Thread by @BandLies

Open brief aan Doutzen Kroes

Beste Doutzen,

Gisteren zag ik daar ineens op Instragram en overal op tv jouw bericht staan.

Samen met een grote groep moeders (pak ‘m beet iets meer dan 200) luid je de noodklok voor ALLE kinderen in Nederland. Jullie vinden dat de recent

aangescherpte coronamaatregelen op scholen, waaronder een nieuw test-, quarantaine-  en mogelijk vaccinatiebeleid, de levens van jullie kinderen aanhoudend verder ontwrichten. Met mogelijk onherstelbare ernstige schade tot gevolg.

Vervolgens vragen jullie in de brandbrief

van moederhart tot ieders hart dan ook de regels langs de lat van ieders eigen innerlijke kompas te leggen en daar waar zij strijdig zijn met ieders geweten deze niet te volgen. Er wordt daarna gesproken om nog vandaag ieders grens te trekken bij het afdwingen van testen,

het opleggen van quarantaine en het verplichten van mondkapjes.

 In het bericht sluiten jullie af met de woorden: Als de inhoud van deze brief je raakt, dan is het tijd te verbinden met velen die willen dat we gaan invoelen wat de maatregelen met ons doen. Waar ligt jouw grens.

Durf je waarheid te spreken. Je bent niet alleen.
 
Nou daar komt het dan: mijn grens en mijn waarheid!

 Wat een klap in ‘ons’ gezicht was dat… ‘Wij’ werden door het bericht van jou, Doutzen, samen met al die plusminus 200 moeders zo enorm uit het veld geslagen.

Wij voelen ons helemaal leeg en in en in verdrietig. Wie zijn ‘wij’? Wij zijn de moeders van die duizenden kinderen, die al een jaar en soms zelfs al meer dan een jaar in noodgedwongen thuisisolatie zitten, omdat een ouder of kind uit het gezin zich in de risicogroep bevindt.

Deze kinderen kunnen geen kant op. Gaan al die tijd niet naar school, omdat een besmetting van hen naar hun ouders, broertje of zusje, zou kunnen betekenen dat zij er de oorzaak van zijn dat hun gezinslid een grote kans heeft om ernstig ziek te worden of zelfs te sterven.

Deze woorden kunnen ook ondersteunt worden met grafieken en cijfers. Zij ontmoeten geen vrienden of klasgenoten. De enige mensen met wie zij omgaan zijn de gezinsleden en dat binnen de beperkingen van hun huis.

Af en toe komen ze buiten op tijden dat dit kan en als er weinig

mensen buiten zijn. Dan zoeken zij een plek op waar het veilig is in de natuur of op bijvoorbeeld op verlate parkeerplekken of lege industrieterreinen om even aan die broodnodige lichaamsbeweging te komen en om wat frisse lucht binnen te krijgen. Onze kinderen snakken enorm naar

hun vrijheid binnen de anderhalve meter samenleving. Zij willen ook meedoen met de maatschappij waar jullie kinderen allemaal al aan kunnen meedoen op een aantal weken/maanden Lock down na.

Het doet ons moederhart dan ook enorm pijn om te zien dat er pas een uitweg uit deze

situatie is na vaccinatie van de risicogroepen en het volgen van de Coronaregels, die ook wij niet leuk vinden, maar wij hebben geen keuze daarin.

Doutzen, jullie oproep aan alle moeders om hun eigen grens te trekken bij de Coronaregels betekent voor onze kinderen nog

maanden van thuisisolatie erbij! Er is nog steeds geen duidelijk licht te zien aan het einde van die Coronatunnel. Eerlijk gezegd denken wij, dat het aan je laars lappen van de Coronaregels bijdraagt aan extra meters van die al hele lange tunnel. Uiteraard maken wij ons ook

zorgen over die kinderen die zich niet in een veilig gezin bevinden, maar júllie weg helpt deze kinderen ook niet.

Eens met de woorden? Voel je ook het verdriet wat onze moederharten voelen voor onze kinderen in een noodgedwongen thuisisolatie van zeker een jaar?

Steun ons dan door onze petitie te tekenen: een snellere vaccinatie voor mensen uit de risicogroep onder de 60 jaar (zowel met als zonder kinderen). vergeetonsniethugo.nl