"100 χρόνια πίσω και χώρα-εργασιακό κάτεργο": Το αντεργατικό έκτρωμα που διέρρευσε η κυβέρνηση σε ΜΜΕ (προετοιμαζόταν μήνες, δηλαδή είναι σχέδιο Μητσοτάκη-Χατζηδάκη-Βρούτση) είναι η αντεργατική "ανατροπή του αιώνα". Συνεχίζει τις αντιδραστικές ρυθμίσεις όλων των προηγούμενων
κυβερνήσεων και κλιμακώνει τις αντεργατικές ανατροπές ακόμα παραπέρα. Στο "Βήμα"σημειώνεται ότι το νομοσχέδιο περιλαμβάνει: Κατάργηση 8ωρου χρόνου εργασίας, -δηλαδή του Ν.2269/1920, επιστροφή στο 1919-με πρόσχημα την "ευελιξία". Εργαζόμενοι σε εποχικές δραστηριότητες θα δουλεύουν
"μέχρι 10 ώρες ημερησίως για ένα εξάμηνο και 6 ώρες για τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου", δηλαδή ατομικές συμβάσεις εργασίας. Για κάποιους κλάδους "θα προβλεφθεί απασχόληση και Σαββατοκύριακα". Για την τηλεργασία, το δημοσίευμα αναφέρει ότι θα προβλέπεται δήθεν "διαβούλευση και
ελεύθερη, συμφωνία μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, αν δηλαδή θα εφαρμόζεται σπαστό ωράριο, όπως και για τα διαλείμματα". Στην ουσία αφήνει τους εργοδότες ελεύθερους να διαμορφώσουν το ωράριο εργασίας των εργαζομένων όπως τους βολεύει! Ακόμα αναφέρεται ότι θα καθιερωθεί ψηφιακή
κάρτα εργασίας, μέσω της οποία θα ελέγχεται ο χρόνος εργασίας. Όλα αυτά συνοδεύονται με νέα προσπάθεια να χτυπηθεί η συνδικαλιστική δράση μέσα απο την επιβολή "ηλεκτρονικών ψηφοφοριών"στα Συνδικάτα για Γενικές Συνελέυσεις, κήρυξη απεργίας κλπ.Θέλουν σιγή νεκροταφείου στους χώρους
δουλειάς, να μην υπάρχει καμία πραγματική ενημέρωση, συζήτηση, οργάνωση, απόφαση και δράση των εργαζομένων αλλά να στέκονται οι εργαζόμενοι μπροστά σε μια οθόνη η με ένα τηλεκοντρόλ δήθεν για να "ψηφίζουν"-σε πλατφόρμες που δεν θα ελέγχουν οι ίδιοι-για εργατικά ζητήματα. Μέχρι να
τους πάρουν και το τηλεκοντρόλ και να τους μείνουν μόνο οι "ψηφοφορίες" για τα τηλεπαιχνίδια. Θέλουν να περιορίσουν τη φυσική παρουσία των ταξικών συνδικαλιστών στο χώρο δουλειάς. Θέλουν να βάλουν νέα εμπόδια στην απεργία, να υπάρξει νέα περιστολή του απεργιακού δικαιώματος.
Θέλουν να διευκολύνουν τους εργατοπατέρες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και να "νομιμοποιήσουν" την απροκάλυπτη εργοδοτική παρέμβαση στα συνδικάτα. Έτσι, χωρίς σωματεία, η με σωματεία-"φαντάσματα" ηλεκτρονικών "ψηφοφοριών" δεν θα μπορεί να υπάρξει πραγματική συλλογική διεκδίκηση των
εργαζομένων, παρά μόνο ο ατομικός δρόμος που αποθρασύνει την εργοδοσία και οδηγεί κατευθείαν στον φόβο, στην χειραγώγηση, στους συμβιβασμούς που καταλήγουν πάντα από το κακό στο χειρότερο. Για αυτό όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν να χτυπήσουν τα συνδικάτα, τις διαδικασίες τους,
όπως κάνει τώρα και η κυβέρνηση της ΝΔ. 10 (η και παραπάνω) ώρες δουλειά, μισθοί πείνας, πραγματική συνδικαλιστική δράση/διεκδίκηση ανύπαρκτες. Χώρα-εργασιακό κάτεργο. Μόνη ελπίδα η ταξική οργάνωση, δράση και αλληλεγγύη των εργαζομένων για να ανατραπούν τα αντεργατικά σχέδια.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Η Μάχη του Μελιγαλά και η "Πηγάδα": Σαν σήμερα, 13 Σεπτεμβρίου 1944, αρχίζει η μάχη του ηρωικού ΕΛΑΣ ενάντια στους προδότες και εγκληματίες των ταγμάτων ασφαλείας που είχαν καταφύγει στον Μελιγαλά. Μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τον ΕΛΑΣ στις 8/9/1944, ένα τμήμα
ταγματασφαλιτών με επικεφαλής τον φασίστα και προδότη κατοχικό νομάρχη Μεσσηνίας Δ.Περρωτή, κατάφερε να διαφύγει προς το Μελιγαλά.Στο δρόμο προς το Μελιγαλά,οι συνεργάτες των ναζί δολοφόνησαν 34 άτομα(30 εκ των οποίων ήταν άμαχοι). Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αν και θα μπορούσαν εύκολα,
χωρίς καμία προειδοποίηση, να κατατροπώσουν τους περίπου 1000 εγκλωβισμένους ταγματασφαλίτες, στο Μελιγαλά ζήτησαν την παράδοση των ταγμάτων ασφαλείας ώστε να λήξουν οι συγκρούσεις. Ακολουθώντας τις οδηγίες των Βρετανών και της κυβέρνησης του Καϊρου, οι ταγματασφαλίτες αρνήθηκαν
Σαν σήμερα, 12 Σεπτεμβρίου 2021, πεθαίνει, σε ηλικία 91 ετών, η τελευταία επιζήσασα του Ολοκαυτώματος στον Χορτιάτη, Βασιλική Γκουραμάνη. 2 Σεπτεμβρίου 1944, 13 χρόνων κορίτσι, είχε καταφέρει να βγει ζωντανή-μαζί με άλλα 2 παιδιά-,από τον φούρνο της οικογένειας Γκουραμάνη-στον
οποίο κάηκαν 70 από τους 146 πολίτες του Χορτιάτη-22 άτομα της οικογένειας Γκουραμάνη-που εκτελέστηκαν "από τους ταγματαλήτες"-όπως τους ονόμαζε και η ίδια-του Φριτς Σούμπερτ και τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Αποσπάσματα απο την μαρτυρία της Γκουραμάνη για την δράση των εγκληματικών Ταγμάτων Ασφαλείας, των "Ελληνικών Ες Ες" στον Χορτιάτη: "Αυτούς που έβρισκαν στο βουνό...μια κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά από νιάτα φορτωμένη μέχρι εκεί απάνω, την βρήκαν και δεν λέγεται τις της έκαναν
"Αεροπλάνον ωδηγήθη βιαίως εις την Σερβία υπό έξι νεαρών κομμουνιστών": Σαν σήμερα, 12 Σεπτεμβρίου 1948 και ενώ μαινόταν ο εμφύλιος έξι νεαροί που είχαν διαπράξει το "έγκλημα" να είναι αντιστασιακοί, (η σύλληψη τους ήταν ζήτημα ημερών), πραγματοποιούν αεροπειρατεία σε αεροπλάνο
της πολιτικής αεροπορίας και το οδηγούν στο Βελιγράδι. Οι έξι ΕΠΟΝίτες καθόντουσαν σε διαφορετικά σημεία του αεροσκάφους. Όταν απογειώθηκε τέσσερεις από αυτούς κατευθύνθηκαν προς την καμπίνα. Εισέβαλαν μέσα. Κρατούσαν σουγιάδες και ένα μπουκάλι…γκαζόζα. Απείλησαν το πλήρωμα ότι
κρατούν μολότοφ και θα την ρίξουν μέσα στον θάλαμο. Ακολούθησε μικροσυμπλοκή. Ανάγκασαν τον πιλότο να προσγειωθεί στο Βελιγράδι. Πανικός επικράτησε στις αρχές. Απογειώθηκαν "Σπιτφάιρ" για να αποτρέψουν την αεροπειρατεία, χωρίς αποτέλεσμα. Τα ονόματά των νεαρών ήταν: Αλέξανδρος
"Βγήκε κάποιος και είπε εμπρός, πάμε να πολεμήσουμε για την ελευθερία και πήγαν και σκοτώθηκαν για την ελευθερία. Και για ποιο είδος ελευθερίας;Για ποιανού την ιδέα περι ελευθερίας;": Σαν σήμερα,10 Σεπτεμβρίου 1976, πεθαίνει ο κομμουνιστής συγγραφέας/σεναριογράφος Ντάλτον Τράμπο.
Όταν άλλοι (πχ αργότερα ο Ε.Καζάν) κατέδιδαν φίλους και συνεργάτες, ο Τράμπο αρνήθηκε να καταθέσει στην Επιτροπή Αντι-Αμερικανικών Δραστηριοτήτων (1947) και μπήκε στη μαύρη λίστα της επιτροπής. Απολύθηκε απο κάθε εργασία και φυλακίστηκε για 11 μήνες. Αναγκάστηκε να φύγει για το
Μεξικό και να στέλνει σενάρια στο Χόλιγουντ με ψευδώνυμο. Δύο κέρδισαν το Όσκαρ, κανένα όμως δεν έφερε το όνομά του: "Διακοπές στη Ρώμη" (1953) και "Γενναίος" (1956). Το όνομα του επανεμφανίστηκε στην οθόνη πολλά χρόνια αργότερα, το 1960, με τον "Σπάρτακο" του Σ.Κιούμπρικ. Ο
"Ποιος μπορεί να έχει αντίρρηση ότι με τα τάγματα ασφαλείας δεν διασώσαμε το αστικό καθεστώς;": Σαν σήμερα, 7 Σεπτεμβρίου 1999, πεθαίνει ο Ιωάννης Βουλπιώτης, επιχειρηματίας, στέλεχος της Siemens και συνεργάτης των ναζί κατά την περίοδο της κατοχής. Γεννήθηκε το 1902 στην Αθήνα,
απο αστική οικογένεια. Μετά την αποφοίτησή από το γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου σπούδασε ηλεκτρονική μηχανολογίας. Προσελήφθη ως στέλεχος του συγκροτήματος AEG-Siemens-Telefunken. Ο "χερ ντόκτορ Βουλπιώτης" ανέβηκε γρήγορα την κλίμακα της ιεραρχίας και-πριν συμπληρώσει
τα 25, ανέλαβε το ερευνητικό τμήμα της εταιρείας. Γίνεται πανίσχυρος και αναλαμβάνει πληρεξούσιος του ομίλου Siemens και εκτός Ευρώπης. Με τη διπλή υπηκοότητα και την τεράστια πλέον περιουσία, το 1938 έρχεται στην Αθήνα για μόνιμη εγκατάσταση, με τις ιδιότητες του εκπροσώπου της
"Ο Έλληνας που σκότωσε το Απαρτχάιντ":Σαν σήμερα, 6 Σεπτεμβρίου 1966, ο αρχιτέκτονας του Απαρτχάιντ, ρατσιστής πρωθυπουργός της Νότιας Αφρικής, Χέντρικ Φέρβουρντ,δολοφονείται μέσα στη Βουλή από τον Ελληνικής καταγωγής Δημήτρη Τσαφέντα.O Φέρβουρντ ήταν φανατικός οπαδός της "λευκής
κυριαρχίας" και του Απαρτχάιντ. Η πολιτική του επέβαλλε τον απόλυτο φυλετικό διαχωρισμό. Υποχρέωσε μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες του μαύρου πληθυσμού να μετακινηθούν ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τη λευκή μειοψηφία και σκληρή καταστολή κάθε προσπάθειας να αμφισβητηθεί το
Απαρτχάιντ. Μεταξύ των "καινοτομιών" που προσέθεσε στο απαρτχάιντ ο Φερβούρντ ήταν οι "ζώνες πολυβόλων", περιοχές όπου οι μαύροι θα μπορούσαν να πυροβοληθούν ομαδικά από την αστυνομία αν υπήρχε η αίσθηση ότι απειλούν τις κατοικημένες περιοχές των λευκών κατά τη διάρκεια