Een dynamiek in alle structurele uitsluitingsdiscussies in Nederland: mensen stellen heel lang een structureel probleem aan de kaak. Dan krijgt een klacht nav een incident eindelijk aandacht--en gaat het voortaan alleen maar over dat incident, dat in het absurde wordt getrokken.
Dat zie je nu met Gorman/MLR/Meulenhoff. Er zijn al heel lang structurele problemen met de kwaliteit van vertalingen van het werk van Zwarte auteurs, steevast vertaald door witte mensen die te pas en te onpas het n-woord gebruiken (zie ook: ondertitels).
Maar in plaats van dat we het nu kunnen hebben over dat structurele probleem, dat nauw verwant is aan het feit dat de vertalers die werken over racisme vertalen zelf geen persoonlijke voeling met racisme in Nederland hebben, gaat het nu alleen over dit ene incident.
En dat ene incident wordt in het absurde getrokken: mogen witte mensen dan geen werken van Zwarte mensen vertalen????? Never mind dat niemand dat überhaupt beweert.
Je zag dit ook bij een 'incident' aan de UvA. Er waren langdurige klachten over de uitsluiting van Zwarte vrouwen bij onderzoeksinstituut ARC-GS. Dat instituut programmeerde een lezing van Sirma Bilge over de uitsluiting van zwarte vrouwen in de theorie over intersectionaliteit.
Bilge zou het dus hebben over hoe intersectionaliteit als theorie is gevormd door Zwarte vrouwen, maar Zwarte vrouwen in het theoretische werk over intersectionaliteit opnieuw gemarginaliseerd worden. Interessant werk en relevant.
Maar: Bilge is niet Zwart, en ARC-GS programmeerde haar zonder een Zwarte vrouwelijke medespreker. Dus: protesteerden Zwarte vrouwen die al lang klaagden over uitsluiting. Zelfs als het over de uitsluiting van Zwarte vrouwen gaat, kregen Zwarte vrouwen geen podium van ARC-GS.
En: Bilge was het eens met hun protesten. Zij vond ook dat het niet kon om, als Zwarte vrouwen structureel uitgesloten worden, het over hun uitsluiting te hebben zonder hun participatie. Dit is een vrij non-controversieel punt, lijkt me, en een structureel issue.
Maar sindsdien leeft dit incident in karikaturale vorm als hét vorm van giftige identiteitspolitiek: Bilge zou het spreken onmogelijk zijn gemaakt (niet waar) omdat zij wit zou zijn (is ze niet) en witte mensen niet over racisme mogen spreken (dat was het argument helemaal niet)
Ondertussen is er helemaal niets gebeurt met die structurele uitsluiting. Maar is dat incident wel kapot'geanalyseerd'.
En dit zie je ook in al die columns over 'cancel culture' nav een ontslag van een redacteur die het n-woord gebruikte. Neem er maar gif op in: dat mag de (publieke) aanleiding voor het ontslag zijn, dat is nooit de onderliggende oorzaak. Er is altijd veel meer aan de hand.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Op deze vraag zijn nu heel veel serieuze reacties met wat nu precies het probleem zou zijn, en men komt niet veel verder dan “het is heel naar” en “heftige reacties” en “ik zit in een commissie en we hebben het erover” hahaha
Wat natuurlijk weer heel veelzeggend is over het manco van de algemene benadering van diversiteit binnen instituties: praten praten praten, en als puntje bij paaltje komt niets doen.
Oh nee een ~~~~training~~~~ (die grotendeels compleet ineffectief zijn, zeker als ze verplicht zijn, en vooral bestaan om de organisatie te beschermen—want dan doen ze toch iets)
Ook in Nederland begint de inquisitie zich te roeren, in de vorm van columns van Steije Hofhuis en @GJJGeling. Moeilijk om dit soort oproepen als iets anders dan een bedreiging voor de academische vrijheid.
Gaat ook, zoals altijd, voorbij aan het doel van universiteiten. Dat is helemaal niet "viewpoint diversity", zoals @GJJGeling dat noemt, en zou dat ook niet moeten zijn. Alsof we mensen die denken dat de aarde plat is aan moeten gaan nemen, want anders missen we een "viewpoint".
De bait-and-switch is ook altijd leuk: mensen die aandacht besteden aan racisme, seksisme en andere uitsluitingsmechanismen op de universiteit zijn een bedreiging! Maar we moeten natuurlijk wel kijken naar waarom míj́n visie niet serieus wordt genomen. Dat is echte uitsluiting!
Nu MLR heeft gezegd de opdracht terug te geven (een goede beslissing) gaat deze dynamiek in overdrive. Cancel culture, identiteitspolitiek, 'woeien', je kan de columnisten op Twitter al hun volgende schrijfsels zien workshoppen. Zo voorspelbaar en saai.
"Als mensen alleen maar mogen vertalen wat dicht bij hen staan, wordt de wereld benauwd en komt de vrijheid in het geding. De obsessie met identiteit staat een universele waarheid en verenigde de wereld van begrip in de weg" ad infinitum
Journalist Bas Haan me de absurd overtrokken speculatie, die ook nog eens mist dat de kritiek helemaal niet op MLR zelf gericht is maar op Meulenhoff en uitgevers in het algemeen. Maar dit is het template voor al die columns die nu haastig gepend worden:
Incoming: paniekerige columns over het totalitaire gevaar van cancel culture en identiteitspolitiek nav Gorman/Meulenhoff/MLR.
Niet incoming: columns over het gevaar van wetgeving tegen “critical race theory” en kritische geschiedschrijving en “islamo-gauchisme” in VS/VK/Fra.
Want columnisten zijn als de dood voor kritiek op hun persoon en hun incrowd literaire/intellectuele buddies, maar geven geen reet om wetgeving die mensen de mond snoert.
Nog meer hoofdpijn van de meer dan 50 reacties op deze tweet die bijna allemaal die racistische terrorist die drie mensen neerschoot verdedigen, en het absurd vinden dat NRC hem niet verdedigt. Zo veelzeggend...
Wel veelzeggend dat er een groep conservatieve Twitteraars is die vaak apocalyptisch tweeten over dat homofobie in Nederland veroorzaakt wordt door moslims, die nu heel verdrietig zijn dat professionele homofoob Roger Scruton dood is en eerbetonen aan hem aan t schrijven zijn.