πολύ σημαντικό σε ένα χρόνιο νόσημα είναι η σωστή ενημέρωση από το θεράποντα γιατρό. Πχ θεωρώ ότι δεν είναι ηθικό προς τον ασθενή με μη ιάσιμο καρκίνο με προσδόκιμο μηνών να διασωληνωθει. Αντίστοιχα παραδείγματα πολλά. Πχ βαριά άνοια, επιδεινουμενα νευρομυικα νοσήματα
8. Η ηλικία από μόνη της δεν είναι αντένδειξη αλλά η κατάσταση του ασθενή είναι. Ένας 90χρονος με πνευμονία και συννοσηροτητα που μπαίνει στη ΜΕΘ μάλλον δε θα βγει. Ένας 60αρης με κίρρωση δύσκολα θα βγει. Ένας 75αρης κατά τα άλλα υγιης έχει ελπίδες να τα καταφέρει.
9. Αυτό που έγινε στην Ιταλία την άνοιξη και που φοβούνται ΟΛΟΙ, είναι το triage. Δηλαδή να μείνουν εκτός μονάδας ασθενείς (πχ σχετικά υγιεις 70αρηδες) ενώ έχουν προτεραιότητα αλλοι (υγιείς νεότεροι), λόγω ελλείψεως κρεβατιών. Να χαθουν δηλαδή άνθρωποι που θα είχαν ελπίδες
10. να τα καταφέρουν αρκεί να υπήρχε κρεβάτι μονάδας. Η διασωληνωση σε κοινό θάλαμο είναι λύση για λίγες ώρες, οτιδήποτε πάνω από αυτό αυξάνει σημαντικά τη θνητότητα, ακριβώς επειδή ο ασθενής δεν έχει εντατική φροντίδα και παρακολούθηση.
11. Στην Ελλάδα υπάρχει η τάση να αποφεύγουμε τη σωστή ενημέρωση και να διασωληνωνουμε ασθενεις που δεν έχουν ελπίδες,μόνο για το φόβο των συγγενών. Είναι λάθος κατά τη γνώμη μου. Είναι όμως έγκλημα να χαθούν ασθενείς που θα μπορούσαν να σωθούν αν υπήρχαν περισσότερα κρεβάτια ΜΕΘ
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
