"Η σφαγή της Χίου": Σαν σήμερα, 5 Απριλίου 1822, αρχίζουν οι σφαγές των Οθωμανών στην Χίο. Είχε προηγηθεί ο ξεσηκωμός του νησιού 11 Μαρτίου 1822, με την απόβαση εκστρατευτικού σώματος Σαμιωτών. Οι Οθωμανοί (ντόπιοι και άλλοι που είχαν έλθει από την Ασία) κλείστηκαν αρχικά στο 
κάστρο.30 Μαρτίου έφθασε ο Οθωμανικός στόλος ο οποίος έλυσε την πολιορκία και άρχισε τη σφαγή του ορθόδοξου πληθυσμού με τη συμμετοχή και άτακτων μουσουλμάνων που κατέφθαναν από τις ακτές της Μ. Ασίας.Αποφασιστική σημασία για την έκβαση της εξέγερσης είχε η απραξία της–λεγόμενης–
κεντρικής κυβέρνησης η οποία δεν απέστειλε έγκαιρα βοήθεια στους επαναστάτες. Υπήρχαν και εσωτερικά ζητήματα που αποδυνάμωσαν το μέτωπο των εξεγερμένων, αφού η άρχουσα τάξη του νησιού ήταν απρόθυμη να ενταχθεί στην ελληνική εξέγερση, φοβούμενη την απώλεια της ασφάλειας και
ευημερίας της. Ο ξεσηκωμός του νησιού εξαγρίωσε το Σουλτάνο. Έτσι, ο Οθωμανικός στόλος υπό την ηγεσία του Καρά Αλί έπλευσε προς την Χίο για να καταστείλει την επανάσταση και αποβίβασε περί τους 7.000 στρατιώτες από τη Μικρά Ασία. Με την άφιξη του μεγάλου εχθρικού στόλου οι
ελληνικές δυνάμεις αποχώρησαν από το νησί με εξαίρεση ένα τμήμα Ψαριανών που παρακολουθούσε από απόσταση τις κινήσεις των Οθωμανών. Χωρίς σημαντική αντίσταση ο Οθωμανικός στρατός προχώρησε σε εκτεταμένες λεηλασίες και σφαγές άμαχου πληθυσμού, παρόλο που η συντριπτική πλειονότητα
του νησιού δεν είχε άμεση συμμετοχή στην εξέγερση κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έκαψαν σπίτια και σκότωσαν όλα τα παιδιά κάτω των 3 ετών, όλους τους άνδρες από 12 ετών και πάνω, καθώς και όλες τις γυναίκες από 40 ετών και πάνω, με εξαίρεση αυτούς που ήταν πρόθυμοι να
ασπαστούν το Ισλάμ. Τελικά, περισσότεροι από 40.000 κάτοικοι του νησιού σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού διέφυγε προς τα Ψαρά, τις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο. Στο νησί της Χίου έμειναν περί τους 1.000 – 2.000 άνθρωποι. Χιλιάδες αιχμαλωτισμένοι
άμαχοι, Γυναίκες και παιδιά πουλήθηκαν ως εμπορεύματα σε παζάρια της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης ενω πολλοί σφάχτηκαν στην διαδρομή. Το έγκλημα των Οθωμανών έκανε μεγάλη εντύπωση στην Ευρώπη. Η είδηση δημοσιεύτηκε στις Ευρωπαικές εφημερίδες, με αποτροπιασμό για τις σφαγές
των Οθωμανών και πολλοί Ευρωπαίοι έστρεψαν το ενδιαφέρον τους για τα γεγονότα στην επαναστατημένη Ελλάδα. Οι σφαγές της Χίου ήταν η έμπνευση για τον πίνακα "Η Σφαγή της Χίου" του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά. O σφαγέας της Χίου ναύαρχος Καρά Αλή (Νουαΐχ Ζααδέ) δεν
χάρηκε για πολύ την "νίκη" του. Την νύχτα μεταξύ 6ης και 7ης Ιουνίου 1822, ο Κωνσταντίνος Κανάρης και το πλήρωμα του πυρπόλησαν την ναυαρχίδα πάνω στην οποία είχε στήσει γλέντι ο Αλή, μαζί με όλο το επιτελείο του. Οι φλόγες απλώθηκαν στο σκαρί και η φωτιά απ' το μπουρλότο
μεταδόθηκε ταχύτατα στο καράβι. Πριν προλάβουν οι Οθωμανοί να αντιδράσουν,η φωτιά έφτασε στην πυριτιδαποθήκη, η οποία ανατινάχθηκε.Οι Οθωμανοί άρχισαν να πέφτουν στην Θάλασσα για να σωθούν. Ο Καρά Αλή έσπευσε να εγκαταλείψει το πλοίο και επιβιβάσθηκε σε λέμβο, αλλά ένα κομμάτι
από το φλεγόμενο κεντρικό κατάρτι τον χτύπησε στο κεφάλι και τον τραυμάτισε θανάσιμα. Ελάχιστοι επέζησαν απο τους αξιωματικούς και ναύτες του πλοίου. Το επιτελείο του Αλή εξοντώθηκε και η ναυαρχίδα καταστράφηκε. Ο Μπεκίρ Μπέης, που ανέλαβε τη διοίκηση του στόλου μετά το θάνατο
του Αλή, περίτρομος εγκατέλειψε τη Χίο και κατέφυγε στον Ελλήσποντο. Οι Οθωμανοί, όταν έμαθαν το περιστατικό, αποτελείωσαν την σφαγή με την καταστροφή των Μαστιχοχωρίων. Η ανατίναξη της Οθωμανικής ναυαρχίδας προβήθηκε στον Ευρωπαικό Τύπο σαν δίκαιη εκδίκηση και ένδειξη ηρωισμού.
Πηγές: "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους-Η Ελληνική Επανάσταση (1821-1832)."Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσης", T.Gordon, "Κανάρης", Δ.Φωτιάδης,"Πώς είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του 21", Κ.Σιμόπουλος,"Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως", Σ.Τρικούπης.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
