"100 χρόνια πίσω και χώρα-εργασιακό κάτεργο": Το αντεργατικό έκτρωμα που διέρρευσε η κυβέρνηση σε ΜΜΕ (προετοιμαζόταν μήνες, δηλαδή είναι σχέδιο Μητσοτάκη-Χατζηδάκη-Βρούτση) είναι η αντεργατική "ανατροπή του αιώνα". Συνεχίζει τις αντιδραστικές ρυθμίσεις όλων των προηγούμενων
κυβερνήσεων και κλιμακώνει τις αντεργατικές ανατροπές ακόμα παραπέρα. Στο "Βήμα"σημειώνεται ότι το νομοσχέδιο περιλαμβάνει: Κατάργηση 8ωρου χρόνου εργασίας, -δηλαδή του Ν.2269/1920, επιστροφή στο 1919-με πρόσχημα την "ευελιξία". Εργαζόμενοι σε εποχικές δραστηριότητες θα δουλεύουν
"μέχρι 10 ώρες ημερησίως για ένα εξάμηνο και 6 ώρες για τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου", δηλαδή ατομικές συμβάσεις εργασίας. Για κάποιους κλάδους "θα προβλεφθεί απασχόληση και Σαββατοκύριακα". Για την τηλεργασία, το δημοσίευμα αναφέρει ότι θα προβλέπεται δήθεν "διαβούλευση και
ελεύθερη, συμφωνία μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, αν δηλαδή θα εφαρμόζεται σπαστό ωράριο, όπως και για τα διαλείμματα". Στην ουσία αφήνει τους εργοδότες ελεύθερους να διαμορφώσουν το ωράριο εργασίας των εργαζομένων όπως τους βολεύει! Ακόμα αναφέρεται ότι θα καθιερωθεί ψηφιακή
κάρτα εργασίας, μέσω της οποία θα ελέγχεται ο χρόνος εργασίας. Όλα αυτά συνοδεύονται με νέα προσπάθεια να χτυπηθεί η συνδικαλιστική δράση μέσα απο την επιβολή "ηλεκτρονικών ψηφοφοριών"στα Συνδικάτα για Γενικές Συνελέυσεις, κήρυξη απεργίας κλπ.Θέλουν σιγή νεκροταφείου στους χώρους
δουλειάς, να μην υπάρχει καμία πραγματική ενημέρωση, συζήτηση, οργάνωση, απόφαση και δράση των εργαζομένων αλλά να στέκονται οι εργαζόμενοι μπροστά σε μια οθόνη η με ένα τηλεκοντρόλ δήθεν για να "ψηφίζουν"-σε πλατφόρμες που δεν θα ελέγχουν οι ίδιοι-για εργατικά ζητήματα. Μέχρι να
τους πάρουν και το τηλεκοντρόλ και να τους μείνουν μόνο οι "ψηφοφορίες" για τα τηλεπαιχνίδια. Θέλουν να περιορίσουν τη φυσική παρουσία των ταξικών συνδικαλιστών στο χώρο δουλειάς. Θέλουν να βάλουν νέα εμπόδια στην απεργία, να υπάρξει νέα περιστολή του απεργιακού δικαιώματος.
Θέλουν να διευκολύνουν τους εργατοπατέρες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και να "νομιμοποιήσουν" την απροκάλυπτη εργοδοτική παρέμβαση στα συνδικάτα. Έτσι, χωρίς σωματεία, η με σωματεία-"φαντάσματα" ηλεκτρονικών "ψηφοφοριών" δεν θα μπορεί να υπάρξει πραγματική συλλογική διεκδίκηση των
εργαζομένων, παρά μόνο ο ατομικός δρόμος που αποθρασύνει την εργοδοσία και οδηγεί κατευθείαν στον φόβο, στην χειραγώγηση, στους συμβιβασμούς που καταλήγουν πάντα από το κακό στο χειρότερο. Για αυτό όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν να χτυπήσουν τα συνδικάτα, τις διαδικασίες τους,
όπως κάνει τώρα και η κυβέρνηση της ΝΔ. 10 (η και παραπάνω) ώρες δουλειά, μισθοί πείνας, πραγματική συνδικαλιστική δράση/διεκδίκηση ανύπαρκτες. Χώρα-εργασιακό κάτεργο. Μόνη ελπίδα η ταξική οργάνωση, δράση και αλληλεγγύη των εργαζομένων για να ανατραπούν τα αντεργατικά σχέδια.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες": Σαν σήμερα 6 Δεκέμβρίου 2008, η πόλη έμοιαζε μια από τα ίδια. Στην περιοχή γύρω από την οδό Τζαβέλλα κόσμος στις καφετέριες, περαστικοί, κίνηση αυτοκινήτων κ.α Γύρω στις 9, εμφανίζεται ένα περιπολικό, στην αρχή του
πεζόδρομου και το πλήρωμα του αρχίζει να διαπληκτίζεται με νεαρούς που βρίσκονται στο βάθος. Ακούγονται φωνές,ο κόσμος από τα μαγαζιά σηκώνεται για να δεί και παρά το γεγονός ότι δεν γίνεται κάτι σοβαρό οι αστυνομικοί ρίχνουν μια κρότου λάμψης ενω στα γύρω τραπέζια κάθεται κόσμος
Ξαφνικά, το περιπολικό κάνει απότομα όπισθεν και φεύγει. Ο κόσμος ξανακάθεται στα τραπέζια και όλα συνεχίζονται όπως πριν. Όμως, λίγο μετά, οι δύο αστυνομικοί,ο Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο Βασίλης Σαραλιώτης, επιστρέφουν πεζοί. Περπατούν μέχρι την αρχή του πεζόδρομου και
"Νενικήκαμεν. Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου": Σαν σήμερα, 19 Νοεμβρίου 1948, οι μοναρχοφασίστες εκτελούν (δολοφονούν) τον ήρωα της Εθνικής Αντίστασης και βασικό ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού, Νίκο Γόδα. Ο Γόδας γεννήθηκε στο Αϊβαλί.το 1921 . Μετά τη
Μικρασιατική Καταστροφή η προσφυγική του οικογένεια πέρασε στη Μυτιλήνη, στην Κρήτη και τελικά στην Κοκκινιά. Εργάστηκε στην ταβέρνα της οικογενείας του. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία, στις αλάνες, με συνομηλίκους του. Όταν πλέον φάνηκε το σπουδαίο ποδοσφαιρικό
ταλέντο του, αγωνίστηκε στον Άρη, μια απο τις ομάδες της Κοκκινιάς και κατόπιν στον "Κεραμεικό" Καμινίων, σωματείο του ομώνυμου εργοστασίου. Μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την περίοδο της κατοχής, ο Γόδας παίρνει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό, που ήταν η μεγάλη αγάπη
"Τον ουρανό για σκέπασμα,τη γη έχω για στρώμα και στην καρδιά μου τον ΕΛΑΣ γι' αυτόν θα μπω στο χώμα.": Σαν σήμερα, 18 Νοέμβρη 1985,πεθαίνει ο ρεμπέτης Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας). Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1902, γόνος πολυμελούς/ευκατάστατης νησιώτικης οικογένειας.Ασχολήθηκε
από μικρός με τη μουσική, παίζοντας μαντολίνο και αργότερα βιολί, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του '20 θα αρχίσει να παίζει μπουζούκι. Εκείνη την εποχή διασκευάζει την ιταλική οπερέτα "Μπαγιαντέρα" για λαϊκή ορχήστρα και έτσι αποκτά το παρατσούκλι "Μπαγιαντέρας". Το 1941, λίγο μετά
την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, θα χάσει το φως του, παίζοντας πάνω στο πάλκο του κέντρου "Πειραιεύς". Ξεπερνάει γρήγορα το σοκ και στη διάρκεια της κατοχής γυρίζει από ταβέρνα σε ταβέρνα, παίζοντας τα τραγούδια του. Το έπος της Αντίστασης αλλάζει συνολικά τις αντιλήψεις του
"Μη φοβάστε τα τανκς", "Κάτω ο φασισμός": Σαν σήμερα, 17 Νοεμβρίου 1973, κατά τη 1 τα ξημερώματα τα τανκς έχουν ζώσει το Πολυτεχνείο.Οι φοιτητές τοποθετούν ένα αυτοκίνητο πίσω από την κεντρική πύλη για να εμποδίσει την είσοδο των τανκς, ενώ ανεβασμένοι στα κάγκελα, τραγουδούν τον
εθνικό ύμνο και φωνάζουν στους φαντάρους: "Είμαστε αδέρφια", "Λαός και στρατός ενωμένοι". Η Συντονιστική Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου. Πριν εκπνεύσει η διορία για την έξοδο των φοιτητών, ένα τανκ σπάει την κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου και
μαζί του εισβάλλουν ασφαλίτες και άντρες των ΛΟΚ, οι οποίοι επιτίθενται με λύσσα στους φοιτητές. Πέφτουν πυροβολισμοί. Υπάρχουν φαντάροι που βοηθούν τους φοιτητές να γλυτώσουν, αλλά στις εξόδους τούς περιμένουν ασφαλίτες.Ορισμένοι θα καταφέρουν να ξεφύγουν. Η μετάδοση του σταθμού
"Το αγόρι που νίκησε τα τανκς": Σαν σήμερα,16 Νοέμβρη 1973, στην διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όργανα της χούντας δολοφονούν το 17χρονο μαθητή Διομήδη Κομνηνό.Ο Κομνηνός, με καταγωγή απο την Κύπρο, προπαρασκευαζόταν για τις εξετάσεις του Πολυτεχνείου και ονειρευόταν να
γίνει μηχανικός η αρχιτέκτονας. Ήθελε να αγωνιστεί για την δημοκρατία. Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου 1973 βρισκόταν στο Πολυτεχνείο,ενώ λιγο πριν είχε συμμετάσχει και στις κινητοποιήσεις στην Νομική. Αργότερα, μεταξύ 21:30 και 21:45,βρέθηκε στη διασταύρωση των οδών Μάρνης και Γ
Σεπτεμβρίου, μαζί με άλλους συμμαθητές του, μεταφέροντας τραυματίες, με κίνδυνο της ζωής του. Δολοφόνοι της χούντας, απο την φρουρά του υπουργ.Δημοσίας Τάξεως, τον σημάδευσαν απο κοντινή απόσταση, 10 μέτρα. Η σφαίρα τον βρήκε στην καρδιά. Ο θάνατός ήταν ακαριαίος. Μεταφέρθηκε απο
"Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του..δεν κρατεί άνθη" (Γ.Ράλλης). Σαν σήμερα, 16 Νοεμβρίου 1980, στην διάρκεια πορείας για το Πολυτεχνείο, τα ΜΑΤ της κυβέρνησης της ΝΔ δολοφονούν την Αθηναία εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλλου και τον Κύπριο φοιτητή Ιάκωβο Κουμή.
Λίγες μέρες πριν (19 Οκτώβρη),η κυβέρνηση Ράλλη είχε επαναφέρει την Ελλάδα στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Ηδη προετοιμαζόταν η πανηγυρική είσοδος στης χώρας στην ΕΟΚ. Ο Καραμανλής είχε μεταπηδήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας.Το αστικό καθεστώς στην Ελλάδα ισχυροποιούνταν.
Σε αυτές τις συνθήκες κυβέρνηση και μηχανισμοί του αστικού κράτους απαγορεύουν στην πορεία του Πολυτεχνείου να φτάσει στην Πρεσβεία των ΗΠΑ.Η ΕΦΕΕ αρχικά αρνείται την απαγόρευση, όμως στην συνέχεια ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ υποχωρούν και δέχονται η πορεία να μην φτάσει στην Πρεσβεία των ΗΠΑ!