Thread by @praxis_review

"Αν τύχει να γίνει κάτι απ’ αυτό που τώρα μοιάζει ανέφικτο, θα το συνοδέψει το μαρτύριο καί το αίμα. Γιατί μου φαίνεται αδύνατο να μπορέσει να περάσει απέναντι και ένας μόνο από μας" (Διονύσιος Σολωμός): Σαν σήμερα 10 Aπριλίου 1826 πραγματοποιείται η "Έξοδος του Μεσολογγίου" απο

τους πολιορκημένους στρατιώτες και τον άμαχο πληθυσμό του Μεσολογγίου, όταν οι δυνατότητες συνέχισης της άμυνας απέναντι στα Οθωμανικά και Αιγυπτιακά στρατεύματα είχαν χαθεί. Το Μεσολόγγι επαναστάτησε στις 20 Μαΐου του 1821 με τον οπλαρχηγό Δημήτριο Μακρή. Η σημασία της θέσης του

έγινε γρήγορα αντιληπτή από την τοπική ηγεσία της επανάστασης. Το 1826, τρία χρόνια μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατάληψης του Μεσολογγίου από τους Κιουταχή και Ομέρ Βρυώνη, ο Σουλτάνος επανήλθε με νέο σχέδιο. Ανέθεσε και πάλι στον νικητή της Μάχης του Πέτα, Κιουταχή, να

καταλάβει την πόλη, συνδυάζοντας αυτή τη φορά την επιχείρηση με την εκστρατεία του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Με μια πανίσχυρη στρατιά 20.000 ανδρών, ο Κιουταχής 15 Απριλίου 1825 έφθασε προ του Μεσολογγίου. Αμέσως άρχισε την πολιορκία. Χωρίς σημαντική βοήθεια από τους υπόλοιπους

Έλληνες, λόγω του εμφυλίου πολέμου κι έχοντας να αντιμετωπίσουν υπέρτερες εχθρικές δυνάμεις, οι 12.000 έλληνες του Μεσολογγίου αντιστάθηκαν επί ένα χρόνο. Στις 5 Αυγούστου ο Κίτσος Τζαβέλλας, επικεφαλής δύναμης Σουλιωτών πολεμιστών, εισήλθε στην πόλη, αναπτερώνοντας το ηθικό των

πολιορκουμένων. Όμως, αρχές Νοεμβρίου, ο στόλος Τούρκων/Αιγυπτίων αποβίβασε 8.000 αιγύπτιους στρατιώτες κι ένα μήνα αργότερα κατέφθασε στην περιοχή ο Ιμπραήμ που είχε σχεδόν καταστείλει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο. Οθωμανοί και Αιγύπτιοι αριθμούσαν 25.000 άνδρες, με σύγχρονο

πυροβολικό, που διοικούσαν γάλλοι αξιωματικοί. Οι Έλληνες είχαν 4.000 μαχητές. Η κατάσταση πλέον μέσα στην πόλη είχε φθάσει σε οριακό σημείο. Τρόφιμα δεν υπήρχαν και οι πολιορκούμενοι (γυναίκες, παιδιά, τραυματίες, γέροντες και μαχητές) σιτίζονταν με φύκια, δέρματα, ποντίκια και

γάτες. Υπό τις συνθήκες αυτές και μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια του Ανδρέα Μιαούλη να ανεφοδιάσει την πόλη δια θαλάσσης(30 Μαρτίου 1826), αποφασίστηκε, σε συμβούλιο οπλαρχηγών και προκρίτων (6 Απριλίου)η έξοδος και ορίστηκε η νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου προς Κυριακή των

Βαΐων (9 προς 10 Απριλίου). Νωρίτερα είχαν σκοτώσει τους Οθωμανούς αιχμαλώτους, ενώ στην πόλη παρέμειναν τραυματίες και γέροι. Όμως, το σχέδιο της εξόδου, είτε προδόθηκε, είτε δεν εφαρμόστηκε σωστά κι έτσι οι δυνάμεις του Ιμπραήμ κατέσφαξαν όσους επιχείρησαν την έξοδο. Μέσα στο

Μεσολόγγι είχαν αρχίσει οι σφαγές από τους Οθωμανούς και τους Αιγύπτιους, που είχαν εισβάλει από άλλο σημείο της πόλης.Ο Χρήστος Καψάλης, όταν κυκλώθηκε από τους εισβολείς στο σπίτι του,όπου είχαν συγκεντρωθεί τραυματίες,γέροντες και γυναικόπαιδα, έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη,

ενώ ο μητροπολίτης Ρωγών Ιωσήφ ανατίναξε τον Ανεμόμυλο όταν κυκλώθηκε από τους εχθρούς. Από τους 3.000 που πήραν μέρος στην έξοδο, οι 1.700 έπεσαν ηρωικά.Ανάμεσα τους,ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, ο Μιχαήλ Κοκκίνης, ο Αθανάσιος Ραζηκότσικας, ο Νικόλαος Στορνάρης κ.α. Στην έξοδο

σκοτώθηκε και ο Ελβετός συντάκτης και εκδότης της εφημερίδας "Ελληνικά Χρονικά" Ιάκωβος Μάγιερ ( πρώτη εφημερίδα της επανάστασης) μαζί με την γυναίκα του και τα δύο μικρά παιδιά του. 6.000 γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν για να πουληθούν στην Μεθώνη και στα σκλαβοπάζαρα της

Κωνσταντινούπολης και της Αλεξάνδρειας. Η πτώση του Μεσολογγίου οδήγησε σε διάλυση της τρίτης εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου του 1826 και στην παραίτηση της κυβέρνησης Κουντουριώτη. ο Μεσολόγγι απελευθερώθηκε στις 11 Μαΐου 1829. Το 1937 αναγνωρίστηκε ως "Ιερά Πόλις". Η τρίτη

πολιορκία του Μεσολογγίου (αναφέρεται και ως δεύτερη πολιορκία) και η έξοδος ήταν ένα από τα σημαντικότερα πολεμικά γεγονότα της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Είναι το γεγονός που έδωσε έμπνευση στο Διονύσιο Σολωμό για να γράψει το έργο με τίτλο "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι".