"Υποσχόμαστε στην Αυτού Εξοχότητα, τον Φύρερ του Γερμανικού λαού, να υπηρετήσουμε στην κατεύθυνση που αυτός θέλει" (Γεώργιος Τσολάκογλου): Σαν σήμερα, πριν απο 80 χρόνια, 6 Απριλίου 1941, οι ναζί εισβάλλουν στην Ελλάδα. Η εισβολή άρχισε στις 5.15' το πρωί, ένα τέταρτο νωρίτερα
από τη στιγμή που επιδόθηκε η σχετική διακοίνωση στον διορισμένο πρωθυπουργό, Αλ. Κορυζή, διάδοχο του Μεταξά. Ως κύρια αιτία για την εισβολή η ναζιστική Γερμανία προέβαλλε την πρόσδεση της Ελλάδας στη Μ. Βρετανία, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ο Β' παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε προϊόν
όξυνσης των αντιθέσεων μεταξύ των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών του κόσμου γενικά και ειδικότερα της Ευρώπης. Τα γερμανικά στρατεύματα προσέβαλαν τις ελληνικές θέσεις στη Μακεδονία, κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών και ελληνογιουγκοσλαβικών συνόρων.Ταυτόχρονα η Χιτλερική Γερμανία
επιτέθηκε και στη Γιουγκοσλαβία. Η γιουγκοσλαβική αντίσταση κατέρρευσε ταχύτατα. Μεγάλα τμήματα του στρατού της γειτονικής χώρας υποχωρούσαν στο ελληνικό έδαφος. Αντίθετα, ο ελληνικός στρατός στα οχυρά παρουσίαζε μια ανέλπιστη αντίσταση απέναντι σ' έναν εχθρό απείρως ισχυρότερο.
Και αυτή η αντίσταση έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία αν ληφθεί υπόψιν ότι τόσο στο μέτωπο, όσο και στην Αθήνα - και στους στρατιωτικούς και στους πολιτικούς κύκλους- ήταν φανερή μια διάθεση για γρήγορη συνθηκολόγηση και παράδοση της χώρας στους ναζιστές εισβολείς. Την προέλαση του
του ναζιστικού στρατού, επιτάχυναν και συγκεκριμένες αποφάσεις της στρατιωτικής ηγεσίας, που ελήφθησαν με σκοπό να εξασθενίσει το μέτωπο από μέσα. Φιλικές στο ναζισμό προσκείμενες δυνάμεις στην κυβέρνηση και στη στρατιωτική ηγεσία, έδιναν αυτές τις διαταγές για να αποδυναμώσουν
όσο πιο γρήγορα γινόταν την ελληνική άμυνα. 9 Απριλίου τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη, ενώ θα συνθηκολογήσει το Τμήμα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η κατάληψη της Βέροιας και λίγο αργότερα της Κατερίνης, της Κοζάνης και της
Καστοριάς με αποτέλεσμα και η υποχώρηση του κυρίου όγκου των ελληνικών δυνάμεων που βρίσκονται στην Αλβανία να παίρνει χαρακτηριστικά φυγής.20 Απριλίου και αφού είχε διασπαστεί το αμυντικό μέτωπο, ο στρατηγός Τσολάκογλου, διοικητής του Γ` Σώματος, σε συνεννόηση με άλλους δύο
σωματάρχες, τον Δεμέστιχα και τον Μπάκο, καταργεί τον διοικητή Στρατιάς Ηπείρου Ι. Πιτσίκα, αναλαμβάνει ο ίδιος διοικητής της στρατιάς και υπογράφει πρωτόκολλο ανακωχής με τους ναζί. Τρεις μέρες αργότερα θα υπογράψει στη Θεσσαλονίκη το οριστικό πρωτόκολλο συνθηκολόγησης όχι μόνο
με τους Γερμανούς αλλά και με τους Ιταλούς.Ο Τσολάκογλου έστειλε και επιστολή στον Χίτλερ: "Υποσχόμαστε στην Αυτού Εξοχότητα,τον Φύρερ του Γερμανικού λαού, να υπηρετήσουμε στην κατεύθυνση που αυτός θέλει".Ο αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Μακ Βη, σημείωνε:"Η ανακωχή υπογράφτηκε
από τον στρατηγό Τσολάκογλου, ο οποίος είχε τοποθετηθεί από τον Μεταξά..οι στρατιώτες θεωρούν πως ο στρατός προδόθηκε από τους αξιωματικούς του και ότι ο Τσολάκογλου δεν έχει τώρα παρά μόνον την περιφρόνηση του λαού". 'Ετσι προδόθηκε ο αγώνας των ελλήνων στρατιωτών που, παρα την
υπονόμευση, αντιμετώπισαν με ηρωισμό τη φονικότερη στρατιωτική μηχανή που γνώρισε η ανθρωπότητα, πολεμώντας σε δύο μέτωπα, απέναντι στις σιδερόφραχτες στρατιές της φασιστικής Ιταλίας και της ναζιστικής Γερμανίας .Και ενω οι φιλοναζιστές ετοιμάζονταν για τις καρέκλες με τις οποίες
ανταμείφθηκαν απο τους ναζί για την προδοσία τους, το άλλο τμήμα της κυρίαρχης τάξης που ακολουθούσε τους Βρετανούς ετοιμαζόταν για..διακοπές. Τη μέρα που ο Τσολάκογλου υπέγραφε την οριστική συνθηκολόγηση ο Βασιλιάς Γεώργιος με τον πρωθυπουργό Εμμ. Τσουδερό (o Κοριζής είχε
αυτοκτονήσει λίγο νωρίτερα), τον πρίγκιπα Πέτρο και τον Αγγλο πρεσβευτή σερ Μάικλ Πάλαιρετ εγκατέλειπαν την Ελλάδα μ' ένα υδροπλάνο. Δυο μέρες πριν, 21 Απριλίου, έφυγε το ζεύγος των διαδόχων Παύλος και Φρειδερίκη, ενώ τη νύχτα 22 με 23 Απριλίου με τα αντιτορπιλικά "Β. Ολγα",
"Πάνθηρ" και "Ιέραξ" αναχώρησαν, όπως γράφει ο ναύαρχος Σακελλαρίου "άπαντες οι υπουργοί, ο Διοικητής και ο Υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος και μερικοί κρατικοί επίσημοι και μη λειτουργοί, οι πλείστοι με τας οικογενείας των- γυναίκες, τέκνα, πενθερές, κουβερνάντες- και τας
αποσκευάς των- ...ο Βασιλεύς και ο κ. Τσουδερός ανεχώρησαν αεροπορικώς περί τα ξημερώματα της 23ης Απριλίου...η θέα τοσούτον ασυνηθίστου διά πολεμικά πλοία φορτίου, και δη εν καιρώ πολέμου, εξηρέθισε τα πληρώματα εις τοιούτον βαθμόν, ώστε εις την Σούδαν εξεδηλώθη μικρά στάσις επί
του "Βασίλισσα Ολγα", του προσωπικού απαιτήσαντος να μην επιβή κανείς πλέον. Αντιλαμβάνεται ο καθείς την ψυχολογία όλων αυτών που κανένας τους δεν εγνώριζε πού και πώς άφηναν τα σπίτια τους, όταν έβλεπαν ότι υπήρχαν προνομιούχοι που μπορούσαν ανέτως να μεταφέρονται με τα πολύτιμα
των υπαρχόντων ή όταν έβλεπαν ότι η οικογένεια του Πρωθυπουργού συνωδεύετο και από το απαραίτητο σκυλάκι της, χωρίς τη συντροφιά του οποίου φαίνεται ότι δεν ήτο δυνατόν να σωθεί η Ελλάς".Παρόμοια εικόνα δίνει και ο έφεδρος πλοίαρχος Ν. Δ. Πετρόπουλος: "Μου έκανε εντύπωσι και ένα
άλλο θέαμα, που με επηρέασε κατά κάποιο ποσοστό για να μη φύγω από την Ελλάδα: Μεταξύ των Ελλήνων ιδιωτών επιβατών ήταν κι ένα ζευγάρι-όχι πρώτης νεότητος-που το συνόδευε η μητέρα της συζύγου. Η πεθερά κρατούσε ένα βαλιτσάκι που, περιείχε τα τιμαλφή της οικογενείας....με κατέλαβε
αηδία από το γεγονός, ότι δε διαθέταμε τα πλοία για να σώσουμε έστω και λίγους στρατιώτες μας από τις χιτλερικές ορδές, αλλά καταλαμβανόταν η πολύτιμη χωρητικότης για να δοθεί ευκαιρία στα μπιζού... και στα εξαντλημένα σαρκία της ευπόρου οικογενείας.να... συνεχίσουν και εκτός της
Ελλάδος τον αγώνα κατά του κατακτητού!". Οι ναζί μπήκαν στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1941. Τους προϋπάντησαν και τους παρέδωσαν κάθε εξουσία ο ανώτερος στρατιωτικός διοικητής Αττικοβοιωτίας στρατηγός Καβράκος, ο νομάρχης Αττικοβοιωτίας Πεζόπουλος, ο Δήμαρχος Αθηναίων Αμβρόσιος
Πλυτάς, ο Δήμαρχος Πειραιά Μιχ. Μανούσκος και ο συνταγματάρχης Κανελλόπουλος ως διερμηνέας. Η χώρα βρισκόταν υπό ξενική κατοχή, αν κι έμενε ακόμη να δοθεί η μάχη της Κρήτης. Την ίδια στιγμή εφημερίδες της κυρίαρχης τάξης όπως η "Καθημερινή" και το "Ελεύθερον Βήμα" ξεκίνησαν
προπαγάνδα. Η "Καθημερινή" έγραφε: "Ο λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον..αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων θα τον συντρέξουν εις πάσαν θετικήν του προσπάθειαν". Όμως ο λαός δεν θα τους έκανε την χάρη.
Πηγές: "Ο πόλεμος του 1940- 41", Σ.Λιναρδάτος, "Διπλωματική Ιστορία του Ελληνικού Πολέμου 1940- 1945", Β.Π Παπαδάκης, "Η Ιταλο-γερμανική επίθεση εναντίον της Ελλάδος", Heinz Richter, "Απομνημονεύματα", Γ.Τσολάκογλου: "Η θέσις της Ελλάδος εις τον δεύτερον παγκόσμιον πόλεμον",
Αλ. Σακελλαρίου, "Στρατός και πολιτική εξουσία", Δ. Χαραλάμπης, "Η πολιτική της συνθηκολόγησης και η κατάρρευση του μετώπου, Απρίλιος 1941", Γ. Ανδρικόπουλος,"Η Ελλάδα υπό τον Αγκυλωτό Σταυρό", Μ.Ζέκεντορφ , "Βήμα" 11/3/1970, "Καθημερινή", 29/4/1941.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"I can't breathe": Σαν σήμερα, 5 Ιουλίου 2011, η αστυνομία των ΗΠΑ δολοφονεί τον 37χρονο άστεγο Kelly Thomas. Αστυνομικοί στο Φούλερτον της Καλιφόρνια λαμβάνουν κλήση απο διευθύντρια εστιατορίου ότι κάποιος "βανδαλίζει αυτοκίνητα". Στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει τίποτα αλλά ο
ιδιοκτήτης του εστιατορίου θέλει να διώξει τους άστεγους της περιοχής γιατί "χαλάνε την εικόνα της επιχείρησης". Δίνει γραμμή στους διευθυντές του να "κάνουν ότι χρειαστεί". Μια διευθύντρια καλεί την αστυνομία με ψεύτικες καταγγελίες. Οι αστυνομικοί φτάνουν στο σημείο και-χωρίς
να ψάξουν τίποτα- κατευθύνονται αμέσως προς τον "εγκληματία". Είναι ο 37χρονος Kelly Thomas, άστεγος, που πάσχει απο σχιζοφρένεια.Είναι λευκός όμως αυτό δεν έχει σημασία. Είναι άστεγος άρα είναι και αυτός στην μεγάλη λίστα αυτών που δεν περιλαμβάνονται στο "αμερικάνικο όνειρο"
"Βάλτε τους φωτιά!":Σαν σήμερα, 29 Ιουνίου 1931, φασίστες των οργανώσεων"Παύλος Μελάς"και "Εθνική Ένωσις Ελλάς" (ΕΕΕ)εξαπολύουν πογκρόμ κατά των Εβραίων στους συνοικισμούς της Θεσσαλονίκης Ρεζί Βαρδάρ, Κάμπελ κ.α. Οι μεγαλύτερες αγριότητες έγιναν στον φτωχό συνοικισμό του Κάμπελ.
Η πυρπόληση του Κάμπελ έγινε τη νύχτα της 29ης Ιουνίου 1931, μετά από οργανωμένη επίθεση φασιστικού όχλου. Ήταν η κορύφωση μιας σειράς προκλητικών επιθέσεων της ΕΕΕ, που συγκέντρωναν στους κόλπους τους και πολλά μέλη άλλων ακροδεξιών οργανώσεων της πόλης. Οι φασίστες είχαν μαζί
τους δοχεία με βενζίνη (κάποια απ’ τα οποία βρέθηκαν την άλλη μέρα στον τόπο της καταστροφής) και σύντομα φλόγες ξεπήδησαν από διάφορες πλευρές του Κάμπελ. Εκεί, διέμεναν 220 φτωχές Eβραϊκές οικογένειες, εγκατεστημένες μετά την πυρκαγιά του ’17. Οι κάτοικοι, φοβισμένοι, είχαν
"Η σφαγή της "Ημέρας των Γυναικών": Σαν σήμερα,19 Ιουνίου 1937, η αστυνομία των ΗΠΑ ανοίγει πυρ ενάντια σε συγκέντρωση γυναικών απεργών μεταλλεργατων στο Γιάνγκσταουν (Οχάιο).Την άνοιξη του 1937, η "Republic Steel" είχε απολύσει πάνω απο 1000 εργάτες που υποστήριζαν το Συνδικάτο,
κηρύσσοντας κυριολεκτικά τον πόλεμο ενάντια σε οποιονδήποτε εργαζόμενο διεκδικούσε ακόμα και τα ελάχιστα και αυτονόητα δικαιώματα. Οι εργάτες της εταιρείας (για ένα διάστημα η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία μετάλλου στις ΗΠΑ), απάντησαν με μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις σε
διαφορετικές πολιτείες για να υπερασπιστούν τα Συνδικάτα τους και τα δικαιώματα τους. Η αλληλεγγύη εξαπλώθηκε και 19 Ιουνίου 1937 οι γυναίκες των απεργών μεταλλεργατών οργάνωσαν συγκέντρωση-κινητοποίηση για την υπεράσπιση της απεργίας. Οι εργοδότες με τους ρουφιάνους τους είχαν
"H σφαγή του Ελ Φρoντόν": Σαν σήμερα, 19 Ιουνίου 1986, ο στρατός και η αστυνομία του Περού επιτίθενται στα κτίρια του Ελ Φροντόν (ένα λατινοαμερικάνικο "Μακρονήσι") τα οποία είχαν καταλάβει 300 πολιτικοί κρατούμενοι, διαμαρτυρόμενοι για τις άθλιες συνθήκες κράτησης. Πολεμικά
σκάφη βομβαρδίζουν τα κτίρια στα οποία είχαν καταφύγει οι εξεγερμένοι. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης μπαζούκας, δυναμίτες και χειροβομβίδες.Στην συνέχεια, αποβιβάστηκαν μονάδες πεζοναυτών.Όταν τελείωσε η επίθεση,τα κτίρια ήταν ερείπια και μέσα σε αυτά θαμμένοι τουλάχιστον εκατόν είκοσι
δύο πολιτικοί κρατούμενοι. Αρκετοί από αυτούς εκτελέστηκαν εν ψυχρώ αφού πρώτα αιχμαλωτίστηκαν η είχαν παραδοθεί. Ότι απέμεινε από τα διαμελισμένα σώματα μεταφέρθηκε βιαστικά στα νεκροταφεία. Τέτοιο ήταν το έγκλημα, που, ακόμα και σήμερα, δεν είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός των
"Τα Ελληνικά Ες-Ες": Σαν σήμερα, 18 Ιουνίου 1943,η δωσιλογική "κυβέρνηση" του Ιωάννη Ράλλη ιδρύει μια απο τις μεγαλύτερες εγκληματικές οργανώσεις που έδρασαν ποτέ στην Ελλάδα: Τα "Τάγματα Ασφαλείας", κάτω απο την υπηρεσία των ναζιστικών αρχών κατοχής. Σκοπός της δημιουργίας τους
ήταν η "εξοικονόμηση γερμανικού αίματος". Όμως δεν ήταν μόνο οι ναζί. Τμήματα της αστικής τάξης και του πολιτικού προσωπικού της στην Ελλάδα πρωτοστάτησαν στην ίδρυση των Ταγμάτων για να χτυπήσουν την ηρωική αντίσταση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που διεκδικούσε δικαιώματα για τον λαό. Η
συγκρότηση των Ταγμάτων υπήρξε ένας από τους όρους που είχε θέσει ο Ιωάννης Ράλλης, προκειμένου να αναλάβει την πρωθυπουργία, τον Απρίλιο του 1943. Ο Ράλλης δεν άφησε αμφιβολίες για τον πραγματικό σκοπό ίδρυσης των Ταγμάτων. Έγραφε, σε επιστολή του στον ναζί στρατηγό Hans
"Τα λεφτά μας πίσω": Σαν σήμερα, 17 Ιουνίου 1964, διακόπτεται στην παράταση ο αγώνας Παναθηναϊκού–Ολυμπιακού για το Κύπελλο. Εξαγριωμένοι φίλαθλοι και των δύο ομάδων, οι οποίοι πιστεύουν ότι ο αγώνας είναι στημένος, ενώνονται και καταστρέφουν το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Τετάρτη 17 Ιουνίου 1964 το απόγευμα θα διεξάγονταν οι δύο ημιτελικοί αγώνες για το κύπελλο Ελλάδας. Στην Κατερίνη θα έπαιζαν ο πανίσχυρος τότε Πιερικός με την Α.Ε.Κ. και στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό. Αυτή η αναμέτρηση προκαλούσε το ενδιαφέρον
σε όλη την χώρα. Αν ο αγώνας έληγε ισόπαλος στην κανονική του διάρκεια, θα ακολουθούσε ημίωρη παράταση. Αν και σ’ αυτή δεν αναδεικνυόταν νικητής, οι δυο ομάδες θα έπαιζαν μετά από μια εβδομάδα στο γήπεδο Καραϊσκάκη. (Δεν υπήρχε τότε η διαδικασία των πέναλτι). Απο το μεσημέρι