Thread by @EMAM_Music

Ok, ik ga het dan toch doen. Mijn bijstandsverhaal delen. Niet omdat het heel schrijnend of zielig is, maar omdat het laat zien dat je helemaal niet je best hoeft te doen om gekort te worden in zo'n situatie. #bijstand #bijstandsuitkering @peterkwint

Ik studeerde af als Cultureel Antropologe in 2013. Werk vinden schoot totaal niet op en omdat ik geen reserves had (eerder een studie schuld) moest ik bijstand aanvragen. Ik moet direct beginnen aan een verplichte sollicitatie cursus van zo'n 8 weken

In die cursus moesten we een CV opstellen, en motivatie brief schrijven, een sollicitatie gesprek oefenen en uiteindelijk, op de laatste dag, een LinkedIn profiel maken. Omdat ik daar begon met een goed vormgegeven CV en een uitgebreid LinkedIn profiel incl endorsements etc

Kwam de cursus voor mij neer op het helpen van de andere deelnemers. Er was voor mij gewoon niets te leren. Het niveau was 100% afgestemd op mensen die kansloos waren op de arbeidsmarkt. Mensen die niks konden, niks wisten, niks te bieden hadden.

Ik vroeg nog aan de cursus begeleider en mijn contactpersoon bij het UWV of ik niet aan de slag kon als begeleider bij hun, het leek me een leuke en passende functie. Evt vrijwillig, met behoud van uitkering, dan maakte ik mezelf nuttiger. Zo werkte dat niet, zeiden ze.

Genoeg over de cursus waar ik niks aan had. Omdat ik ervaring had in de horeca werd ik na zo'n 2 maanden al aangenomen bij een hotel. Ontbijt medewerker. Opstaan om 5 uur, broodjes afbakken, koffie apparaat schoonmaken, tafels afruimen. Prima.

Ik kreeg vrij snel een uren contract via een horeca-verloner, voor 24 uur in de week. Het zag er naar uit dat mijn bijstandsavontuur van korte duur zou zijn, want met dat contract verdiende ik zo'n 900 euro in de maand, meer dan bijstandsniveau.

Helaas ging het niet zo goed met het hotel, en werd ik na 2 of 3 maanden wegbezuinigd, vlak nadat ik mijn nieuwe 24-uren contract had getekend. Ik was de laatste aangenomen kracht, en dus de eerste die moest gaan. Omdat ik een contract had bij een verloner,

gingen zij op zoek naar "passende werkzaamheden" voor mij. Dat mag dus van veel lager niveau zijn en op grote afstand van huis, want ik kreeg een functie als afwasser aangeboden in Utrecht. 5 dagen in de week zou ik op en neer moeten vanuit Delft, om 4 uurtjes te werken.

Omdat het restaurant waar ik terecht zou komen hun directe werknemers geen reiskostenvergoeding gaf, had ik daar via de verloner ook geen recht op, dat moest voor iedereen hetzelfde zijn vonden ze. Hier begint het ingewikkeld te worden.

Na reiskosten van Delft naar Utrecht zou er ongeveer 500 euro overblijven van mijn loon. Niet genoeg om de huur van te betalen, laat staan de ziektekostenverzekering en boodschappen. Maar, het UWV rekent niet op die manier, dus was de loon gewoon realistisch volgens het systeem.

Normaliter wordt je inkomen dus aangevuld tot bijstandsniveau, maar omdat mijn theoretische inkomen boven dat niveau lag, voordat de reiskosten er van af gingen, was dat niet van toepassing. De 500e zou niet aangevuld worden, maar ik mocht de baan niet weigeren.

Ik moest de baan verplicht aannemen, anders zou ik vrijwillig ontslag hebben genomen en daarmee mijn recht op bijstand verliezen. Omdat ik wist dat ik direct in diepe schulden zou belanden, heb ik de baan toch afgewezen en mijn UWV consulente een lange mail gestuurd. Jammer joh.

Ik werd gekort. Geen recht op uitkering ivm vrijwillig afwijzen van passende arbeid. Ik kon direct de huur niet meer betalen, want wie heeft er nou reserves als je van de bijstand leeft? Ik besloot dat ik zo snel mogelijk uit dit systeem moet komen.

Ik leende 800 euro van mijn moeder om de eerste maand door te komen zonder schulden op te bouwen bij de energie leverancier, de zorgverzekeraar en verhuurder. Dat zou alles alleen maar ingewikkelder maken. Ik vroeg een Bbz aan een begon en eigen bedrijf.

Binnen 1.5 jaar verdiende ik genoeg geld om helemaal te breken met het UWV. Het is allemaal goed gekomen. (Tot corona de hele sector plat gooide, maar dat is een ander verhaal). Maar hoeveel mensen in de bijstand hebben geen studie gevolgd aan de universiteit?

Hoeveel mensen hebben niet luxe om geld te lenen bij hun ouders om direct te voorkomen dat het uit de hand loopt? Zij zouden in deze situatie, linksom of rechtsom schulden opbouwen of moeten rondkomen van 500 euro per maand, wat op exact hetzelfde neerkomt,

Want van 500 euro kan niemand zijn vaste lasten dekken. Mijn verhaal is geen zielig kansloos verhaal, maar wel een voorbeeld van het systeem wat faalt. Ik kon werkelijk niets goed doen volgens het systeem in deze situatie. Als opties zouden leiden tot schulden en verslechtering.

Het systeem is zo lelijk dicht getimmerd dat ik werd aangemerkt als iemand die er voor koos passende arbeid af te wijzen. Omdat ik het makkelijker vond om in de bijstand te chillen? Ik zat klem. Ik had binnen een paar maanden duizenden euro's schuld kunnen hebben.

Ik zag een uitweg en greep die met beiden handen aan. Maar die uitweg is er niet voor iedereen. Je hoeft niet lui en incapabel en kwaadwillend te zijn om in de bijstand te belanden, of schulden op te bouwen. Het systeem geeft je maar al te graag een duwtje in die richting.

Nu ik dan toch jullie aandacht heb... Luister naar de waanzinnige stem van @MarvinDeeMusic en/of koop de LP van @MarvinDeeBand via hun shop, dan stuur ik hem persoonlijk op vanaf mijn zolder, want ja echt, ik heb uiteindelijk gewoon een album uitgebracht met mijn eigen geld!

Voor iedereen die zich herkent in mijn verhaal, of een totaal ander scenario waarin je je hopeloos of minderwaardig of nutteloos of vast of zwak voelt/voelde - bijvoorbeeld in dit gekke jaar - drop ik deze hier ook nog even. Zo waanzinnig mooi