Ik heb ooit het boek van Neil Postman gelezen: "We amuse ourselves to death" Hij omschrijft daar hoe de samenleving, onze manier van zijn, is veranderd door de TV. Hij begint met de uitvinding van de boekdrukkunst. Die leidde tot een andere wereld, de reformatie, die niet 1/2
kerkelijk was, maar eigen vooral staatrechtelijk. De republiek der 7 verenigde Nederlanden dankt haar ontstaan aan de uitvinding van het boekdrukken. Mensen geloofden het gelézen woord meer dan het gespróken woord van de priesters. De TV bracht een identieke verandering. 2/3
We konden het nu zelf zien. "We"waren erbij, dachten "we". Postman beweert dan dat dat in feite alleen geschikt is voor amusement en niet voor waarheidsvinding: We krijgen te zien wat ánderen ons willen laten zien. Internet en de Social Media revolutie kwam na Postman. 3/4
Maar er gebeurt net zo'n omwenteling. We kunnen nu zelf kiezen wat we willen zien. Wat het wel moeilijker maakt om te dóórzien wat waarheid is. Iedereen manipuleert beelden, laat stukjes weg, voegt delen toe. Je moet kiezen wat en wie je vertrouwt en checken en dubbelchecken.4/5
Wel is de rol van de oude media uitgespeeld. Goed voor amusement, voetbal e.d., maar niet voor nieuws. Te eenzijdig, te gecontroleerd. De samenleving ondergaat weer net zo'n revolutie als bij de reformatie. Het wordt nooit meer hetzelfde. Wel kunnen we kiezen. Wie we geloven.5/6
Maar dat vereist wel volledig vrijheid van meningsuiting. Voor álles. Natuurlijk kun je strafbare dingen zeggen en veroordeeld worden. Maar censuur vooraf is letterlijk uit den boze. Een overheid die censureert en geld steekt in manipulatie strijdt uiteindelijk 6/7
een verloren strijd. Een nieuw "acte van Verlatinghe" zal wellicht nodig zijn om ons land weer in vrijheid te kunnen bewonen. De Koning van Hispanje, heb ik altijd geëerd. Maar een vrij burger van een vrij land ben ik, vrij, onverveerd.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
