Thread by @haj_naghi

🔰روز گذشته سند برنامه همکاری جامع میان ایران و چین امضا شد. این سند مانند برجام یک سند سیاسی است و الزام آور نیست. بنابراین نیازی به تصویب آن در مجلس وجود ندارد.
با روی کار آمدن بایدن، تنش میان چین و روسیه افزایش یافته است و

هر روز خبر از تنش ها و تحریم های جدید میان چین با آمریکا و روسیه و انگلیس و اتحادیه اروپا به گوش میرسد. امضای این سند در این شرایط حاوی پیام مهمی به غرب است.
روز گذشته در نشست خبری سخنگوی وزارت خارجه چین، سخنرانی سال ۲۰۱۸ لارنس ویلکرسون از نظامیان سابق و استراتژیست با سابقه و

همچنین رییس دفتر کالین پاول وزیر خارجه سابق آمریکا پخش شد.
این سخنرانی از آن جایی که پاول در زمان حمله به افغانستان، وزیر خارجه بوده است، اهمیت دارد.
ویلکرسون در این سخنرانی صریحاً گفت یکی ازدلایل حضور نظامی آنان در افغانستان وجود بیست میلیون اویغور در سین کیانگ چین است.

پس ازنظر او بهترین راه برای بی ثباتی از سوی CIA  در چین، ایجاد ناآرامی در چین است.
واکنش به این سخنان سه سال پس از گفته شدن، این تلقی را در ذهن ایجاد میکند که پکن قصد دارد هشداری به آمریکا بدهد مبنی بر این که در صورت تعرض بیشتر به منافع چین آماده است تا منافع آمریکا در افغانستان

را مورد هدف قرار دهد و دخالت بیشتری در این موضوع داشته باشد. خصوصا آن که افغانستان در مسیر پروژه راه ابریشم چین قرار دارد.
این نکته هم لازم به ذکر است که بایدن دو روز پیش در گفتگو با جانسون نخست وزیر انگلیس گفته بود که به فکر ابتکاری مشابه راه ابریشم چین

برای عقب نماندن از این کشور است. اظهارات بایدن پس از آن بیان شد که وی روز پنجشنبه گفت مانع عبور چین از ایالات متحده برای تبدیل شدن به قدرتمندترین کشور در جهان خواهد شد.
اما تاثیر این اتفاقات بر ایران چه خواهد بود؟
دنیای سیاست پر از اتفاقات خلاف پیش بینی است.

پس باید از اظهار نظر های عجولانه پرهیز شود.
واقعیت این است که بازیگران کوچکتر ابزار بازیگران بزرگتر برای کسب منافع هستند.
بایدن تصمیم به دعوت روسای جمهور روسیه و چین به آمریکا در اواخر ماه آینده گرفته است. احتمال دارد به دلیل تحریم های اخیرا وضع شده علیه روسیه و چین و همچنین

لحاظ نشدن نظرات روسیه و چین درباره بازگشت آمریکا به برجام، آن ها دعوت را قبول نکنند. اما این امکان هم وجود دارد که روسیه و چین حضور پیدا کنند و دموکرات ها هم ترجیح بدهند تا به دلیل ملاحظات انتخاباتی باز هم کجدار و مریز با این دو کشور برخورد کنند و به همکاری های مشترک از جمله در

تحریم ها و برجام بپردازند.
🔰بازگردیم به سند و تاثیرات آن
این سند یک نقشه راه ۲۵ ساله مشخص نموده است تا دو طرف بر طبق آن به همکاری بپردازند. قرارداد های اجرایی که بعدا امضا میشوند زیر مجموعه این سند خواهند بود.

این که چه زمانی این قرارداد های اجرایی بسته شوند وابسته به شرایط بین الملل و همچنین شرایط داخل کشور است. ممکن است این اتفاق فردا رخ دهد، ممکن است هیچ وقت رخ ندهد!
این سند هم مانند هر سند دیگری احتمالا خالی از اشکال نیست. زیرا در هر سند، موافقت نامه، تعهد نامه و امثالهم

دو طرف باید به یک جمع بندی واحد برسند و همین هم باعث میشود تا منافع هر کدام در بخشی از آن مورد تعرض قرار بگیرد. اما موضوعی که من درباره آن دغدغه دارم، نه سند است و نه قرارداد اجرایی!
دغدغه من نحوه اجرای کار و تخلفات است.

ما با سابقه طرف چینی در پروژه های مختلف روبرو بوده ایم. قرارداد های نفت و گاز و راه سازی سابقه خوبی در ذهن بر جای نمیگذارد. اما شاید بشود این کم کاری ها را با حضور طرف های دیگر خارجی به عنوان رقیب تا حد زیادی کاهش داد.

اما نمیشود از سابقه تخلفات چینی ها در قرارداد ها چشم پوشی کرد.
به عنوان کسی که در خوزستان زندگی میکنم ماجرای صید ترال چینی ها را که در ابتدا بار ها از طرف صدا و سیما و رسانه های حکومت تکذیب میشد، از ماهیگیران شنیده ام و بار ها تخلفات کارگران چینی ساکن در خوزستان را دیده ام.

موضوعی که از الان باید برای آن فکر عاجلی شود.
موضوع دیگری که باید بر آن تاکید کنم این است ‌که مسئولین دو نکته مهم را باید مدنظر داشته باشند.
اول آن که در صورت اجرایی شدن این قرارداد، باید از آن برای بازگشت آمریکا به تعهدات برجام، پیوستن به پیمان شانگهای و اوراسیا استفاده کرد و

من از این جهت یکی از مهم ترین شاخص های رییس جمهور آینده را داشتن تیم دیپلماسی مناسب میدانم.
دوم آن که باید بدانیم که ترکیه بیشترین نفع در منطقه را از راه ابریشم خواهد برد. پس با توجه به سیاست های منطقه ای ترکیه از امروز باید به فکر همکاری با رقبای منطقه ای ترکیه برای

محدود کردن این کشور باشیم.
در پایان لازم است این نکته را بازگو کنم که من تصمیم نظام چه در انعقاد برجام چه در این سند همکاری با چین را درک میکنم و از به کار بردن کلمه "خوب" یا "بد" درباره هر دو توافق پرهیز میکنم.

چون معتقدم موفقیت هر دو در رسیدن به اهداف مورد نظر نظام، وابسته به دو عامل شرایط بین الملل و همین طور شرایط داخل کشور است.

علی لاریجانی خطاب به وانگ یی وزیر خارجه چین جمله مهمی گفت:
"جمهوری اسلامی ایران مستقلا در مورد روابطش با کشورها تصمیم می گیرد و مانند برخی کشورها نیست که با یک تلفن موضعش تغییر کند."
باید دید تعامل چین در ادامه مسیر با این سیاست چگونه خواهد بود.
پایان