Thread by @HSarrafpour

1) زادروز شاه شاهان، چلچراغ معرفت، شیر پیروزمند خدا، باروی عشق و ایمان، خبر بزرگ، نماد مسئولیت پذیری انسان «علی ابن ابوطالب» بر همگان خجسته باد!
علی، زاده خانه خدا همان همای رحمتی است که شب قدر را عینیت بخشید و فطرت پاک انسانی را در عالم مادی به تصویر کشید.

2)همان انسانی که در میدان نبرد غیرتمندانه چون شیر میغرید و به پیش می رفت اما در میدان عشق و عطوفت همچون پدری بردبار و پرمهر برای همه زنان و کودکان بی سرپرست بود.
علی همان پیرمیکده اشعار عارفان این مرز بوم است. همانکه جام می به دست او مشرف شد و زمانه ساغر شادی به یاد میگساران زد.

3)علی همان نبأعظیم «خبر بزرگ» مسئولیت پذیری فرزند انسان است. همانکه از آغاز نوجوانی تا پایان عمر مسئولانه به وظیفه و رسالت انسانی خود عمل کرد. مردی که در اوج قدرت، نگین پادشاهی را به گدا می بخشید و خود گرسنه سر به بالین می گذاشت. همان که خاک را بستر کرده بود و ابوتراب لقب گرفت.

4)مردی که نه قدرت و نه ثروت او را هرگز نفریفت.
به نام علی بود که «عدالت و قسط» معنا یافت و بنام علی است که سوسیالیسم معنا می یابد. بنام علی بود که جوانمردی معنا یافت و راز و رمز فتوّت پهلوانان این مرز و بوم شد. تنها شمشیر او بود که جز در راه عدالت به صدا در نیامد.

5)تنها زبان علی است که می سراید: «زمین متعلق به کسی است که در آن می کارد ولو غصبی باشد».
تنها بیان علی است که می گوید: «کاخی برپا نگردد مگر کوخ هایی ویران شود».
تنها زندگی علی است که محک حق گویی و عدالت جویی است.

6)اگر می بینید گروهی به نام علی شعار می دهند و بکام خود عمل می کنند، مقصر علی نیست، قصور خود ماست که با آنان هم ذات هستیم. اگر تار موی زنی ما را غیرتی می کند اما نولیبرالیسم، اختلاس و غارتگری انبوه کرسی نشینان ما را برنمی افروزد، ناشی از انحراف فکری ما از راه مولا علی است.

7)اگر دیگر سخنی از عدالت علی در میان مسئولین مشاهده نمی شود، برآمده از روحیه لیبرالیسم و اشرافیگری مسئولینی است که جز به کدخدا و به ثروت اندوزی نمی اندیشند. علی را تنها در «مکتب سلیمانی» می توان یافت. آنجا که «مردان میدان» در پیکار هستند.