Thread by @OlgaKoum

Μια απάντηση στους "Γιατί τώρα" και στους "Εμένα λόγω του χαρακτήρα μου, δεν με παρενοχλησε ποτέ κανένας" #MetooGR

"Γιατί τώρα"
Ο καθηγητής μου άρχισε να με παρενοχλεί στο 2ο τετράμηνο της Α' Λυκείου. Στην αρχή με προσέγγισε λέγοντας πόσο ιδιαίτερη και ευφυής είμαι

Στην συνέχεια, άρχισε να παίρνει το τμήμα μου σε όλο και περισσότερα μαθήματα με αποτέλεσμα να τον έχω τουλάχιστον 3 ώρες την μέρα και να με απειλεί οτι "θα χάσω την τάξη γιατί θα μου βάζει συνέχεια ωριαίες".

Προσπάθησα να αλλάξω σχολείο, παρακαλώντας σχεδόν γνωστό μου διευθυντή σε άλλο Λύκειο της πόλης, ωστόσο μου είπε ότι "αφού μίλησε με τον διευθυντή του σχολείου μου, δεν θα ήθελε να εμπλακεί".

Δίνοντας πανελλήνιες, μίλησα και με την Β'Βαθμια, όπου μου είπαν "καταλαβαίνουμε αλλά

Έχεις και μια αδερφή που ακολουθεί και θα έχει πρόβλημα". Όντως, 2 χρόνια μετά που πήγε η αδερφή μου Λύκειο - ω του θαύματος - βρέθηκε γραμμένη σε Λύκειο σε γειτονικό χωριό ενώ το Λύκειο μου ήταν ακριβώς 600μ από το σπίτι μας.

Η τιμωρία του καθηγητή ήταν να αλλάξει ΓΕΛ και να πάει σε άλλο σχολείο που βέβαια συστεγαζοταν με το αρχικό ΓΕΛ 🤦🏻‍♀️
Α,να μην ξεχάσω να αναφερω ότι όλως τυχαίως μετά τις πανελλήνιες βρέθηκα χωρίς κωδικούς για να καταθέσω μηχανογραφικο και έπρεπε να βρω μεσο ενώ ήμουν αριστούχος

Φοιτήτρια, λοιπόν. Σε άλλη πόλη. Πλέον δεν υπήρχε το άγχος ότι θα τον δω στην γωνία. Ότι θα γράψει με σπρέι "Σ ΑΓΑΠΩ" το πεζοδρόμιο κάτω από το σπίτι μου. Οτι δεν θα με απειλήσει με ωριαία, εμένα ή όποιο αγόρι με φλέρταρε. Ελευθερία επιτέλους. Ή μήπως όχι;

Για τους "σ εμένα δεν θα συνέβαινε ποτέ αυτό"

Πρώτο σαββατοκύριακο στο φοιτητικό μου σπίτι. Έχω βγει. Είμαι πλέον ελεύθερη. Έχω πιει. Γυρνάω στο σπίτι μου και τον βλέπω κάτω από το σπίτι μου. 700χλμ. Ταξίδεψε 700 χλμ για να με στοκάρει.

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν "Οχι πάλι". Έχετε νιώσει ποτέ να στέκεστε στα πόδια σας, αλλά να γονατίζει η ψυχή σας; Ούτε που κατάλαβα ότι έκλαιγα. Αν πήγαινα προς το σπίτι θα με στριμωχνε. Αν έτρεχα, θα με έφτανε. Σε μια απελπιδα προσπάθεια σκέφτηκα να τον χτυπήσω

Αυτός 1,95 και γεροδεμένος, εγώ 1,65 και μικροκαμωμενη. Τον χτύπησα, σαστισε για λίγο και έτσι είχα την ευκαιρία να τρέξω στο σπίτι του κολλητού μου. Παρόλα αυτά δεν σκέφτηκα ποτέ να πω σε καμία κοπέλα που κακοποιηθηκε "Ναι, αλλά τον άφησες/δεν αντέδρασε/εμένα δεν με κακοποιησε"

Και δεν το είπα γιατί ξέρω ότι τελικά δεν γλίτωσα επειδή "ήμουν εγώ", αλλά επειδή ήμουν τυχερή. Υπήρχαν 99 εκδοχές που θα πήγαιναν στραβά και 1 περίπτωση να γλιτώσω. Μπορεί να τον χτυπούσα και να μην σαστιζε. Ή να με ακινητοποιουσε. Ή όταν έτρεχα να με έφτανε

Πήγα στο τμήμα, όπου εννοείται με απέτρεψαν να κάνω μήνυση. Άλλωστε ήταν ο λόγος του ενάντια στον δικό μου.Δυστυχώς δεν είχα καν ξεκινήσει το 1ο έτος στην Νομική για να ξέρω τα δικαιώματα μου. Αλλά δεν θα επρεπε να έχει τελειώσει κάποιος την Νομική για να ξέρει τα δικαιώματα του

Υ. Γ. 1: Εγω αρχιτέκτονας ήθελα να γίνω. Ή μαθηματικός. Παιδί της Θετικής ήμουν. Αλλά, μπήκα στην Νομική μήπως και κάπως κάποτε αλλάξω κάτι

Υ.γ. 2: Αυτό το θρεντ το σκέφτομαι εδώ και μέρες. Ήθελα να αποφύγω την υπερεκθεση στα social. Αλλά βαρέθηκα να ακούω μαλακιες