ΑΤΛΑΝΤΑΣ ΜΥΘΟΣ= Ο Ηρακλής μόλις είχε φύγει με τα μήλα των Εσπερίδων αφήνοντας & πάλι τον Άτλαντα μόνο να κρατάει τον ουράνιο θόλο, αιώνια καταδικασμένος.Και οι μέρες διαδέχονταν η μια την άλλη με εκείνον να προσπαθεί να βρει τρόπο να απαλλαγεί από το βάρος του.Σκέφτηκε να 🔽
επικαλεστεί την μητέρα,την Γαία(ή για άλλους την Ευρυμόνη).Εμαφανίστηκε τότε μπροστά του ένα κλαδί.Μεγάλο,χοντρό μεν αλλά αποκομμένο από το ζωντανό δέντρο.Το κοίταξε & σκέφτηκε να βάλει το κλαδί να κρατάει τον θόλο με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να μην είχε δυσάρεστα αποτελέσματα. 🔽
Ζύγισε καλύτερα τον ουράνιο θόλο στον ώμο του& με μεγάλη προσοχή έσυρε το κλαδί κοντά του.Το σήκωσε με μεγάλη προσοχή& το τοποθέτησε ανάμεσα σε δυο μεγάλες πέτρες.Ένθουσιάστηκε όταν είδε ότι έμεινε όρθιο.Με μεγάλη προσοχή ακούμπησε τον θόλο στην πιο μεγάλη διχάλα του κλαδιού & 🔽
κλείνοντας τα μάτια τον άφηνε σιγά σιγά. Ο θόλος όμως μετά από μια μικρή ταλάντωση,τελικά έκατσε.Ακούνητος,τεράστιος και ακέραιος!Χαρούμενος ότι κατάφερε να απαλλαγεί έφυγε να βρει κρασί να πιεί.Και βρήκε & έπινε & έπινε για μέρες ολόκληρες.Μεθυσμένος πια σκέφτηκε να πάει να🔽
ελέγξει τον θόλο. Πλησιάζοντας είδε το κλαδί να έχει αρχίσει να χώνεται μέσα στη γη & τον θόλο να κουνιέται επικίνδυνα.Καθώς όμως ήταν μεθυσμένος δεν πρόσεξε και σκάλωσε το πόδι του σε ένα παρακλάδι.Έντρομος αρπάζει τον θόλο πριν πέσει & ακούει το κλαδί να σπάει & μια φωνή να🔽
του λέει "Ούτε αυτό δεν έκανες σωστά για να με κατευνάσεις" είπε ο Δίας. "Η λύση σου ήταν προσωρινή γιατί του έλειπε η γονιμοποιός δύναμη της φύσης"...και μετά σιωπή. Μια σιωπή που στον μεθυσμένο Άτλαντα ήταν χειρότερη από το βάρος των ανθρώπων που σήκωνε στους ώμους του..
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ=Μέρος Α΄: Ποιος δεν έχει αναρωτηθεί που να βρίσκεται η Ατλαντίδα?Προσωπικά όταν την σκέφτομαι μου έρχονται εικόνες από έναν προηγμένο πολιτισμό,με εφευρέσεις& ανέσεις που δεν χωράει ο νους μας& με μια στολή με χαραγμένο το σύμβολό τους.Θεωρίες για την ακριβή τοποθεσία🔽
αρκετές που αλληλοσυγκρούονται.Κάποιες μάλιστα αγγίζουν & τα όρια της επιστημονικής φαντασίας,αν δεν είναι ανυπόστατεςΆλλες πάλι μπερδεύουν πηγές,μεταφράζουν κατά το δοκούν & τελικά στα κείμενα που έχουν γραφτεί σχετικά έχει χυθεί περισσότερο μελάνι απ΄ όσο νερό απαιτήθηκε για 🔽
την καταβύθισή της.Αυτό λένε όσοι ασχολούνται με την λέξη Ατλαντίδα.Αν θέλαμε παλαιότερα να δώσουμε το στίγμα της θα υποδεικνύαμε κάποια χαμένη γη πέρα από Γιβραλντάρ.Βασικά πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες(Columnae Herculis) γιατί ακριβώς εκεί σταματούσε ο γνωστός κόσμος των 🔽
ΚΟΡΑΚΙΑΣΑ ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΨΑ=Η φράση μας έρχεται από έναν μύθο της αρχαίας Ελλάδας.Σε μια μικρή ορεινή πόλη της αρχαίας Ελλάδας,οι κάτοικοι αποφάσισαν να κάνουν θυσία στον Θεό Απόλλωνα.Χρησιμοποιούσαν νερό(καθαρμός πριν την σπονδή,την προσευχή & την θυσία) που το θεωρούσαν ιερό που🔽
όμως βρισκόταν σε δύσβατα φαράγγια.Έπρεπε λοιπόν να βρουν κάποιον να πάει να φέρει αυτό το ιερό νερό.Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή από εκεί κοντά.Ήταν ένας κόρακας που προφερόταν να αναλάβει αυτό το δύσκολο έργο.Παρά την έκπληξή τους,οι κάτοικοι αποφάσισαν να του αναθέσουν την🔽
αποστολή,καθώς σκέφτηκαν ότι αφού είχε φτερά θα έφτανε και γρήγορα.Έδωσαν λοιπόν οι άνθρωποι στον κόρακα μια μικρή υδρία,αυτός την άρπαξε με τα νύχια & πέταξε με κατεύθυνση προς την πηγή.Πραγματικά έφτασε πολύ γρήγορα,αλλά πλάι της αντίκρυσε μια συκιά γεμάτη σύκα καθώς ήταν 🔽
ΑΤΛΑΝΤΑΣ=Κάτι ελαφρύ μέχρι να μπούμε στην Ατλαντίδα:"Ο λεβέντης ο Όμηρος μέσα σε δυο στίχους μας άνοιξε αμέσως δρόμο για τον ουρανό,τοποθετώντας τόσο εύκολα τα βουνά το ένα πάνω στο άλλο.Και απορώ που αυτά σου φαίνονται τερατώδη,ενώ ασφαλώς γνωρίζεις τον ΄Ατλαντα,ο οποίος 🔽
ολομόναχος σηκώνει ολόκληρη την ουράνια σφαίρα,κουβαλώντας όλους εμάς"..Αυτός ήταν ο Άτλαντας,γιός του Τιτάνα Ιαπετού& της Ωκεανίδας Κλυμένης.Αρχηγός των Τιτανιδών(υιών των Τιτάτων),ο δυνατότερος,Πολύ επιδέξιος κατά την Τιτανομαχία,γεγονός που εξόργισε τον Δία ο οποίος φυσικά🔽
τον τιμώρησε να κάνει τον κουβαλητή του ουράνιου θόλου.Η έκφραση "φέρει το βάρος του κόσμου στους ώμους του" οφείλεται σε αυτόν.Όμως στην πραγματικότητα δεν έφερε το βάρος του κόσμου αλλά τον θαυμαστό κόσμο του ουράνιου θόλου.Πώς κράτησε τώρα τον ουρανό στους ώμους του? Έχουμε 🔽
ΣΕΛΗΝΗ-ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ=Τελευταίο μέρος:Την εποχή του θανάτου της Σελήνης περίεργα μαντάτα έφτασαν από την Ιουδαία στη Ρώμη & στις ξένες Αυλές.Έλεγαν πως ένα παιδί-θαύμα είχε γεννηθεί κάπου στο Ισραήλ & σύμφωνα με τις προφητείες θα γινόταν μια μέρα Βασιλιάς των Ιουδαίων.Τρεις μεγάλοι🔽
άρχοντες της Ανατολής είχαν ξεκινήσει για να το προσκυνήσουν,οδηγημένοι από ένα μυστηριώδες αστέρι.Στο δρόμο είχαν σταματήσει στα ανάκτορα του Βασιλιά Ηρώδη για να το ρωτήσουν που βρισκόταν αυτό το παιδί.Ο Ηρώδης τρομοκρατημένος μήπως χάσει τον θρόνο (γιαυτό έχω μια πάρα πολύ🔽
ενδιαφέρουσα μελέτη & άποψη που θα άξιζε να την γνωρίζετε κάποια στιγμή) είχε διατάξει την σφαγή όλων των νηπίων της Ιουδαίας.Ο τρόμος βασίλευε στη χώρα & οι νεαρές μητέρες έφευγαν για να γλυτώσουν τα μωρά τους από τον τύραννο.Στη Ρώμη όταν ο Οκταβιανός έμαθε το νέο ανασήκωσε 🔽
ΣΕΛΗΝΗ-ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ=Μέρος Δ΄: Την εποχή εκείνη η Σελήνη εικονίζεται με λεπτό πρόσωπο,ίσια μύτη,μεγάλα μάτια & ψηλό λαιμό,ωραιότερη από την Κλεοπάτρα.Είχε τα μαλλιά της χτενισμένα όπως η μητέρα της,κότσο χαμηλό στον σβέρκο.Είχε πάρει το όνομά της.Ήθελε να την φωνάζουν "Βασίλισσα 🔽
Κλεοπάτρα".Πίστευε πως ήταν δικαιωματικά Βασίλισσα από τη Θεική καταγωγή της & όχι επειδή το είχε θελήσει ο Αύγουστος.Αυτή η διαφορά αντιλήψεων έγινε αιτία διαφωνιών ανάμεσα στο ζευγάρι.Η λατρεία της Σελήνης για την μητέρα της & την Αίγυπτο ερχόταν σε αντίθεση με την τυφλή 🔽
υπακοή του Ιόβα στη Ρώμη.Κάποτε η Σελήνη έκοψε δικά της νομίσματα όπου ήταν χαραγμένα Αιγυπτιακά θρησκευτικά σύμβολα: η ίβις το σείστρο της Ίσιδος, η Θεά-αγελάδα Άθωρ.Μερικά είχαν χαραγμένα πάνω τους την Σελήνη για να θαυμάζουν την εποχή που αυτή η Κλεοπάτρα-Σελήνη ήταν 🔽
ΣΕΛΗΝΗ-ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ=Μέρος Γ΄: Ο Ιόβας,σκέφτηκε ο Οκταβιανός,θα μπορούσε να επιβληθεί στους ατίθασους υπηκόους του,καθώς έρρεε αφρικανικό αίμα στις φλέβες του & να υποστηρίξει τα συμφέροντα της Ρώμης στις μακρινές επαρχίες.Έτσι τον κάλεσε να του ανακοινώσει πως τον ονόμαζε Βασιλιά🔽
της Μαυριτανίας,γεγονός που άφησε άφωνο τον νεαρό μιας& δεν πίστευε ότι θα του επέστρεφαν τα εδάφη του σε αυτόν,τον γιό του νικημένου.Ο Ιόβας,που& αυτόν τον είχε μεγαλώσει η Οκταβία,είχε γνωρίσει στο σπίτι της την μικρή Βασιλική αιχμάλωτη που καταγόταν όπως αυτός από νικημένους🔽
ηγεμόνες.Ήταν 15 χρόνια μεγαλύτερός της.Πέντε χρόνια αργότερα,όταν η Σελήνη έγινε δεκαεπτά,ο Οκταβιανός σκέφτηκε να τη δώσει γυναίκα στον Ιόβα.Ήταν γάμος πολιτικής σκοπιμότητας,αλλά έγινε γάμος από έρωτα.Οι δυο νέοι γνωρίζονταν.Ο Ιόβας στα πέντε αυτά χρόνια ερχόταν τακτικά στη🔽