"Υποσχόμαστε στην Αυτού Εξοχότητα, τον Φύρερ του Γερμανικού λαού, να υπηρετήσουμε στην κατεύθυνση που αυτός θέλει" (Γεώργιος Τσολάκογλου): Σαν σήμερα, πριν απο 80 χρόνια, 6 Απριλίου 1941, οι ναζί εισβάλλουν στην Ελλάδα. Η εισβολή άρχισε στις 5.15' το πρωί, ένα τέταρτο νωρίτερα
από τη στιγμή που επιδόθηκε η σχετική διακοίνωση στον διορισμένο πρωθυπουργό, Αλ. Κορυζή, διάδοχο του Μεταξά. Ως κύρια αιτία για την εισβολή η ναζιστική Γερμανία προέβαλλε την πρόσδεση της Ελλάδας στη Μ. Βρετανία, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ο Β' παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε προϊόν
όξυνσης των αντιθέσεων μεταξύ των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών του κόσμου γενικά και ειδικότερα της Ευρώπης. Τα γερμανικά στρατεύματα προσέβαλαν τις ελληνικές θέσεις στη Μακεδονία, κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών και ελληνογιουγκοσλαβικών συνόρων.Ταυτόχρονα η Χιτλερική Γερμανία
επιτέθηκε και στη Γιουγκοσλαβία. Η γιουγκοσλαβική αντίσταση κατέρρευσε ταχύτατα. Μεγάλα τμήματα του στρατού της γειτονικής χώρας υποχωρούσαν στο ελληνικό έδαφος. Αντίθετα, ο ελληνικός στρατός στα οχυρά παρουσίαζε μια ανέλπιστη αντίσταση απέναντι σ' έναν εχθρό απείρως ισχυρότερο.
Και αυτή η αντίσταση έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία αν ληφθεί υπόψιν ότι τόσο στο μέτωπο, όσο και στην Αθήνα - και στους στρατιωτικούς και στους πολιτικούς κύκλους- ήταν φανερή μια διάθεση για γρήγορη συνθηκολόγηση και παράδοση της χώρας στους ναζιστές εισβολείς. Την προέλαση του
του ναζιστικού στρατού, επιτάχυναν και συγκεκριμένες αποφάσεις της στρατιωτικής ηγεσίας, που ελήφθησαν με σκοπό να εξασθενίσει το μέτωπο από μέσα. Φιλικές στο ναζισμό προσκείμενες δυνάμεις στην κυβέρνηση και στη στρατιωτική ηγεσία, έδιναν αυτές τις διαταγές για να αποδυναμώσουν
όσο πιο γρήγορα γινόταν την ελληνική άμυνα. 9 Απριλίου τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη, ενώ θα συνθηκολογήσει το Τμήμα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η κατάληψη της Βέροιας και λίγο αργότερα της Κατερίνης, της Κοζάνης και της
Καστοριάς με αποτέλεσμα και η υποχώρηση του κυρίου όγκου των ελληνικών δυνάμεων που βρίσκονται στην Αλβανία να παίρνει χαρακτηριστικά φυγής.20 Απριλίου και αφού είχε διασπαστεί το αμυντικό μέτωπο, ο στρατηγός Τσολάκογλου, διοικητής του Γ` Σώματος, σε συνεννόηση με άλλους δύο
σωματάρχες, τον Δεμέστιχα και τον Μπάκο, καταργεί τον διοικητή Στρατιάς Ηπείρου Ι. Πιτσίκα, αναλαμβάνει ο ίδιος διοικητής της στρατιάς και υπογράφει πρωτόκολλο ανακωχής με τους ναζί. Τρεις μέρες αργότερα θα υπογράψει στη Θεσσαλονίκη το οριστικό πρωτόκολλο συνθηκολόγησης όχι μόνο
με τους Γερμανούς αλλά και με τους Ιταλούς.Ο Τσολάκογλου έστειλε και επιστολή στον Χίτλερ: "Υποσχόμαστε στην Αυτού Εξοχότητα,τον Φύρερ του Γερμανικού λαού, να υπηρετήσουμε στην κατεύθυνση που αυτός θέλει".Ο αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Μακ Βη, σημείωνε:"Η ανακωχή υπογράφτηκε
από τον στρατηγό Τσολάκογλου, ο οποίος είχε τοποθετηθεί από τον Μεταξά..οι στρατιώτες θεωρούν πως ο στρατός προδόθηκε από τους αξιωματικούς του και ότι ο Τσολάκογλου δεν έχει τώρα παρά μόνον την περιφρόνηση του λαού". 'Ετσι προδόθηκε ο αγώνας των ελλήνων στρατιωτών που, παρα την
υπονόμευση, αντιμετώπισαν με ηρωισμό τη φονικότερη στρατιωτική μηχανή που γνώρισε η ανθρωπότητα, πολεμώντας σε δύο μέτωπα, απέναντι στις σιδερόφραχτες στρατιές της φασιστικής Ιταλίας και της ναζιστικής Γερμανίας .Και ενω οι φιλοναζιστές ετοιμάζονταν για τις καρέκλες με τις οποίες
ανταμείφθηκαν απο τους ναζί για την προδοσία τους, το άλλο τμήμα της κυρίαρχης τάξης που ακολουθούσε τους Βρετανούς ετοιμαζόταν για..διακοπές. Τη μέρα που ο Τσολάκογλου υπέγραφε την οριστική συνθηκολόγηση ο Βασιλιάς Γεώργιος με τον πρωθυπουργό Εμμ. Τσουδερό (o Κοριζής είχε
αυτοκτονήσει λίγο νωρίτερα), τον πρίγκιπα Πέτρο και τον Αγγλο πρεσβευτή σερ Μάικλ Πάλαιρετ εγκατέλειπαν την Ελλάδα μ' ένα υδροπλάνο. Δυο μέρες πριν, 21 Απριλίου, έφυγε το ζεύγος των διαδόχων Παύλος και Φρειδερίκη, ενώ τη νύχτα 22 με 23 Απριλίου με τα αντιτορπιλικά "Β. Ολγα",
"Πάνθηρ" και "Ιέραξ" αναχώρησαν, όπως γράφει ο ναύαρχος Σακελλαρίου "άπαντες οι υπουργοί, ο Διοικητής και ο Υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος και μερικοί κρατικοί επίσημοι και μη λειτουργοί, οι πλείστοι με τας οικογενείας των- γυναίκες, τέκνα, πενθερές, κουβερνάντες- και τας
αποσκευάς των- ...ο Βασιλεύς και ο κ. Τσουδερός ανεχώρησαν αεροπορικώς περί τα ξημερώματα της 23ης Απριλίου...η θέα τοσούτον ασυνηθίστου διά πολεμικά πλοία φορτίου, και δη εν καιρώ πολέμου, εξηρέθισε τα πληρώματα εις τοιούτον βαθμόν, ώστε εις την Σούδαν εξεδηλώθη μικρά στάσις επί
του "Βασίλισσα Ολγα", του προσωπικού απαιτήσαντος να μην επιβή κανείς πλέον. Αντιλαμβάνεται ο καθείς την ψυχολογία όλων αυτών που κανένας τους δεν εγνώριζε πού και πώς άφηναν τα σπίτια τους, όταν έβλεπαν ότι υπήρχαν προνομιούχοι που μπορούσαν ανέτως να μεταφέρονται με τα πολύτιμα
των υπαρχόντων ή όταν έβλεπαν ότι η οικογένεια του Πρωθυπουργού συνωδεύετο και από το απαραίτητο σκυλάκι της, χωρίς τη συντροφιά του οποίου φαίνεται ότι δεν ήτο δυνατόν να σωθεί η Ελλάς".Παρόμοια εικόνα δίνει και ο έφεδρος πλοίαρχος Ν. Δ. Πετρόπουλος: "Μου έκανε εντύπωσι και ένα
άλλο θέαμα, που με επηρέασε κατά κάποιο ποσοστό για να μη φύγω από την Ελλάδα: Μεταξύ των Ελλήνων ιδιωτών επιβατών ήταν κι ένα ζευγάρι-όχι πρώτης νεότητος-που το συνόδευε η μητέρα της συζύγου. Η πεθερά κρατούσε ένα βαλιτσάκι που, περιείχε τα τιμαλφή της οικογενείας....με κατέλαβε
αηδία από το γεγονός, ότι δε διαθέταμε τα πλοία για να σώσουμε έστω και λίγους στρατιώτες μας από τις χιτλερικές ορδές, αλλά καταλαμβανόταν η πολύτιμη χωρητικότης για να δοθεί ευκαιρία στα μπιζού... και στα εξαντλημένα σαρκία της ευπόρου οικογενείας.να... συνεχίσουν και εκτός της
Ελλάδος τον αγώνα κατά του κατακτητού!". Οι ναζί μπήκαν στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1941. Τους προϋπάντησαν και τους παρέδωσαν κάθε εξουσία ο ανώτερος στρατιωτικός διοικητής Αττικοβοιωτίας στρατηγός Καβράκος, ο νομάρχης Αττικοβοιωτίας Πεζόπουλος, ο Δήμαρχος Αθηναίων Αμβρόσιος
Πλυτάς, ο Δήμαρχος Πειραιά Μιχ. Μανούσκος και ο συνταγματάρχης Κανελλόπουλος ως διερμηνέας. Η χώρα βρισκόταν υπό ξενική κατοχή, αν κι έμενε ακόμη να δοθεί η μάχη της Κρήτης. Την ίδια στιγμή εφημερίδες της κυρίαρχης τάξης όπως η "Καθημερινή" και το "Ελεύθερον Βήμα" ξεκίνησαν
προπαγάνδα. Η "Καθημερινή" έγραφε: "Ο λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον..αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων θα τον συντρέξουν εις πάσαν θετικήν του προσπάθειαν". Όμως ο λαός δεν θα τους έκανε την χάρη.
Πηγές: "Ο πόλεμος του 1940- 41", Σ.Λιναρδάτος, "Διπλωματική Ιστορία του Ελληνικού Πολέμου 1940- 1945", Β.Π Παπαδάκης, "Η Ιταλο-γερμανική επίθεση εναντίον της Ελλάδος", Heinz Richter, "Απομνημονεύματα", Γ.Τσολάκογλου: "Η θέσις της Ελλάδος εις τον δεύτερον παγκόσμιον πόλεμον",
Αλ. Σακελλαρίου, "Στρατός και πολιτική εξουσία", Δ. Χαραλάμπης, "Η πολιτική της συνθηκολόγησης και η κατάρρευση του μετώπου, Απρίλιος 1941", Γ. Ανδρικόπουλος,"Η Ελλάδα υπό τον Αγκυλωτό Σταυρό", Μ.Ζέκεντορφ , "Βήμα" 11/3/1970, "Καθημερινή", 29/4/1941.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Η Μάχη του Μελιγαλά και η "Πηγάδα": Σαν σήμερα, 13 Σεπτεμβρίου 1944, αρχίζει η μάχη του ηρωικού ΕΛΑΣ ενάντια στους προδότες και εγκληματίες των ταγμάτων ασφαλείας που είχαν καταφύγει στον Μελιγαλά. Μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τον ΕΛΑΣ στις 8/9/1944, ένα τμήμα
ταγματασφαλιτών με επικεφαλής τον φασίστα και προδότη κατοχικό νομάρχη Μεσσηνίας Δ.Περρωτή, κατάφερε να διαφύγει προς το Μελιγαλά.Στο δρόμο προς το Μελιγαλά,οι συνεργάτες των ναζί δολοφόνησαν 34 άτομα(30 εκ των οποίων ήταν άμαχοι). Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αν και θα μπορούσαν εύκολα,
χωρίς καμία προειδοποίηση, να κατατροπώσουν τους περίπου 1000 εγκλωβισμένους ταγματασφαλίτες, στο Μελιγαλά ζήτησαν την παράδοση των ταγμάτων ασφαλείας ώστε να λήξουν οι συγκρούσεις. Ακολουθώντας τις οδηγίες των Βρετανών και της κυβέρνησης του Καϊρου, οι ταγματασφαλίτες αρνήθηκαν
Σαν σήμερα, 12 Σεπτεμβρίου 2021, πεθαίνει, σε ηλικία 91 ετών, η τελευταία επιζήσασα του Ολοκαυτώματος στον Χορτιάτη, Βασιλική Γκουραμάνη. 2 Σεπτεμβρίου 1944, 13 χρόνων κορίτσι, είχε καταφέρει να βγει ζωντανή-μαζί με άλλα 2 παιδιά-,από τον φούρνο της οικογένειας Γκουραμάνη-στον
οποίο κάηκαν 70 από τους 146 πολίτες του Χορτιάτη-22 άτομα της οικογένειας Γκουραμάνη-που εκτελέστηκαν "από τους ταγματαλήτες"-όπως τους ονόμαζε και η ίδια-του Φριτς Σούμπερτ και τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Αποσπάσματα απο την μαρτυρία της Γκουραμάνη για την δράση των εγκληματικών Ταγμάτων Ασφαλείας, των "Ελληνικών Ες Ες" στον Χορτιάτη: "Αυτούς που έβρισκαν στο βουνό...μια κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά από νιάτα φορτωμένη μέχρι εκεί απάνω, την βρήκαν και δεν λέγεται τις της έκαναν
"Αεροπλάνον ωδηγήθη βιαίως εις την Σερβία υπό έξι νεαρών κομμουνιστών": Σαν σήμερα, 12 Σεπτεμβρίου 1948 και ενώ μαινόταν ο εμφύλιος έξι νεαροί που είχαν διαπράξει το "έγκλημα" να είναι αντιστασιακοί, (η σύλληψη τους ήταν ζήτημα ημερών), πραγματοποιούν αεροπειρατεία σε αεροπλάνο
της πολιτικής αεροπορίας και το οδηγούν στο Βελιγράδι. Οι έξι ΕΠΟΝίτες καθόντουσαν σε διαφορετικά σημεία του αεροσκάφους. Όταν απογειώθηκε τέσσερεις από αυτούς κατευθύνθηκαν προς την καμπίνα. Εισέβαλαν μέσα. Κρατούσαν σουγιάδες και ένα μπουκάλι…γκαζόζα. Απείλησαν το πλήρωμα ότι
κρατούν μολότοφ και θα την ρίξουν μέσα στον θάλαμο. Ακολούθησε μικροσυμπλοκή. Ανάγκασαν τον πιλότο να προσγειωθεί στο Βελιγράδι. Πανικός επικράτησε στις αρχές. Απογειώθηκαν "Σπιτφάιρ" για να αποτρέψουν την αεροπειρατεία, χωρίς αποτέλεσμα. Τα ονόματά των νεαρών ήταν: Αλέξανδρος
"Βγήκε κάποιος και είπε εμπρός, πάμε να πολεμήσουμε για την ελευθερία και πήγαν και σκοτώθηκαν για την ελευθερία. Και για ποιο είδος ελευθερίας;Για ποιανού την ιδέα περι ελευθερίας;": Σαν σήμερα,10 Σεπτεμβρίου 1976, πεθαίνει ο κομμουνιστής συγγραφέας/σεναριογράφος Ντάλτον Τράμπο.
Όταν άλλοι (πχ αργότερα ο Ε.Καζάν) κατέδιδαν φίλους και συνεργάτες, ο Τράμπο αρνήθηκε να καταθέσει στην Επιτροπή Αντι-Αμερικανικών Δραστηριοτήτων (1947) και μπήκε στη μαύρη λίστα της επιτροπής. Απολύθηκε απο κάθε εργασία και φυλακίστηκε για 11 μήνες. Αναγκάστηκε να φύγει για το
Μεξικό και να στέλνει σενάρια στο Χόλιγουντ με ψευδώνυμο. Δύο κέρδισαν το Όσκαρ, κανένα όμως δεν έφερε το όνομά του: "Διακοπές στη Ρώμη" (1953) και "Γενναίος" (1956). Το όνομα του επανεμφανίστηκε στην οθόνη πολλά χρόνια αργότερα, το 1960, με τον "Σπάρτακο" του Σ.Κιούμπρικ. Ο
"Ποιος μπορεί να έχει αντίρρηση ότι με τα τάγματα ασφαλείας δεν διασώσαμε το αστικό καθεστώς;": Σαν σήμερα, 7 Σεπτεμβρίου 1999, πεθαίνει ο Ιωάννης Βουλπιώτης, επιχειρηματίας, στέλεχος της Siemens και συνεργάτης των ναζί κατά την περίοδο της κατοχής. Γεννήθηκε το 1902 στην Αθήνα,
απο αστική οικογένεια. Μετά την αποφοίτησή από το γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου σπούδασε ηλεκτρονική μηχανολογίας. Προσελήφθη ως στέλεχος του συγκροτήματος AEG-Siemens-Telefunken. Ο "χερ ντόκτορ Βουλπιώτης" ανέβηκε γρήγορα την κλίμακα της ιεραρχίας και-πριν συμπληρώσει
τα 25, ανέλαβε το ερευνητικό τμήμα της εταιρείας. Γίνεται πανίσχυρος και αναλαμβάνει πληρεξούσιος του ομίλου Siemens και εκτός Ευρώπης. Με τη διπλή υπηκοότητα και την τεράστια πλέον περιουσία, το 1938 έρχεται στην Αθήνα για μόνιμη εγκατάσταση, με τις ιδιότητες του εκπροσώπου της
"Ο Έλληνας που σκότωσε το Απαρτχάιντ":Σαν σήμερα, 6 Σεπτεμβρίου 1966, ο αρχιτέκτονας του Απαρτχάιντ, ρατσιστής πρωθυπουργός της Νότιας Αφρικής, Χέντρικ Φέρβουρντ,δολοφονείται μέσα στη Βουλή από τον Ελληνικής καταγωγής Δημήτρη Τσαφέντα.O Φέρβουρντ ήταν φανατικός οπαδός της "λευκής
κυριαρχίας" και του Απαρτχάιντ. Η πολιτική του επέβαλλε τον απόλυτο φυλετικό διαχωρισμό. Υποχρέωσε μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες του μαύρου πληθυσμού να μετακινηθούν ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τη λευκή μειοψηφία και σκληρή καταστολή κάθε προσπάθειας να αμφισβητηθεί το
Απαρτχάιντ. Μεταξύ των "καινοτομιών" που προσέθεσε στο απαρτχάιντ ο Φερβούρντ ήταν οι "ζώνες πολυβόλων", περιοχές όπου οι μαύροι θα μπορούσαν να πυροβοληθούν ομαδικά από την αστυνομία αν υπήρχε η αίσθηση ότι απειλούν τις κατοικημένες περιοχές των λευκών κατά τη διάρκεια