Ik was vanavond met mijn kinderen en schoonzoon naar de tweede solovoorstelling van Helmert Woudenberg, die volledig bestaat uit Kronkels van mijn opa. Bij de eerste voorstelling had hij op een geweldige manier één doorlopend verhaal gemaakt van een serie Kronkels achter elkaar,
die een dag beschreef vanuit het perspectief van mijn opa.
In de nieuwe voorstelling vertolkt hij losse Kronkels, waarin mijn opa niet figureert. Het is prachtig om de verhalen tot leven te zien komen. Van uitermate geestig, via zeer pijnlijk tot diep ontroerend. Alles zit erin.
Dus mocht je geïnteresseerd zijn, kijk dan even op de speellijst van Helmert. Dikke vette aanrader! Ook voor de niet Carmiggelt kenners, zoals mijn kinderen.